Może to dziwne co teraz wam powiem, ale książki pana Mossa coraz bardziej przypominają mi poradniki, których zadaniem jest zwrócenie uwagi na krzywdy, które się dzieją na świecie. Bardzo podobnym schematem działa autorka Agnieszka Lis, która również pisze historie opowiedziane przez życie. W tej książce znalazły się dość trudne tematy, między innymi przemoc w rodzinie. Autor bardzo fanie poprowadził akcję, gdyż wpierw poznajemy co się stało. Ciężko jest uwierzyć w to, by nastolatek zaszlachtował swoją rodzinę. Policja prowadzi śledztwo i jesteśmy obecni przy rozmowie jaka się odbywa z nim w szpitalu. Ma opowiedzieć nam jak do tego doszło i jeśli mam być szczera, są to bardzo wstrząsające opisy. Gdyby spotykało to moją rodzinę, podejrzewam, że zareagowałabym tak jak on, tylko pytanie brzmi, kto tak naprawdę dopuścił się większej krzywdy? Jego nerwy naprawdę dochodziły do wszelkich granic wytrzymałości. Matka zamiast ich bronić, łagodziła sprawę jak mogła. Biegała na każde skinienie jego ojca, dokupywała mu alkohol, pozwalała się poniewierać i każdy kto o tym czyta zastanawia się, dlaczego? Czy faktycznie był tak idealnym aktorem, że nikt nie widział, że w tej rodzinie dochodziło do przemocy? Czemu jego mały brat patrzył na wszystko i nie reagował? Autor krok po kroku przeprowadza nas przez te okrucieństwa, tylko im dalej, tym sprawa robi się coraz bardziej zagmatwana i więcej pojawia się niewiadomych. Poruszony został również wątek nadużywania alkoholu, brania narkotyków, pragnienia dopasowania się do innych dzieciaków, zdobycie popularności, oraz pragnienie spokoju, za wszelka cenę. Niby można uważać, że skoro poznaliśmy początek książki, to można uznać, że już nic ciekawego się nie wydarzy. Otóż bądźcie pewni, że to tylko schyłek góry lodowej. Podpięłam ją pod poradnik z tego względu, gdyż mamy tu problematykę ludzkości, ukazanie błędów postępowania, zatarcie granic między już nie daję rady, a nie wytrzymam, jeśli czegoś nie zrobię. Oczywiście na końcu są konsekwencje, które wszystko wyjaśniają. Czytajcie pomiędzy wierszami, bowiem autor serwuje nam podpowiedzi. Czas biegnie tutaj od momentu po tragedii, do czasu wstecznego, kiedy wszystko zaczynało się dopiero dziać. Pisana z perspektywy postaci sprawia, że ciężko się czyta tak drastyczne opisy i myśli. Do przeczytania na raz i zapamiętania tylko do końca życia.

Uwielbiam historie spod pióra Marcela Mossa. Z każdej strony powieści wylewają się ogromne emocje, które sprawiały, że czułam się jak na kolejce górskiej. Autor trzymał mnie w napięciu do samego końca. Nie wiedziałam czego mogę spodziewać się przewracając kolejne strony. Autor nie boi się poruszać trudnych tematów i ważnych problemów w społeczeństwie oraz życiu codziennym. Jego książki poruszają tematy o trudnych relacjach rodzinnych, przemocy domowej, przemocy fizycznej i psychicznej ze strony rówieśników, prześladowanie w szkole, hejtu internetowego, depresji.
Autor zwraca uwagę czytelnikom, że młode osoby nie potrafią rozmawiać o swoich problemach z bliskimi. Duszą w sobie negatywne emocje, bo boją się, że zostaną niezrozumieni i zlekceważeni. W internecie szukają pomocy i anonimowo zwierzają się ze swoich traum. Autor porusza temat internetu i zwraca uwagę, że tam nic nie ginie.

"Już nikt mnie nie skrzywdzi" to przerażająca historia o siedemnastoletnim uczniu warszawskiego liceum. Maks Hajder w trakcie rodzinnej awantury wpadł w amok i zaatakował bliskich nożem. Jego rodzice giną na miejscu, a jego ośmioletni brat trafia do szpitala i jest w stanie krytycznym. Tydzień po zatrzymaniu Maks próbuje powiesić się w celi. Zapada w śpiączkę, a gdy budzi się zostaje przesłuchiwany przez podkomisarz Liwię Radke oraz komisarza Jonasza Frasera. Śledczy próbują rozwikłać zagadkę, co takiego stało się, że nastolatek dokonał tak bestialskiej zbrodni. Maks dzieli się ze śledczymi swoimi bolesnymi i traumatycznymi wspomnieniami z dzieciństwa. Policjantka Liwia z biegiem czasu odkrywa prawdę o tym , co działo się w szanowanym domu Hajderów i jest przerażona ogromem przemocy jakiej doznał Maks. Ojciec Maksa za zamkniętymi drzwiami ich domu okazywał swoje prawdziwe oblicze. Matka Maksa zapadła w depresję po śmierci młodszego syna i nie potrafiła przeciwstawić się swojemu mężowi tyranowi. Mężczyzna obwiniał Maksa o śmierć młodszego syna i zafundował Maksowi koszmarne dzieciństwo.
Liwia odkrywa w jak toksycznym domu wychowywał się Maks. Podejrzewa też, że chłopak nie mówi jej prawdy.
Czy odkryje, co tak naprawdę wydarzyło się tego feralnego dnia w domu Hajderów?

Przekonajcie się sami.

Przyznam się, że śledząc losy Maksa miałam łzy w oczach. Ogrom potworności jakie przeżył ten młody chłopak złamał mi serce. Autor jak nikt potrafi poruszyć czytelnika i zagłębić się w psychikę ludzką. Na końcu książki znajdziecie rozmowę autora z psychoterapeutką i dowiecie się jak rozpoznać przemoc w rodzinie oraz jak pomóc ofiarom. Także, co należy zrobić, gdy podejrzewacie, że Wasze dziecko ma jakiś problem, a nie chce o tym rozmawiać. Z tyłu książki znajdziecie ważne numery telefonów, które są czynne całą dobę i bezpłatne.
Ta książka poruszy Wasze serca i wstrząśnie Waszymi myślami. Przekonacie się, że do najokrutniejszych czynów dopuszczają się osoby, których nigdy o to nie podejrzewalibyście. Nigdy nie wiadomo, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami innych ludzi. Ktoś towarzyski, miły i przebojowy może okazać się manipulatorem, który w domu ściąga maskę z twarzy i funduje swojej rodzinie prawdziwe piekło na ziemi. Autor pokazuje do jakiej tragedii może dojść, gdy nikt nie zareaguje.
Ta historia zmusza do refleksji i przemyśleń.
Długo pozostanie w mojej pamięci.
Jeśli lubicie twórczość Marcela Mossa to musicie przeczytać tę książkę.
Jestem usatysfakcjonowana lekturą i z niecierpliwością czekam na kolejne książki autora. Każdą biorę w ciemno!

Gorąco polecam!

Najnowsza książka Marcela Mossa"Już nikt mnie nie skrzywdzi" jest najmocniejszym tomem z cyklu "Liceum Freuda". To bardzo mroczna i przerażająca historia. Omawiane są tutaj dwa bardzo trudne tematy: przemoc w rodzinie i przemoc wobec rówieśników. Niestety mimo tego, że mamy XXI wiek ludzie nadal są zacofani i wyżywają się na młodszych i słabszych osobach. Autor w idealny sposób to przedstawił. Jego bohater niestety nie ma lekko w życiu. Wpada z deszczu pod rynnę. Było mi go szkoda. Nigdy nie powinno dochodzić do takich sytuacji, w których dzieci boją się własnych rodziców. To oni swoim dzieciom powinni przekazywać miłość, a nie strach i nienawiść. To drugie procentuje i potem dziecko odreagowuje na słabszych kolegach.
Ta powieść tak mną wstrząsnęła, że długo po jej przeczytaniu nie mogłam się uspokoić. Chyba o to chodziło autorowi. Chciał w ten sposób wstrząsnąć swoimi czytelnikami. Ludzie, obudźcie się. Przestańcie znęcać się fizycznie i psychicznie nad drugim człowiekiem. Odstawcie używki, po których zamieniacie się w prawdziwe potwory. I po prostu bądźcie kochającymi rodzicami. Dzieci się same na ten świat nie pchały. A teraz kilka słów do osób, które znęcają się fizycznie i psychicznie nad młodszymi koleżankami i kolegami. Czy chcielibyście, żeby wasze przyszłe dzieci przeżywały podobny ból i strach, które zadajecie innym osobom? A może chcecie, żeby wasza ofiara stała się waszymi katami. Zastanówcie się, do czego dążycie. Nie ma zgody na żadną przemoc. I nie szantażujcie innych osób, bo to też wam na dobre nie wyjdzie.
Poczytajcie, jak Marcel Moss rozwiązał oba problemy. Czy ofiary stały się katami? A może to kaci wykończyli swoje ofiary.
Dobrze, że autor w swojej najnowszej powieści przytacza prawdziwe statystyki dotyczące omawianego tematu. To też wami wstrząśnie. Tej książki nie da się czytać bez łez, chyba że jest się osobą pozbawioną ludzkich uczuć.
Ta książka jest bardzo ważna i każdy powinien ją przeczytać. Polecam ją młodzieży i wszystkim osobom uzależnionym od używek. Może dzięki Marcelowi Mossowi przestawią się wam klepki i wskoczą na właściwe miejsca.
Zobaczcie, jak skończyli bohaterowie tej książki.
Zanim podniesiecie ręce na najbliższe wam osoby, głęboko zastanówcie się, czy warto.
Jeżeli lubicie mocne psychologiczne thrillery, to śmiało sięgnijcie po tę historię.
Wielkie brawa dla Marcela Mossa. Z książki na książkę jesteś coraz lepszy. Cieszę się, że poruszasz ważne i trudne tematy. Wspaniale, że przytacza prawdziwe statystyki. Może dzięki takim autorom jak Marcel Moss, jakiś rodzić pójdzie po rozum do głowy, a mięśniak odpuści słabszemu.
Nie bądźmy obojętni na zło. Jeżeli słyszycie, że u waszych sąsiadów źle się dzieje, to nie bójcie się dzwonić po pomoc. Może w ten sposób uratujecie ludzkie życie i zapobiegniecie tragedii.
Warto przyjrzeć się głównemu bohaterowi Maksowi Hajderowi, jego rodzinie i znajomym. Jakim człowiekiem jest Maks? Co takiego go spotkało? Dlaczego doszło do ogromnej tragedii i kto jest za nią odpowiedzialny?
Kolejną ważną postacią w tej książce jest policjantka Liwia. Koniecznie musicie ją poznać.
Zakończenia oczywiście wam nie mogę zdradzić, ale powiem jedno, warto dotrwać do końca. Jak już pisałam, przygotujcie sobie chusteczki. Będą wam potrzebne. Przynajmniej ja ich potrzebowałam.
Czy wiedzieliście, że 41% dzieci doświadcza przemocy ze strony bliskich dorosłych, zaś 57% ze strony rówieśników? Przerażające dane.
Warto rozmawiać ze swoimi dziećmi. W dobie internetu występuje coś takiego, jak cyber przemoc. Czy rozmawiacie o tym z waszymi dziećmi? Czy raczej twierdzicie, że waszych dzieci ten problem nie dotyczy? W książce "Już nikt mnie nie skrzywdzi" autor podaje konkretne dane na ten temat.
A teraz zapamiętajcie ważne numery:
116 111 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży. Jeżeli macie podobne problemy, jak nasz główny bohater, to koniecznie zadzwońcie pod ten numer. Linia jest czynna 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu.
116 123 - Telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym. Ten numer jest czynny od poniedziałku do piątku od 14 do 22. Połączenie jest bezpłatne.
112 - numer alarmowy, pod który dzwonimy w razie zagrożenia życia i zdrowia.
Zachęcam was do przeczytania najnowszej książki Marcela Mossa "Już nikt mnie nie skrzywdzi".