Książka słynnego kontrowersyjnego brytyjsko-amerykańskiego intelektualisty. Odwołując się do przykładów z własnego życia oraz postaw takich ważnych dla niego osób, jak Emile Zola, Rosa Parks, George Orwell czy Václav Havel, autor analizuje różne formy sprzeciwu i kontestacji. Opowiada o tym, jak być krytycznym, nie ulegać manipulacji mediów, nie poddawać się politycznej propagandzie i zachowywać twórczy dystans wobec rzeczywistości.

Na co dzień możesz stanąć wobec różnych odmian przemocy albo hipokryzji, bałamutnego powoływania się na wolę ogółu albo małostkowych nadużyć władzy. Jeśli należysz do jakiejś organizacji politycznej, ktoś może cię poprosić o mówienie kłamstw albo półprawd służących jakiemuś krótkoterminowemu celowi. Każdy wypracowuje sobie własne sposoby radzenia sobie z takimi sytuacjami. Staraj się zachowywać, „jak gdyby” nie trzeba było ich tolerować i jakby nie było w nich nic oczywistego – pisze Hitchens do młodego adepta sztuki sprzeciwu.

Christopher Hitchens (1949–2011) – dziennikarz, pisarz, krytyk literacki. Sprzeciwiał się wojnie w Wietnamie i amerykańskiemu imperializmowi, krytykował politykę Henry’ego Kissingera i Billa Clintona. W drugiej połowie życia poróżnił się z lewicowym środowiskiem, oskarżał je o nadmierną tolerancję, polityczną poprawność i brak rzeczywistej woli rozwiązywania współczesnych konfliktów. Poparł inwazję na Irak, co odebrano jako zdradę jego wcześniejszych ideałów. Znany był z ostrych wystąpień przeciwko religii; na zaproszenie Watykanu wziął udział w procesie beatyfikacyjnym Matki Teresy, przedstawiając argumenty przeciw beatyfikacji. W Polsce ukazało się kilka jego książek, m.in.: Misjonarska miłość. Matka Teresa w teorii i w praktyce (1995), Bóg nie jest wielki. Jak religia wszystko zatruwa (2007), Thomas Paine. Prawa człowieka. Biografia (2008), Śmiertelność (2013).