Historię tę czytało się szybko, mnóstwo się dzieje od pierwszej strony, akcja jest bardzo angażująca. Jedyne, co mi przeszkadzało, to że nie poczułam więzi z bohaterami, a zwłaszcza z głównym detektywem. To już oczywiście kwestia mocno indywidualna :)

,,Biuro do spraw tajemnych" świetnie się sprawdzi jako ciekawa odmiana od standardowych kryminałów, zwłaszcza dla zaczytujących się w tym gatunku :) Autor zawarł w historii wiele oryginalnych, świeżych pomysłów, co zapewnia dawkę niekonwencjonalnej rozrywki na naprawdę dobrym poziomie.

Autor zabiera czytelnika wprost do zawilgotniałego i mrocznego Paryża, gdzie oprowadza nas po ciemnych uliczkach i niebezpiecznych zaułkach. Z pewnością w wydarzeniach opisywanych w tej powieści próżno szukać romantycznych melodii tego miasta.
Historia rozpoczyna się od rzekomego samobójstwa młodego chłopaka- traf chciał, że był on synem bogatego i wpływowego człowieka, który nie wierzył że było to targnięcie się na życie.

Śledztwo prowadzi młody inspektor Valentin Verne, wybitnie inteligentny człowiek, interesujący się nowoczesnymi osiągnięciami nauki, a także student medycyny i chemii. Mężczyzna skrywa w sobie nieokiełznany mrok, za którym stoi przeszłość. Czy uda mu się rozwikłać zagadki, gdy w mieście dochodzi do kolejnych tajemniczych zgonów? Dlaczego tak paranoicznie chce złapać seryjnego mordercę, który kryje się pod pseudonimem Wikary.
Czytelnik wraz z głównym bohaterem będzie odkrywał techniczne nowinki a także poczuje trochę bardzo modnej na tamten czas ezoteryka.

Akcja jest prowadzona w sposób spokojny i wyważony co sprzyja wdrożeniu się w tą historię, jednak absolutnie jej nie umniejsza. Czytelnik małymi krokami zbliża się do prawdy poznając przy tym miasto, a dzięki genialnym opisom ówczesny Paryż i jego przesiąknięty mrokiem klimat jest prawie namacalny. Poznajemy szereg niejednoznacznych postaci, których intencji nie sposób do końca rozgryźć.

Dodatkowo książka jest napisana bardzo ładnym językiem, dzięki czemu bardzo sprawnie się ją czyta. Mam nadzieję na kolejne historie z inspektorem Valentinem, który jest z tych nieokiełznanych i ugładzonych bohaterów, których nie da się nie lubić.

Dawno nie czytałam żadnego retro kryminału i muszę przyznać, że stęskniłam się za tym gatunkiem. Uwielbiam takie podróże w czasie, tym bardziej do dziejów tak skrajnie odległych od teraźniejszości. Do tego malowniczy Paryż, który współcześnie uchodzi za romantyczne i piękną stolicę Francji, a niegdyś był miejscem, które mogłoby budzić wyłącznie strach i wstręt (zwłaszcza w przedstawionej historii).

Groteskowa i tajemnicza zbrodnia okazuje się frapującym wstępem do emocjonujących wydarzeń od których niejednokrotnie włos jeżył się na mojej głowie. Mroczna atmosfera skutecznie uwypukla narastający niepokój, potęgując się w trakcie lektury. Główna fabuła przeplata się ze wstrząsającymi wspomnieniami niejakiego Damiena. To, co spotkało tego biednego chłopca, nie śniło nam się nawet w najgorszych koszmarach...

Tym, co wyróżnia "Biuro do spraw tajemnych" na tle innych kryminałów w podobnym klimacie niewątpliwie jest oryginalny główny bohater. Młody inspektor Valentin Verne z tajemniczą przeszłością wzbudza podziw dzięki swojej niebywałej inteligencji i przenikliwości. Mógł zostać cenionym naukowcem, a jednak wybrał karierę policyjną. Co go do tego skłoniło? Ja już wiem i poznanie prawdy nie spowodowało, że moja fascynacja młodym inspektorem rozwiała się - wręcz przeciwnie, nadal jestem nim oczarowana (i nie chodzi wcale o jego anielską aparycję!). Cieszę się, że ta książka to zaledwie początek serii, gdyż to świetny wstęp do dalszych przygód Valentina, zwiastujący rozrywkę na najwyższym poziomie!

Paryż stara się podnieść po lipcowej rewolucji, a mieszkańcy miasta muszą się zmierzyć tym razem z niewyjaśnionymi samobójstwami młodych mężczyzn. Za wyjaśnienie sprawy odpowiada inspektor Valentin Verne.

Zastanawiałam się, czy odnajdę się we francuskiej literaturze, ale muszę przyznać, że to była przyjemność. Styl autora jest lekki, nie musiałam zbyt długo główkować, w sumie w bardzo prosty sposób prowadzi nas do rozwiązania. Brakowało mi trochę dreszczyku emocji, było zbyt prosto.
Niemniej jednak, Valentin skradł moje serce, napisany jest doskonale!

„Biuro do spraw tajemnych" autorstwa Erica Fouassier'a to kolejna historia, co do której nie miałam żadnych oczekiwań - nie miałam bladego pojęcia, czego powinnam się po tej książce spodziewać. Historia osadzona na ulicach dziewiętnastowiecznego Paryża była dla mnie pewnego rodzaju eksperymentem czytelniczym. Nieczęsto bowiem zagłębiam się w kryminały, których akcja rozgrywa się w tak dalekiej przeszłości i w tak charakterystycznym miejscu. Jednak już po pierwszych stronach odkryłam, że ta powieść to coś zupełnie innego, coś, co wciągnęło mnie zupełnie nieoczekiwanie.

Jesień 1830 roku. Ciemne zaułki Paryża, który usiłuje otrząsnąć się z szoku rewolucji lipcowej.
Postęp nauki, w połączeniu z szalenie modnym ezoteryzmem, inspiruje nowy rodzaj przestępczości. Valentin Verne, młody inspektor, ale i zapalony student chemii i medycyny, z zamiłowaniem do tego, co nieprzeniknione i irracjonalne, musi rozwiązać serię zagadek związanych z dziwnymi zgonami. Mianowany przez prefekta na szefa „Biura do spraw tajemnych", specjalnego wydziału, którego zadaniem jest tropienie tajemniczych przestępców, korzystających z dobrodziejstw dynamicznie rozwijającej się dziedziny wiedzy, ma zamiar udowodnić swoje niezwykłe umiejętności.
Ale kim tak naprawdę jest ten samotny policjant, którego obsesją jest schwytanie seryjnego mordercy znanego pod pseudonimem Wikary?
Kto kryje się za anielską twarzą, która tylko czasami ujawnia niepokojącą dzikość?
Kto jest łowcą, a kto ściganym?
Co odnaleźć można w splątanym labiryncie luster?

Przyznam, że Fouassier należy do nielicznych autorów, którego styl pisania trudno jest mi jednoznacznie zdefiniować. Eric posługuje się bardzo lirycznym (jeśli tak można to nazwać) oraz zupełnie „innym" językiem - sposób opisania całej historii różni się zupełnie od tych kryminałów, które czytam na co dzień. Zamiast szybkiej akcji dostajemy historię, w której nie brakuje subtelnej gry słów oraz przeżyć bohaterów.

„Biuro do spraw tajemnych" nie jest pozycją, w której akcja pędzi na łeb na szyję - rozgrywa się ona bardzo powoli, co umożliwia czytelnikowi zanurzenie się w klimat ulic Paryża sprzed kilku wieków. Fouassier wyraźnie maluje obraz miasta, jego zakamarków i tajemnic, czyniąc je niemalże żywym.

Na stronach tej powieści czekana na Was wiele tajemniczych postaci, których charaktery są trudne do rozgryzienia, co sprawia, że czytelnik nieustannie zastanawia się nad ich prawdziwymi intencjami. Główna sprawa, która stanowi osnowę fabuły, rozwija się powoli, a ciekawość czytelnika jest sprytnie prowadzona do samego końca.

Czy książkę polecam? „Biuro do spraw tajemnych" to przede wszystkim kryminał dla tych, którzy cenią sobie klimat oraz charakterystycznych bohaterów, bardziej niż szybką akcję i łatwe rozwiązania. Polecam ten tytuł przede wszystkim osobom, które szukają czegoś więcej niż tylko kolejnego kryminału, który szybko zapomną - ta pozycja może okazać się prawdziwą perełką!

Jesień 1830 roku. Wilgotne powietrze Paryża otula prowadząc przez labirynt błotnistych zaułków, cuchnących uliczek i dusznych zakamarków. Wokół sieroty, bezrobotni, prostytutki zżerane przez syfilis, opryszkowie. Świat bogactwa miesza się z okrutną biedą.
Miasto żyje jeszcze rewolucją lipcową. Przestępczość inspiruje się nauką. Młody inspektor policji a zarazem student chemii i medycyny, staje w obliczu niebezpieczeństw. Musi rozwikłać serię zagadek związanych z tajemniczymi zgonami. Śmierć niesie wiele niewiadomych, prowadząc do świata nauki. Verne kroczy ku prawdzie jednocześnie kontynuując poszukiwania Wikarego, rozpoczęte przez jego ojca. Odkrywa ścieżki usiane odrażającymi zbrodniami. Schwytanie duchownego ma stać się kluczem pozwalającym otworzyć zaryglowane drzwi umysłu.
Kim tak naprawdę jest młody śledczy i dokąd mogą poprowadzić splątane zmysły?

Intrygująca powieść kryminalna z historią w tle, zabiera nas do dziewiętnastowiecznej Francji. Niezwykle klimatyczna i owiana sekretem. Autor w tej opowieści wykorzystuje naukowe teorie znanych osób i na ich podstawie kreuje śledztwo prowadzone przez Valentine Verne. Mężczyzna otulony tajemnicą zrobi wszystko, by obnażyć kłamstwa. Stawi czoła "stugłowej hydrze, zwielokrotnionym odbiciom własnej trwogi". Z nicości wynurzają się "koszmarne gęby" i pożerają spokój. Pozostaje po nich twarz splamiona potem, łzami i dusza otulona samotnością. Osaczony przeszłością odkrywa siebie i iluzoryczną teraźniejszość.

Nauka fascynuje i niepokoi. Stanowi narzędzie, by skłonić do popełniania diabelskich czynów. Musi podjąć ryzyko, pogrzebać część swojej duszy, by móc zaznać spokój.

Zapiski z pamiętnika tworzą realny obraz trudnej drogi, którą musi przejść młody człowiek. Przywrócona wolność powoduje zamęt i prowadzi do obsesji. Zemsta to życiowy cel. Gdzieś w mroku ciągle czai się potwór i depcze po piętach.

Dzieciństwo wyznacza kierunek. Bagaż doświadczeń odciska niezatarte piętno jak stopy w tężejącym betonie. Doznania stają się smugą błota. Ułamki byłych zdarzeń decydują o przyszłości. Wszystko to co dotychczas przeżyte może okazać się jednym wielkim oszustwem. Świat takim jakim widzisz jest odbiciem tego co masz w sobie. Ale czy widziany obraz nie jest złudzeniem?

Eric Fouassier w urzekającym stylu przedstawia historię finalnie przejmującą. Kryminał, który prowadzi po ścieżkach umysłu w kierunku wyzwolenia. Porusza tematy ważne, jak pedofilia, a to jeden z zalążków zła.
Zatapiamy się w tą nakręconą spiralą szaleństwa. Składamy odłamki rozbitych przez życie luster, by odkryć prawdę.
Czytajcie. Polecam bardzo!

Fabuła skupia się na inspektorze Valentinie Verne, młodym policjancie i jednocześnie zapalonym studencie chemii i medycyny, który zostaje mianowany na szefa "Biura do spraw tajemnych". W świecie pełnym postępu naukowego i ezoteryzmu, Verne musi zmierzyć się z serią zagadek związanych z dziwnymi zgonami, inspirującymi się nowymi odkryciami naukowymi. Tajemnicze morderstwa to jednak nie wszystko, bo młody policjant prowadzi też prywatną krucjatę i pragnie odnaleźć i ukarać mężczyznę, który skrywa się pod pseudonimem Wikary. Dlaczego pała chęcią zemsty i co zrobił ten człowiek? Fouassier mistrzowsko buduje atmosferę tajemnicy i niepokoju, sprawiając, że każda strona tej książki wciąga coraz bardziej.

Fabuła książki zapewnia czytelnikowi nieustanne zaskoczenia i zwroty akcji. Zagadkowe zbrodnie, tajemnicze postacie, niespodziewane pojedynki i zakrzywione ścieżki dochodzenia sprawiają, że czytelnik się jest zaangażowany w odkrywanie tajemniczego wątku kryminalnego. Przenosząc się od salonów pełnych blichtru po mroczne zaułki Paryża, odbiorca zostaje wciągnięty w labirynt tajemnic, który skrywa wiele niebezpieczeństw. To, co wyróżnia tę powieść spośród innych kryminałów, to spokojne tempo akcji, które jest tutaj zaletą. Autor nie spieszy się z rozwinięciem fabuły, dając czytelnikowi czas na zgłębienie psychologicznych portretów bohaterów i zagłębienie się w skomplikowane relacje między nimi. Co ciekawe, autor oddaje też głos tajemniczemu bohaterowi Damienowi, który to przetrzymywany jest przez Wikarego. Ze wpisów z pamiętnika wynika, że ten chłopiec przebywa w niewoli od kilku lat i można się domyślić, że Wikary gnębi go i znęca się nad nim na wiele sposobów. Dlaczego jednak głównemu bohaterowi tak bardzo zależy na odnalezieniu owego Wikarego? Jestem przekonana, że rozwiązanie tego wątku zaskoczy i Was!

"Biuro do spraw tajemnych" to nie tylko historia śledztwa, ale także pełnokrwista opowieść o ludzkich emocjach, obsesjach i tajemnicach, które skrywają się w sercach bohaterów. Fouassier mistrzowsko łączy elementy kryminału z wyrafinowanym portretem społeczeństwa dziewiętnastowiecznego Paryża, tworząc niezapomnianą lekturę dla miłośników literatury kryminalnej. Nie trzeba wcale być wielkim znawcą historii Francji, by odnaleźć się w tej fabule. Choć odniesienia do rewolucji lipcowej będą tutaj istotne, to nieznajomość tamtego okresu historycznego nie będzie problemem. "Biuro do spraw tajemnych" to lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników klimatycznych i oryginalnych kryminałów, którzy pragną przenieść się w czasie i przestrzeni do magicznego Paryża XIX wieku. Éric Fouassier potrafi urzec czytelnika od pierwszej strony, zostawiając go niewątpliwie z pytaniem, czy przeczyta on jeszcze o innych inspektora Valentina Verne'a.