Temat molestowania dzieci, a zarazem sprowadzania ich do poziomu zabawki seksualnej jest wstrząsający. Tym bardziej, iż dzieje się to pod nosem niczego nieświadomych rodziców. Nie ma słów by opisać cała gamę uczuć towarzyszących przy takich sytuacjach, gdy się je czyta, słyszy...
Książki, które są oparte na prawdziwych wydarzeniach, przyciągają mnie jak magnes. W gatunku kryminału czy też thrillera odczuwa się niepokój, strach, a po głowie krążą czarne myśli. Przecież mogło/może mnie to spotkać! Moich bliskich, koleżanki, kolegów, znajomej znajomego, kuzyna. Jaka jest pierwsza myśl, gdy słyszymy w telewizji, że ktoś zaginął lub został zamordowany, a sprawcy nie ujęto? Takie sprawy mogą ciągnąć się latami.
"Zabawka" Roberta Ziębińskiego Wami wstrząśnie. Oczywiście każdy spojrzy inaczej na historię zapisaną na stronach książki, jednak mając na uwadze, iż jest to oparte na faktach... Mnie przeraża. Autor oczywiście pozmieniał niektóre fakty, ale to nie umniejsza wartości całokształtu.
Historia przedstawiona jest z dwóch perspektyw. Kai - policjantki, która pracuje nad sprawą morderstwa Eweliny Kryńskiej oraz Ani, której jak się okazuje, denatka jest matką. Dziewczyna chce poznać prawdę o rodzinie i wydarzeniach, które doprowadziły do stanu jej rodzicielki.
Mimo trudnego tematu książka jest świetna. Czytało mi się bardzo szybko, choć przy zapiskach z pamiętnika, które kończyły każdą część, skupiałam się bardziej. Jak się okazało, słusznie. Są to zapiski Kasi, a przynajmniej ich część, której ta książka została poświęcona. Mamy zabójstwo, śledztwo służb mundurowych, śledztwo prowadzone przez Anię, zapiski z pamiętnika, historię, która gna do przodu i pomału odkrywa swoje karty. Koniec mnie zaskoczył i sądzę, że z Wami zrobi to samo. Myślę, że niejedna osoba chciałaby mieć tę pozycję w swojej biblioteczce. Według mnie warto

Czy Wy też lubicie historie oparte na faktach bądź inspirowane prawdziwymi wydarzeniami? Takie książki czyta mi się zupełnie inaczej niż takie, które są w 100% fikcją. Zwłaszcza, jeśli sprawa nigdy nie została do końca wyjaśniona lub winni nie zostali ukarani.

Autor pisząc tą książkę inspirował się dwoma sprawami z przeszłości. Pierwsza to sprawa zaginięcia Kasi, której do dnia dzisiejszego nie odnaleziono. Dziewczyna pisała pamiętnik, który rzucił światło na wydarzenia z ostatnich kilku lat życia dziewczyny.

Druga sprawa to seryjny morderca, którego ofiarami padały bezdomne kobiety i która również nie została wyjaśniona do dnia dzisiejszego.

Mamy dwie główne bohaterki, których losy przypadkowo się splatają ze sobą. Kaja Olecka prowadzi dochodzenie w sprawie odnalezionych w lesie zwłok kobiety. W pracy nie ma łatwo, ale kobieta ma intuicję, za którą skutecznie podąża, odkrywając fakty, których pozornie nic ze sobą nie łączy.

Ania Kryńska to z kolei córka znanego warszawskiego biznesmena. Gdy zamordowana w lesie kobieta okazuje się być pierwszą żoną jej ojca dziewczyna jest w szoku. Nie miała pojęcia o jej istnieniu. Coś w niej pęka. A chcąc zrozumieć kim była Ewelina, postanawia poznać przeszłość swojego ojca i dowiedzieć się, dlaczego tyle lat ukrywał przed nią prawdę.

Wydarzenia są przeplatane wpisami z pamiętnika pewnej czternastolatki. Nie przeczytamy tam jednak wpisów o nieudanych randkach i pierwszych nieśmiałych pocałunkach. Te strony są tylko potwierdzeniem na to, że zło istnieje i czai się bliżej niż się tego spodziewamy. Od małego wpajamy dzieciom, żeby nie ufać obcym, nie rozmawiać z nimi, a już zdecydowanie nigdzie z nimi nie odchodzić. A co jeśli, my sami wpuścimy takiego człowieka pod własny dach? Jeśli obdarzymy go zaufaniem?

Książkę czyta się dobrze. Jedna rzecz bardzo rzuciła mi się w oczy. Trochę nierealna wydaję mi się relacja głównych bohaterek. Policjantka, która dzieli się najmniejszymi szczegółami dochodzenia z cywilem?
I to jeszcze z córką osoby, której nazwisko pojawia się w sprawie?
Przyznam jednak, że przymknęłam na to oko, bo byłam ciekawa dalszego rozwoju wydarzeń. Nie ukrywam, że zapiski z pamiętnika (jak pisze sam autor w dużej mierze oddające rzeczywisty przebieg zdarzeń) są wstrząsające. Szokują i wywołują dużo emocji, bo cały czas mamy w głowie wiek dziewczynki.
To było moje pierwsze spotkanie z autorem i zdecydowanie uznaję je za udane.