Matulu, ile tu emocji, aż trudno wytrzymać, gdy potrzebujemy przerwać czytanie. Ta książka to totalny wulkan, który wciąż co chwila się trzęsie i zaznacza, że w każdej chwili może wystąpić wybuch. Czyta się ją prawie na jednym wdechu, gdyż wciąż zależy jej na swoim mężu, który spaprał jej życie. Pieniądze miały wynagrodzić jej dyskomfort fikcyjnego małżeństwa, a tu wpierw zniknął mąż, a później to, co zostawił dla niej na koncie w banku. Obecnie jest mocno zdruzgotana i zdenerwowana. Boi się tego w co ją wplątali, lecz zamiast myśleć, serwuje sobie tygodniowe wakacje w towarzystwie alkoholu. W pewnym jednak momencie, kiedy rozpoczyna pracę z policją, zaczyna się dziać coś dla niej niezrozumiałego. Niby wie, że wszystko co się dzieje w jej domu jest fikcją, jednak nic nie poradzi na to, że jest tylko kobietą, a policjant z którym współpracuje zaczyna jej się podobać. Jak zwykle w tym momencie ten, którego szukają wychodzi ze swojej norki, tylko zbyt dobrze się maskuje. Zdaje się być o krok przed nimi, choć coraz trudniej mu to wychodzi. Ada ma bardzo trudny charakterek i cięty język, więc nic dziwnego, że wciąż pakuje się w tarapaty. Policjant, który ma ją chronić zaczyna mieć coraz trudniejsze zadanie. Wychodzi jednak na to, że oprócz swojej służby jest również mężczyzną.
Mega dobra książka! Ile tu jest zwrotów akcji, naelektryzowanych emocji, obłędnych sytuacji, gdzie ciało krzyczy jedno, a rozum drugie. I ten styl, niby zwykły, ale ma coś w sobie, co całkowicie nas hipnotyzuje. Podobało mi się to, że często różne etapy w książce kończą się tajemniczo. Zawsze zostaje coś, co trzeba odkryć lub przemyśleć, jakby autorka postanowiła trzymać ich w wiecznej gotowości. Mamy tu wątki dramatu, romansu oraz kryminału. Razem dają prawdziwą wybuchową mieszankę, która za każdym razem może się skończyć w dwojaki sposób.
Polecam zacząć czytać od tomu pierwszego, gdyż tam jest początek wszystkich udręk, które się teraz toczą. Aby jednak nie zapomnieć o czym się działo w części pierwszej, Ada opowiada w skrócie policji jak doszło do tego o co ją osądzają. Dla tych, którzy dawno czytali część pierwszą, będzie to miłym wspomnieniem:-)