Regiony przygraniczne zlokalizowane po dwóch stronach granicy państwowej często określane są mianem regionu transgranicznego, niezależnie od stopnia ich integracji. Zaproponowany w pracy model przedstawia etapy integracji regionów przygranicznych: od regionów niewykazujących żadnych powiązań do regionów tworzących całość funkcjonalną, tzn. region transgraniczny. W modelu wyróżniono dwie grupy czynników integracji regionalnej: czynniki egzogeniczne i endogeniczne. Czynniki egzogeniczne warunkują proces integracji, lecz nie zależą od regionów przygranicznych. Należy do nich zaliczyć przede wszystkim stopień integracji z Unią Europejską sąsiadujących ze sobą państw oraz formalizację i przenikalność granicy państwowej. Czynniki endogeniczne to powiązania społeczno-gospodarcze, instytucjonalne i kulturowe regionów przygranicznych. Zaprezentowany model pozwala na wskazanie etapu integracji poprzez ocenę czynników zewnętrznych i określenie stopnia natężenia powiązań funkcjonalnych regionów przygranicznych. Jego empirycznej weryfikacji dokonano na podstawie badań wybranych miast na pograniczu polsko-niemieckim.

Książka kierowana jest przede wszystkim do badaczy zajmujących się problematyką integracji europejskiej, w szczególności w zakresie polityki regionalnej, wspólnego rynku UE, współpracy transgranicznej oraz teorii i praktyki rozwoju regionalnego i lokalnego.

Publikacja ma wartość aplikacyjną, przeprowadzone na jej potrzeby badania empiryczne mogą bowiem zostać wykorzystane przez władze samorządowe odpowiedzialne za kształtowanie współpracy transgranicznej i formułowanie lokalnej strategii rozwoju oraz przedsiębiorstwa zainteresowane transgraniczną wymianą usługową, towarową i kapitałową.