Książka Kara przypomniała mi bardzo taki jeden serial z kilkoma odcinkami, którego tytułu oczywiście nie pamiętam, ale ogólnie akcja była bardzo podobna. Tam również młodzież kiedyś zrobiła coś zakazanego i później przyszło im za to zapłacić. My z początku książki mamy sytuację, kiedy jechali sobie samochodem, nagle zobaczyli, że ktoś potrzebował pomocy, zatrzymali się i pasażer nie był tym za kogo go uważali. Następnie przechodzimy do czasu dużo dalszego, kiedy wydaje im się, że pogodzili się z tym, co wtedy się wydarzyło, jednak wiemy, że tak nie jest. Kiedy są sami, opisują nam, że wciąż czują się źle, że żałują wielu rzeczy, a nawet wciąż są w pewnego rodzaju traumie, lecz o psychologu nie chcą słyszeć. W celu zapomnienia o tym co było, a raczej rzekomego nowego rozdziału wybierają się na koncert, gdzie od razu widać, że nic nie pójdzie po ich myśli. Każdy z nich zachowuje się nie tak jak zawsze, robi rzeczy, których wcześniej nie robił i spotyka jakiegoś wroga, lecz ze względu na opisy tego, co tam się dzieje, nie wiemy kim on jest i czy w ogóle jest. Dopiero, kiedy jedno z nich znika, zaczyna się rozpamiętywanie tego, że przecież mieli się pilnować. Nie zrobili jednak tego, gdyż alkohol i narkotyki przyćmiły im umysł. A to, co się dzieje później zwyczajnie jest wymiarem sprawiedliwości.
Wiecie, przez cały czas byłam ciekawa co takiego przeoczam, że nie wszystko mi tu pasuje. Autorka bardzo zagrała na strefie psychologicznej, oraz użyła opisu sytuacji w których można było postąpić w dwojaki sposób. Nie zawsze cała paczka się wypowiada, bywa, że akcja skupia się na kilku osobach, więc nie wiemy co się dzieje z resztą i w jaki sposób coś im się przydarzyło. W opowieść wkleiła wątki bycia gejem i trudnego życia z tym związanego, brania narkotyków, które wiadomo, że nigdy nie przyniosą nic dobrego, oraz tego, że po spożyciu alkoholu nie jesteśmy świadomi tego, co robimy. Oraz najważniejsze. Każda tajemnica ujrzy światło dzienne, gdyż zazwyczaj to, co zabronione, jako pierwsze odwiedza żyzną glebę. Świetny thriller psychologiczny, większy druk, dużo dialogów i niepewność do końca.

Kara teraz czy kara wymierzana każdego dnia do końca życia?
Obie możliwości są równie okropne prawda?
W marcu 2022 roku czwórka przyjaciół przeżyła wypadek samochodowy, który odcisnął piętno na ich psychice.
Kilka miesięcy później Anastazja, Krzysiek, Oliwer i Kara wybierają się na jeden z bardzo popularnych festiwali muzycznych. Chcą odreagować. Zapomnieć i po prostu cieszyć się życiem.
Niestety do domów wracają w okrojonym składzie, bowiem Kara po prostu zniknęła.
Rozpoczynają się poszukiwania , historię zaginionej młodej kobiety nagłaśniają media o ogólnopolskim zasięgu.
Czy dziewczyna żyje? Co ją spotkało?
Takie pytania stawiają sobie jej przyjaciele.
Kłopot w tym, że w oczach prowadzących śledztwo policjantów cała trójka staje się głównymi podejrzanymi..
Co naprawdę się wydarzyło?
I czy kluczem do rozwikłania zagadki jest pamiętnik Sawickiej trzymany pod kluczem w małej szkatułce?

Lubię książki w których dużo się dzieje. "Kara" jest bez wątpienia jedną z nich.
Już pierwsza zapisana strona obfitowała w emocje a im więcej informacji uzyskiwałam tym bardziej byłam zaintrygowana.
Autorka przedstawiła wyśmienitą, dopracowaną w najmniejszym szczególe historię mrożącą krew w żyłach z niesamowicie realistycznymi bohaterami.
Napięcie z każdym przeczytanym rozdziałem narastało by w kuliminacyjnym momencie wywołać ciarki na całym ciele.
Powiem wprost opadła mi szczęka, a zakończenie odebrało mi mowę.
To było coś niesamowitego i niespodziewanego. Znalazłam tu wsz czego chciałam a nawet więcej.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Sary, ale po tej karuzeli chcę więcej.