Istotne jest bardzo zwracanie uwagi u dzieci na postrzeganie ujawniających się u nich początkowych talentów umożliwiających ich dalszy późniejszy rozwój.

Przykładem na to są piękne wykonywanie rysunków, bogata wyobraźnia oraz wypowiadane przez nich słownictwo.

W tym celu można, stworzyć dzieciom odpowiednie do tego warunki nieco wcześniej orientując się na zasadzie dokonanych obserwacji, co w danym momencie potrafią wykonać najlepiej i w czym czują się na tyle mocni, aby nie czuły, się później stremowani wykonując, ciągle te same ćwiczenia ułatwiające lepsze jego zrozumienie.

Lubię, kiedy dzieci czują, ogromną radość z wykonywanej czynności mogąc, podzielić się z nią wrażeniami ze swoimi rówieśnikami bądź również z nauczycielem prowadzącym zajęcia.

Dokonując, częstych obserwacji występujących we wcześniejszym okresie nauczania z zakresu wychowania przedszkolnego można, zauważyć, jak bardzo się ono zmienia ze względu na sposób prowadzenia zajęć z dziećmi, który mi się podoba, gdyż nauczyciel wychowania przedszkolnego wykazuje się nie tylko wiedzą tematyczną przekazaną w przygotowanych przez niego zajęciach oraz właściwym podejściem do swoich wychowanków - przedszkolnych grup wiekowych dzieci.

Po dokładnym zapoznaniu się z poradnikiem autorstwa Pani Gabi Scherzer pt.'' Teatr na małej scenie. Jak kreatywnie opowiadać historie (nie tylko) biblijne. Praktyczny poradnik'' jestem pod ogromnym wrażeniem jej pomysłowości, że można w tak krótkim czasie umiejętnie i trafnie skonstruować tematyczne i praktyczne zajęcia, aby dzieci miały chęci w trakcie przeprowadzanych zajęć, aby poczuły się potrzebne i na chwilę mogły stać małymi aktorami.

Autorka wyjaśnia, na samym początku z użyciem języka zrozumiałego w rozdziale zamiast wstępu czym jest, mini scena do teatru opowieści?, skąd się wziął pomysł na miniscenę?, dlaczego akurat trzy nacięcia?, czym szczególnym wyróżnia się scena - deska do teatru opowieści?

Uważam, że tego rodzaju poradniki stanowią nie tylko doskonałą pomoc dydaktyczną dla nauczyciela wychowania przedszkolnego, jak i również dla rodzica, który może w wolnej chwili poćwiczyć z dzieckiem wymarzoną i wybraną dla niego rolę dzięki, której poczuje się pewniej, a dodatkowo wywoła u niego uśmiech, że mogą wspólnie ze sobą pracować.

Poradnik ten składa się z 3 barwnie przedstawionych rozdziałów.

W każdym rozdziale autorka zamieszcza tematykę opowiadań, warsztat pracy, zdjęcia, instrukcje do danych skonstruowanych omówionych przedstawień.

Na ostatniej zamieszczonej stronie poradnika pokazane są instrukcje, jak wykonać miniscenę.

Miałam okazję zaproponowaną metodę pracy minisceny zastosować w praktyce z grupą wiekową 2-Latków. Dzieci wykazały duże nią zainteresowanie oraz chętnie ustawiały figurki na ''deskach'' minisceny.

Polecam zakup tego poradnika.