Co się stanie gdy automaton i człowiek zaczną coś do siebie czuć? Czy plan zemsty wypali? Czy uda się uwolnić świat spod władania automatonów?

Na te pytania znajdziecie odpowiedź w książce.

Choć fantazy to nie jest mój ulubiony gatunek to bardzo mile zaskoczyłam się co do tej powieści. Świat i fabuła książki są przedstawione w bardzo ciekawy sposób. Bardzo podoba mi się pomysł na automatony, które z wyglądu są podobne do ludzi, ale ich wnętrze znacznie się różni. Akcja momentami jest prowadzona bardzo wolno. Pierwsze 50 stron było męczarnią, a później jak się wkręciłam to nie mogłam się oderwać. Rozdziały są krótkie i bardzo przyjemnie się jej czyta. Podsumowując jestem mile zaskoczona tą pozycją. Nie mogę doczekać się kolejnego tomu, mam nadzieję, że szybko się pojawi.

Autorka poświęciła dużo energii na budowanie rzeczywistości rozdartej konfliktami maszyn i ludzi oraz na opisywanie wewnętrznych przeżyć głównych bohaterek. Na pewno znajdzie się mnóstwo czytelników, którym takie niespieszne tempo akcji przypadnie do gustu. Ja starałam się jak mogłam utrzymywać pełne skupienie, ale czasem uwaga sama odlatywała w siną dal.

Bardzo podobała mi się postać tytułowej Crier, była według mnie ciekawsza od ludzkiej Ayli. Jak funkcjonuje jej idealne sztuczne ciało, jakie ma przemyślenia, o tym, jak odkrywa swoją naturę - na takie momenty czekałam. Cały motyw dojścia do władzy sztucznej inteligencji jest bardzo na czasie.

Polecam miłośnikom fantastyki, którzy mają ochotę trochę odpocząć od typowych magicznych światów, tutaj poznacie napędzane alchemią androidy - automatony.