Szukaj mnie. Cykl z detektyw D.D. Warren. Tom 9 Lisa Gardner Książka

W dziewiątym tomie cyklu kryminalnego z moją ulubioną detektyw D.D. Warren autorstwa Lisy Gardner, szczególne miejsce zajęły psy. Wkroczyły zarówno w jej życie prywatne, jak i w prowadzoną przez nią sprawę zaginięcia nastolatki. I w obu obszarach wniosły to szczególne ciepło, które daje tylko odwzajemniona i bezwarunkowa miłość psiego przyjaciela. Ale jeśli życie osobiste D.D. układa się niemal idealnie, a mąż i syn stają się całym jej światem, to gdzieś w Bostonie inna rodzina zostaje brutalnie zamordowana. Tylko szesnastoletnia Roxy przeżyła rodzinną masakrę. Niestety znika wraz z dwoma psami i nikt nie wie, czy jest jedyną ocalałą, czy może sprawczynią zbrodni. Odnalezienie dziewczyny może wiele wyjaśnić i jej tropem rusza nie tylko nasza nieugięta detektyw, ale także Flora Dane, którą poznaliśmy w poprzedniej części, „Znajdź ją”. Flora, po własnych traumatycznych przeżyciach, odnalazła sens życia we wspieraniu innych ofiar, którym tak trudno powrócić do codzienności. Co łączyło ją z Roxy? I czy wraz z D.D. uda im się trafić na jej ślad? Jak zawsze autorka buduje napięcie powoli, z dbałością o detale i psychologiczną wnikliwością. Odkrywamy zaburzone więzi rodzinne i wadliwy system opieki, który zamiast poczucia bezpieczeństwa i nadziei niesie nieustanny lęk i desperację. Niszczy zaufanie do ludzi i rodzi traumy determinujące całe późniejsze życie. Najbardziej boli to, że ta krzywda dotyka dzieci, które powinny cieszyć się beztroskim dzieciństwem, miłością i poczuciem bezpieczeństwa. Pytanie, czym jest idealna rodzina, nie rodzi się tylko w głowie czytelnika. Zadaje je sobie także D.D. Warren wreszcie spełniona i szczęśliwa. I Roxy, pisząc szkolny esej pod takim właśnie tytułem. Ten ostatni, poznawany we fragmentach, rozdziera duszę. Bo żadne dziecko nie powinno mieć takich doświadczeń, takich spostrzeżeń i nieść takiego ciężaru na swoich barkach. Każda kolejna część tego cyklu przypomina mi, dlaczego jest on moim ulubionym z gatunku thrillera kryminalnego. Bo tak inteligentne, psychologicznie pogłębione, trzymające w napięciu i oparte na silnych emocjach powieści pisze tylko Lisa Gardner.

Lisa Gardner to autorka kryminałów i thrillerów, która tworzy już od końca lat 90-tych XX wieku, a jej najobszerniejszym cyklem jest ten z detektywką D.D. Warren. U nas w Polsce miał on dwóch wydawców, przez co pierwsze tomy wydane zostały dwa razy - kilka lat temu i teraz ponownie, by wraz z najnowszymi tomami tworzyć jedną spójną graficznie kolekcję. “Szukaj mnie” to tom ostatni z brakujących, dziewiąty, ale pisany jest tak, że bez problemu można czytać go bez zachowania kolejności chronologicznej. Sama wróciłam nam do książek Lisy po kilkuletniej przerwie! Bazą tego tomu jest podstawowa komórka społeczna - rodzina. Wszystko zaczyna się od rodziny zamordowanej, w której cztery osoby zginęły, a piąta, nastolatka zaginęła. Nie ma też dwóch psów, jednak szybko śledczy dochodzą do wniosku, że raczej nie poszły z dziewczyną na spacer. Więc gdzie ona jest? Ucieka czy się chowa? I to na tej niewiadomej bazujemy od początku, to ona wzbudza w nas niepewność co to tego, jakiego rodzaju osoby poszukujemy. Historia pisana jest z dwóch perspektyw: detektywki D.D. oraz kobiety, którą kilka lat temu D.D. podczas innej sprawy kryminalnej spotkała - ocalałej z porwania Flory. Dzięki tym spojrzeniom czytelnik nm szeroki obraz sytuacji, dwie perspektywy, jakże od siebie różne. Jest i trzecia, ale ona nie opowiada o tym, co teraz, a właśnie o rodzinie - to eseje zaginionej nastolatki, w których poprzez rozważanie zagadnienia o idealnej rodzinie, snuje opowieść o swojej. A jest to historia bogata zarówno w chwile dobre, jak i bardzo złe. Pojawia się wątek przemocy, znęcania, wykorzystywania, problemy, z jakimi borykają się rodziny zastępcze. Różne odcienie rodziny w pigułce i to zarówno tej połączonej więzami krwi, ja i tej rodziny z wyboru. Całość opowiedziana jest w tempie umiarkowanym, uważnym, ale też dobrze trzymającym w napięciu.