Czy to jest człowiek, Rozejm, Pogrążeni i ocaleni Primo Levi

Name: Czy to jest człowiek, Rozejm, Pogrążeni i ocaleni
Author: Primo Levi
ISBN: 9788381918565

Czarne

Czy to jest człowiek, Rozejm, Pogrążeni i ocaleni Primo Levi

Oprawa twarda

ISBN: 9788381918565

EAN: 9788381918565

Tytuł oryginalny: Pogrążeni i ocaleni, Czy to jest człowiek, Rozejm

Liczba stron: 592

Format: 15.0x23.0cm

Cena detaliczna: 99,90 zł

Tłumaczenie: Stanisław Kasprzysiak

61,65 zł

57,32 zł - najniższa cena z 30 dni przed obniżką

99,90 zł - cena detaliczna

Dodaj do koszyka

Do koszyka

Zamów teraz, wyślemy w poniedziałek.

Kup w pakiecie

Kupuj więcej i oszczędzaj

Czy to jest człowiek, Rozejm, Pogrążeni i ocaleni - Primo Levi | mała okładka

ahat ilī. Siostra bogów - Olga Tokarczuk | mała okładka

127,65 zł

128,71 zł - najniższa cena z 30 dni przed obniżką

194,90 zł - cena detaliczna

Do koszyka

Gdy leżę, konając - William Faulkner | mała okładka

96,84 zł

94,71 zł - najniższa cena z 30 dni przed obniżką

154,89 zł - cena detaliczna

Do koszyka

Pakiet zakładek Seria Patriotyczna - | mała okładka

66,55 zł

62,22 zł - najniższa cena z 30 dni przed obniżką

109,80 zł - cena detaliczna

Do koszyka

Opis

Ze wstępem Dariusza Czai Można by rzec, że odyseja obozowa kończy się mimo wszystko szczęśliwie – bohater ocalał. Jednak Levi, podobnie jak wielu innych więźniów nazistowskich obozów, wraca do punktu wyjścia już jako zupełnie inny człowiek: naznaczony, spopielały, z trawiącym go poczuciem wstydu z powodu tego, że przeżył. Levi opuścił Auschwitz, ale Auschwitz nie opuściło go nigdy. Przenikało jego życie i jego myślenie niedostrzegalnie, ale skutecznie, aż do niejasnej, zagadkowej śmierci w kwietniu 1987 roku. Rok pobytu w obozie zagłady naznaczył go na resztę życia. To znamienne: o swoich obozowych przeżyciach opowiadał niemal zaraz po wyjściu za bramę, zagadywał przypadkiem poznanych w powrotnej drodze ludzi i mówił, mówił, mówił… Wspominał chwile spędzone za drutami, przytaczał fakty, dawał świadectwo, odczuwał bowiem – jak wspominał po latach – nieodpartą, kompulsywną niemal potrzebę, by opowiedzieć o tym, co przydarzyło się w obozie jemu i jego towarzyszom. Cały czas miał niestygnące poczucie powinności, świadomość, że opowiada przeciw zapomnieniu, że opowiada, aby pamiętać. Wiedział, że jest w posiadaniu cennej i osobliwej wiedzy; wiedzy danej nielicznym. I dzielił się nią hojnie przez całe życie. Ze wstępu