Rozmowy tworzące tę książkę łączy próba spojrzenia na człowieka, historię i religię z perspektywy teorii archetypów Junga. Tematy dialogów dotykają kwestii „granicznych”, odsłaniają naturę procesów inicjacyjnych, otwierają na poznanie siebie.
Uniwersalny wymiar dramatu życia odbija się w symbolach, rytuałach i codziennych działaniach, a doświadczenia psychoterapii pomagają to lepiej zrozumieć. Książka pobudza wyobraźnię do archetypowego spojrzenia na duchowe wyzwania epoki.

Wiele jest na świecie książek ciekawych, niewiele ciekawych i mądrych. Archetypy, mity, symbole niewątpliwie należą do tej drugiej kategorii. Uważny czytelnik pierwszej partii rozmów Mai Jaszewskiej z Zenonem Waldemarem Dudkiem na pewno dostrzeże wychodzące z europejskiego odrodzenia i oświecenia fantazmaty raju wzywające ludzi, by stali się jak bogowie. Dziś raj się ziścił, lecz tylko w postaci powierzchownych namiastek. Fantazmaty owocują wybujałym indywidualizmem, narcyzmem i sobiepańskim stylem życia.

W częściach dalszych książki czytelnik zostawi narcyzm i kult wiecznego postępu, by zagłębić się w archetypowy cud wewnętrznej przemiany, oczyszczenie, mit archaicznego bohatera, Junga teorię snów, która sięga głębi nie tylko ludzkiej jednostki, lecz także człowieczeństwa. I wreszcie, na koniec, dotknie niezabliźnionej rany Katynia, która jak ostry cierń utkwiła w polskiej świadomości i nieświadomości. Te wszystkie rozmowy dają nie tylko do myślenia, ale skłaniają do wewnętrznej podróży.
Dr Krzysztof Dorosz