Lulu i Drapek 2 Eugenia Pryszczepa Książka

Pierwsza część przygód Lulu i Drapka była wydana w lutym 2023 roku, a druga o przeszło rok później, więc i czas u Lulu przebiegł podobnie. Obecnie ma aż sześć lat i jest coraz bardziej ciekawa otaczającego ją świata. Samą bajkę napisała psycholog i pedagog, która od ośmiu lat mieszka we Wrocławiu, ale jej korzenia sięgają Ukrainy. Widać tutaj od razu specjalne podejście do dziecka, by nie tylko pokazać mu za pomocą bohaterki co można robić, a co nie, ale i nauczyć je, że czasami zwyczajnie trzeba posłuchać rodziców. Lulu na krok nie odstępuje kot Drapek, który bywa czasami w centrum wydarzeń. Autorka pokazała jak bardzo można kochać zwierzęta i że jest to jak najbardziej w porządku. Jedyne czego w tym wypadku trzeba potrafić, to móc dobrze się nimi zajmować. Ale nie tylko kotkiem będzie potrzebował jej uwagi. Od pewnego bowiem czasu Lulu zamartwiała się o mamę, gdyż dziwnie się zachowywała i bardzo przytyła. Mimo, że Lulu jest tylko sześciolatką, to jednak podkreśla, że dzieci w tym wieku robią się coraz bardziej spostrzegawcze. Jak sądzicie, czy ucieszył ją fakt, że do ich rodziny dołączy jeszcze jeden mały człowieczek? Nie trudno się było domyśleć, że dziewczynka była pewna, że nic się nie zmieni. Jednak nie spodobał jej się fakt, że mama nie miła już dla niej tyle samo czasu, co zawsze. Doszło nawet do wymiany niemiłych zachowań. Jak sądzicie, czy ktokolwiek był w stanie pomóc jej uporać się z tymi wszystkimi emocjami? Czy obecność Drapka będzie tutaj nieoceniona?Uważam, że część druga jest równie urocza, co pierwsza. Lulu niestety nie jest dziewczynką z idealnymi pomysłami. Czasami jest dość wybuchowa, swoje zdanie wyraża za pomocą gniewu i krzyków, jakby nie zawsze była wysłuchiwana, bądź zaznaczała swoje konkretne zdanie. Prawdopodobnie z tego względu, że była pierwszym dzieckiem, wydawało jej się, że cokolwiek zapragnie, to musi to dostać. Jej rodzice wykazywali się tutaj dużą cierpliwością. Piękną sprawą z bajce są częste rysunki, które dodają jej uroku. Ma duży druk, więc czyta się naprawdę szybko. Myślę, że warto ją przeczytać:-)

Pierwsza część przygód Lulu i Drapka była wydana w lutym 2023 roku, a druga o przeszło rok później, więc i czas u Lulu przebiegł podobnie. Obecnie ma aż sześć lat i jest coraz bardziej ciekawa otaczającego ją świata. Samą bajkę napisała psycholog i pedagog, która od ośmiu lat mieszka we Wrocławiu, ale jej korzenia sięgają Ukrainy. Widać tutaj od razu specjalne podejście do dziecka, by nie tylko pokazać mu za pomocą bohaterki co można robić, a co nie, ale i nauczyć je, że czasami zwyczajnie trzeba posłuchać rodziców. Lulu na krok nie odstępuje kot Drapek, który bywa czasami w centrum wydarzeń. Autorka pokazała jak bardzo można kochać zwierzęta i że jest to jak najbardziej w porządku. Jedyne czego w tym wypadku trzeba potrafić, to móc dobrze się nimi zajmować. Ale nie tylko kotkiem będzie potrzebował jej uwagi. Od pewnego bowiem czasu Lulu zamartwiała się o mamę, gdyż dziwnie się zachowywała i bardzo przytyła. Mimo, że Lulu jest tylko sześciolatką, to jednak podkreśla, że dzieci w tym wieku robią się coraz bardziej spostrzegawcze. Jak sądzicie, czy ucieszył ją fakt, że do ich rodziny dołączy jeszcze jeden mały człowieczek? Nie trudno się było domyśleć, że dziewczynka była pewna, że nic się nie zmieni. Jednak nie spodobał jej się fakt, że mama nie miła już dla niej tyle samo czasu, co zawsze. Doszło nawet do wymiany niemiłych zachowań. Jak sądzicie, czy ktokolwiek był w stanie pomóc jej uporać się z tymi wszystkimi emocjami? Czy obecność Drapka będzie tutaj nieoceniona?Uważam, że część druga jest równie urocza, co pierwsza. Lulu niestety nie jest dziewczynką z idealnymi pomysłami. Czasami jest dość wybuchowa, swoje zdanie wyraża za pomocą gniewu i krzyków, jakby nie zawsze była wysłuchiwana, bądź zaznaczała swoje konkretne zdanie. Prawdopodobnie z tego względu, że była pierwszym dzieckiem, wydawało jej się, że cokolwiek zapragnie, to musi to dostać. Jej rodzice wykazywali się tutaj dużą cierpliwością. Piękną sprawą z bajce są częste rysunki, które dodają jej uroku. Ma duży druk, więc czyta się naprawdę szybko. Myślę, że warto ją przeczytać:-)