Zapomniana piosenka Agata Bizuk Książka

Święta Bożego Narodzenia to czas pełen uroku. Radość z narodzenia Syna Bożego, czas nadziei, odkupienia win, wybaczania. Przystrojony dom, choinka mieniąca się kolorowymi ozdobami i światełkami, dzielenie się opłatkiem i obdarowywanie pięknie zapakowanymi prezentami. Choć magia świąt dla każdego z nas może oznaczać coś zupełnie innego. Dla jednych to iście bajeczny czas, wspomnienie dziecięcej radości, chwila wyciszenia i moment na pobycie z bliskimi. Dla innych okres kojarzący się przytykami rodziny, kłótniami przy stole, traumatycznymi wspomnieniami, bólem, cierpieniem lub jak w przypadku bohaterów książki „Zapomniana piosenka" Agaty Bizuk - samotnością.To właśnie w święta samotność odczuwa się wyjątkowo boleśnie.Bo jak być szczęśliwym, kiedy wszyscy wokół się radują, świętują z bliskimi, a my zostaliśmy na świecie kompletnie sami?Dominik wychował się w domu dziecka. Dziś jest już dorosłym człowiekiem, ale nadal próbuje odnaleźć mamę, chcąc się dowiedzieć czy go porzuciła, czy jak mu powiedziano umarła, chociaż nie ma żadnego dowodu jej śmierci. Jedyne, co posiada to miś, zdjęcie z mamą i wspomnienie śpiewanej przez nią kołysanki.Ksawery to starszy Pan, który znów ma samotnie spędzić święta, ponieważ jego żona nie żyje, a jedyny syn zajęty własnymi sprawami mieszka zagranicą i nie zamierza pojawić się przy świątecznym stole.Wydawać by się mogło, że młodzi ludzie wychowujący się w bidulu, skrzywdzeni przez bezduszny system wchodzą w dorosłe życie odarci z empatii i współczucia. Cały czas myślący o tym, z której strony przyjdzie atak, skazani na nieustanną przemoc, upokorzenia, osamotnienie i bezsilność, mają tak silnie rozbudowany instynkt przetrwania, że nie potrafią być wrażliwi na krzywdę innych. Pewnego dnia, gdy niespodziewanie tych dwóch mężczyzn połączy los, a może przeznaczenie, okaże się, że nawet po tak traumatycznym dzieciństwie można być przyzwoitym człowiekiem. Natomiast upokorzenie, przerażenie i lęk przed opuszczeniem można czuć mając rodzinę, ale i z bycia skazanym na łaskę obcych osób. Czytając tę historię można by powiedzieć „z rodziną najlepiej wychodzi się tylko na zdjęciach", ale czy wszystko jest takie, jakie mogłoby się nam wydawać? Jak ważna w życiu jest rozmowa? Jak bardzo na nasze decyzje i los wpływają niedopowiedzenia i przemilczenia?Nigdy niczego nie możemy być pewni w życiu, ani odkładać tego, co ważne na potem, zwłaszcza powiedzenia bliskim, że ich kochamy, jak bardzo są dla nas ważni, poświęcenia im swojego czasu i zainteresowania ich sprawami. Niech ta wzruszająca lektura uświadomi czytelnikom, co w życiu, nie tylko w okresie przedświątecznym i tych kilku świątecznych dni jest naprawdę ważne. Że być przyzwoitym i życzliwym trzeba i warto być przez cały rok, bo cuda nie zdarzają się tylko w święta Bożego Narodzenia. Natomiast rodzina to nie tylko więzy krwi. To więzy uczuć i ludzie, którzy zrobią wszystko, byśmy byli szczęśliwi.„Zapomniana piosenka" to idealna lektura do przeczytania w okresie przedświątecznym - czasie na wyciszenie, przemyślenia i podjęcie działań po wyciągnięciu wniosków z podjętych decyzji. Właściwie można po nią sięgnąć o każdej porze roku, gdyż mimo trudnego tematu oraz wielu emocji, jakie autorka nam serwuje niesie ze sobą ważne przesłanie, a styl w jakim została napisana sprawia, że wręcz się ją pochłania. To było moje pierwsze spotkanie z autorką, ale z pewnością nie jedyne.

Święta Bożego Narodzenia to czas pełen uroku. Radość z narodzenia Syna Bożego, czas nadziei, odkupienia win, wybaczania. Przystrojony dom, choinka mieniąca się kolorowymi ozdobami i światełkami, dzielenie się opłatkiem i obdarowywanie pięknie zapakowanymi prezentami. Choć magia świąt dla każdego z nas może oznaczać coś zupełnie innego. Dla jednych to iście bajeczny czas, wspomnienie dziecięcej radości, chwila wyciszenia i moment na pobycie z bliskimi. Dla innych okres kojarzący się przytykami rodziny, kłótniami przy stole, traumatycznymi wspomnieniami, bólem, cierpieniem lub jak w przypadku bohaterów książki „Zapomniana piosenka" Agaty Bizuk - samotnością.To właśnie w święta samotność odczuwa się wyjątkowo boleśnie.Bo jak być szczęśliwym, kiedy wszyscy wokół się radują, świętują z bliskimi, a my zostaliśmy na świecie kompletnie sami?Dominik wychował się w domu dziecka. Dziś jest już dorosłym człowiekiem, ale nadal próbuje odnaleźć mamę, chcąc się dowiedzieć czy go porzuciła, czy jak mu powiedziano umarła, chociaż nie ma żadnego dowodu jej śmierci. Jedyne, co posiada to miś, zdjęcie z mamą i wspomnienie śpiewanej przez nią kołysanki.Ksawery to starszy Pan, który znów ma samotnie spędzić święta, ponieważ jego żona nie żyje, a jedyny syn zajęty własnymi sprawami mieszka zagranicą i nie zamierza pojawić się przy świątecznym stole.Wydawać by się mogło, że młodzi ludzie wychowujący się w bidulu, skrzywdzeni przez bezduszny system wchodzą w dorosłe życie odarci z empatii i współczucia. Cały czas myślący o tym, z której strony przyjdzie atak, skazani na nieustanną przemoc, upokorzenia, osamotnienie i bezsilność, mają tak silnie rozbudowany instynkt przetrwania, że nie potrafią być wrażliwi na krzywdę innych. Pewnego dnia, gdy niespodziewanie tych dwóch mężczyzn połączy los, a może przeznaczenie, okaże się, że nawet po tak traumatycznym dzieciństwie można być przyzwoitym człowiekiem. Natomiast upokorzenie, przerażenie i lęk przed opuszczeniem można czuć mając rodzinę, ale i z bycia skazanym na łaskę obcych osób. Czytając tę historię można by powiedzieć „z rodziną najlepiej wychodzi się tylko na zdjęciach", ale czy wszystko jest takie, jakie mogłoby się nam wydawać? Jak ważna w życiu jest rozmowa? Jak bardzo na nasze decyzje i los wpływają niedopowiedzenia i przemilczenia?Nigdy niczego nie możemy być pewni w życiu, ani odkładać tego, co ważne na potem, zwłaszcza powiedzenia bliskim, że ich kochamy, jak bardzo są dla nas ważni, poświęcenia im swojego czasu i zainteresowania ich sprawami. Niech ta wzruszająca lektura uświadomi czytelnikom, co w życiu, nie tylko w okresie przedświątecznym i tych kilku świątecznych dni jest naprawdę ważne. Że być przyzwoitym i życzliwym trzeba i warto być przez cały rok, bo cuda nie zdarzają się tylko w święta Bożego Narodzenia. Natomiast rodzina to nie tylko więzy krwi. To więzy uczuć i ludzie, którzy zrobią wszystko, byśmy byli szczęśliwi.„Zapomniana piosenka" to idealna lektura do przeczytania w okresie przedświątecznym - czasie na wyciszenie, przemyślenia i podjęcie działań po wyciągnięciu wniosków z podjętych decyzji. Właściwie można po nią sięgnąć o każdej porze roku, gdyż mimo trudnego tematu oraz wielu emocji, jakie autorka nam serwuje niesie ze sobą ważne przesłanie, a styl w jakim została napisana sprawia, że wręcz się ją pochłania. To było moje pierwsze spotkanie z autorką, ale z pewnością nie jedyne.