Od samego początku bardzo, ale to
bardzo spodobał mi się styl pisania autorki oraz to jak fajnie napisana była ta książka, a mianowicie powieść jest pisana w trzeciej osobie, ale ma dwie przeplatające się perspektywy co, uważam, za naprawdę genialny pomysł i bardzo przyjemnie się to czytało, mimo że za trzecioosobową narracją niezbyt przepadam.



Co do głównych bohaterów, jak i tych pobocznych to jestem absolutnie w nich zakochana. Naprawdę zostali przez autorkę genialnie przedstawieni i fantastycznie wykreowani. To samo akcja. Nawet na chwilę podczas czytania się nie nudziłam, i tak jak już wcześniej powiedziałam, nie mogłam się kompletnie oderwać od tej powieści.



Kolejną rzeczą, która totalnie urzekła mnie w tej książce to jej cudowny klimat, który sprawia, że czułam się, jakbym przenosiła się do samego miasteczka, gdzie odbywa się sama akcja książki.



Książka porusza też masę ważnych tematów, o których warto mówić, są one bardzo dobrze przedstawione i z tymi tematami wiąże się też koniec książki, który tak swoją drogą wywołał łezkę w moim oku, ale nie będę wam tutaj zbyt dużo spojlerować.



Czy polecam ? Oczywiście, że tak !
Nawet bardzo !



PS Coś czuję, że ta historia zostanie ze mną na bardzo długo

Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej książce i teraz bardzo żałuję. Bardzo dziękuję wydawnictwu Odyseya za możliwość przeczytania oraz zrecenzowania tej przepięknej książki. ☺️

Główni bohaterowie to Eleonora i Park. Na tle innych nastolatków ta dwójka bardzo się wyróżnia.
Eleonora to rudowłosa dziewczyna z kilkoma kilogramami na plusie , mająca własny styl , nosząca dziwne ,męskie za duże ciuchy.
Park to bardzo ułożony , spokojny , trzymający się w cieniu chłopak. Jest azjatą.
Tą dwójką różni prawie wszystko , ale może właśnie to tworzy tą magię między Nimi ?
Historia przedstawiająca pierwsze zauroczenie , które jest tak niewinne , takie nowe , że aż chce się w nim zatracić.
W tle tej całej pięknej historii naszych bohaterów , przewijają się problemy rodzinne , brak akceptacji innych , inne poglądy kulturowe co za tym idzie znęcanie się nad innymi , wyśmiewanie osób otyłych - problemy które tak bardzo są w tych czasach na porządku dziennym.
Jestem całkowicie zakochana w tej książce ! Myślę że po pewnym czasie znowu do niej wrócę , by znowu skradła moje serduszko ❤️
To nie tylko słodka historia miłosna , ta książka to bardzo wartościowa lekcja dla nas wszystkich , którą warto poznać !

Polecam , polecam , polecam ! ❣️

Była komfortem, bo było nim odnalezienie bezpiecznego miejsca przez bohaterów. Radości. Uczuć. I zapomnienie o strachu i samotności. Zaufanie i opowieści o najprostszych rzeczach, które dla Eleonory były najtrudniejsze. Podarowanie sobie chwili szczęścia i dobroci.

Była ogromnym smutkiem, bo opowiadała o przemocy domowej i szkolnej, o bodyshamingu, o niczym nieuzasadnionej nienawiści, o nękaniu. Padło wiele przykrych słów, było w nich mnóstwo bólu i żalu. Wydarzyło się wiele złego, które nie powinno się wydarzyć.

Była wspaniała zupełnie jak synonim dobroci. I niesprawiedliwa. I okrutna. I skrajna. I cóż... była tym, czego się nie spodziewałam.

To historia, która łamie serce i nakleja plasterek. To wspaniałe emocje zasmucające i pokrzepiające, ale też dające nadzieję na lepsze.

Park był absolutnie uroczy, brakowało mu jedynie trochę odwagi. Jego małe gesty tak piękne i symboliczne zacieśniały więzi między nim i Eleonorą.

Przeczytasz? To niezwykła książka.

Na co dzień nie czytam takich książek, tutaj skusił mnie klimat lat 80'tych, w których się urodziłam. Jeszcze nigdy nie czytałam żadnej książki osadzonej w tym czasie. I nie żałuję, bo mimo iż motywy są mi zupełnie obce to pokochałam tę historię.
Za wyjątkowość, ciepło i dwie postacie, które absolutnie skradły moje serce.
Sama jestem outsiderką od lat, zatem Eleonora i Park zostali moimi przyjaciółmi na zawsze ❤
♥️ Park, chłopak żyjący w świecie komiksów i muzyki. Ach te kasety magnetofonowe ❤ Pamiętam ile sama ich miałam. Chłopak żyje w świecie niczym z bajki, wśród kochających rodziców.
♥️ Eleonora niestety nie ma tyle szczęścia. W jej domu rządzi ojciec tyran, w matce nie ma wsparcia. Żyje w biedzie. Jednak dziewczyna ma własny, unikatowy styl ubierania, który podziwiam. ❤
♥️ Mimo iż nie jest to książka pełna akcji, nie potrafiłam jej odłożyć nawet na chwilę. Skradła moje mroczne serce swoją dobrocią.
♥️ Miłość tak pięknie opisana niczym poezja, czy najpiękniejsza piosenka w wiosenny poranek. Magia pierwszego uczucia pozwoliła mi cofnąć się w swoją młodość i przypomnieć te motylki...
♥️ Moc refleksji, wzruszeń i emocji po prostu Was porwie i zapomnicie o tym, że na świecie istnieje zło...
Polecam♥️♥️

Książka porusza wiele bardzo ważnych tematów takich jak problemy z akceptacją, wyobcowanie, poczucie beznadziejności czy problemy rodzinne. Było wiele uroczych momentów, wiele takich, które bolały i łamały serce na pół, ale były też takie, które sprawiały, że czułam swego rodzaju zażenowanie. Całym sercem nienawidziłam postaci Richiego i również całym sercem pokochałam Parka, który był uroczy i troskliwy. Książka była ciekawa i naprawdę przyjemnie się ją czytało, a ostatnie rozdziały sprawiły ból taki, jakie się spodziewałam. Książka była naprawdę dobra, ale mimo wszystko liczyłam na coś więcej. Jest to dobra pozycja, jednak chyba nie do końca dla mnie bo czułam, że momentami nie umiałam się odnaleźć w tym, co czytałam. Mimo wszystko myślę, że warto po nią sięgnąć

Bardzo lubię pióro Rainbow Rowell. To, co często urzeka mnie w jej książkach to sposób narracji. W ,,Eleonorze i Parku" poznajemy myśli dwójki z nich, nawet jeśli zmieniamy perspektywę, co kilka pojedynczych zdań. Poza tym, lubię Parka, ale dawno nie śledziłam losów żadnej osoby bohaterskiej z tak zapartym tchem, jak to było w przypadku Eleonory. Wątek jej rodziny i ojczyma był okrutny i wiele razy uciekałam wzrokiem poza linijki tekstu, by ochłonąć. Dla mnie ,,Eleonora i Park" nie stoi romansem, tylko drogą, którą przebywają tytułowe postaci, co pięknie podkreśla nam zakończenie. Jestem fanką otwartych końcówek powieści, a tutaj nie było lepszej możliwości rozwiązania tej fabuły, naprawdę.

Oceniłam książkę na 4/5★, bo dostrzegam pewne mankamenty powieści, które często są wytykane przez innych recenzentów, ale mimo to wiem, że opowieść o Eleonorze i Parku pozostanie ze mną na dłużej i chyba chciałabym czytać więcej o tak trudnych relacjach rodzinnych w książkach młodzieżowych.

Zacznę od tego, że faktycznie jest to mega urocza historia, jednak porusza bardzo ważne tematy, takie jak zła relacja z własnym ciałem, przemoc domowa, itd. Zostało to przedstawione w bardzo dobry sposób, który daje do myślenia.

Styl pisania autorki sprawił, że nie mogłam się oderwać od tej historii. Jednak niektóre zdania np. „Retki to byłoby fajniusio" sprawiały, że musiałam się chwilę zastanowić i sprawiały, że trochę mnie wykręcało na lewą stronę.

Rainbow tworzy bohaterów, z którymi łatwo można się utożsamić i Eleonora zdecydowanie utwierdza mnie w tym przekonaniu.
Ogromnie podoba mi się to jak muzyka wybrzmiewa w tej historii.
Momentami byłam strasznie zła na Eleonorę, ze względu na to, że wiele dobrych rzeczy przekształcała na złe, jednak z drugiej strony rozumiałam jej zachowanie.
Jest to historia, która sprawiła, że się rozsypałam, a potem posklejała mnie na nowo, dodatkowo otworzyła mi oczy na kilka ważnych rzeczy i wiem, że już nigdy nie spojrzę na nie inaczej.

Mam nadzieję, że ta historia urzeknie was tak jak mnie <3