Barcelona - stolica Polski Ewa Wysocka

Barcelonę od Polski dzieli ponad dwa tysiące kilometrów! Dusza miasta jest bardzo słowiańska.

Katalończyków od wieków nazywają Polakami, a Polacy mają wyjątkowy sentyment do mieszkańców Barcelony.

Kto by pomyślał, że najpopularniejszy w Katalonii program satyryczny ma tytuł „Polònia”, a słowo „Koniec”,znają wszyscy? W dzieciństwie oglądali polskie kreskówki takie jak Bolek i Lolek. Katalończycy uwielbiają Mrożka i Kantora. Spacer po mieście zaprowadzi nas do miejsc, gdzie chodzili Chopin, Anders, Kapuściński czy Gombrowicz. Po drodze znajdziemy polskie restauracje i sklepy, gdzie można kupić suchą. W katedrze wisi obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a sukces klubu Barҫa zaczął się od polskiego piłkarza, który grał tam bez wynagrodzenia.
W czasach Franco „bycie Polakiem” nabrało w Barcelonie wyjątkowego znaczenia. Najpierw miało ośmieszać. Jednak Katalończycy ze swoim nieco przytłumionym, śródziemnomorskim temperamentem, zamiast odwracać się do nas plecami i wstydzić się, że w całej Hiszpanii przezywają ich „Polakami”, otworzyli przed nami ramiona. Mieszkańcy wykorzystali i wykorzystują nadane im słowiańskie pochodzenie. Polski tu jest na pęczki. Polskie tytuły mają programy telewizyjne i książki.

Nasze kultury bardzo się przenikają. My płaczemy nad Wyznaję Jaume Cabrégo, a oni zrywają boki, czytając opowiadania Sławomira Mrożka.

Nam smakuje salsa romesco, a oni w nowo otwartym polskim barze uczą się jeść śledzie i ruskie pierogi.