Eliza to kobieta, która uważa, że jej życie jest idealne. Ma wszystko, pieniądze, pracę, a także kochającego faceta... właśnie, kochającego, jednak nie ją. Niespodziewanie jeden puzzel z układanki, która tworzyła spokojne życie Elizy, nagle zostaje zabrany. Był nim on, Adam. Mężczyzna, który był dla niej wszystkim. A kiedy zabrakło tego elementu, wszystko się sypnęło. Eliza przytłoczona sytuacją nie ma wyboru i musi uciec na Koniec Świata. Nie dosłownie, ale wieś, w której będzie zmuszona zamieszkać, tak właśnie wygląda. Brak pracy, brak mężczyzny u boku i sypiąca się rudera, która stała się jej domem.
Jednak, czy nowe życie, gdzieś w małej wiosce okaże się tak straszne, jak jej dom? Być może to tylko pozory, a za rogiem czai się coś dobrego... a raczej ktoś. Los chciał, aby Paweł, jej sąsiad z naprzeciwka także szukał w małej wioseczce ucieczki przed okrutną przeszłością.
Czy te dwie zranione dusze poradzą sobie z demonami, złamanym sercem oraz stratą? Wspomnienia, czy uczucia będą brały górę? Wszystkiego dowiecie się w książce.
Chociaż to tylko sto dziewięćdziesiąt siedem stron, to ta historia jest cudowna. Jedyny minus, jaki znalazłam: Mało! Stanowczo za mało tych stron. Książkę przepłynęłam i to z rozpędem, ale się nie zmęczyłam. Wręcz przeciwnie, pokochałam tę historię. Cała fabuła jest idealnie zaplanowana, nie ma żadnych niejasności. Skupiamy się na uczuciu pomiędzy bohaterami, którzy są świetnie wykreowani. Nie ma tylko cukru, jest również sól, a nawet pieprz ;)
Autorka pokazuje, że tak wiele dobra czai się na każdym kroku, wystarczy się rozejrzeć. Jestem zachwycona i będę polecać tę twórczość!
I czekam na dalsze książki autorki, bo wiem, że z czasem będzie o niej głośno. Brawo!