„Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku” Zbigniew Rokita

Zbigniew Rokita w swojej książce „Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku” zabiera czytelników w piękną i sentymentalną podróż do miejsc, w których się wychował.
Autor do tej pory wypierał swoją śląskość i nie miał dobrego zdania na temat osób, które zamieszkują ten obszar Polski. Według niego w większości byli to „jaskiniowcy z roladą i kilofem”. Dlaczego zatem w pewnym momencie zmienił swoje zdanie i nabrał szacunku do miejsca, które go wychowało i poniekąd ukształtowało?

Zbigniew Rokita – opowieść o historii Górnego Śląska

W dzieciństwie Zbigniew Rokita nie rozumiał nic z otaczającego go świata. Dlaczego na lekcjach muzyki śpiewali „Rotę”? Dlaczego starsze osoby na Śląsku nosiły takie dziwne imiona jak Urban, Reinhold czy Liselotte? Im był starszy, tym więcej rzeczy zaczęło do niego docierać. Zbigniew Rokita zrozumiał, że Górny Śląsk przeszedł naprawdę wiele i nie zawsze był częścią Polski. Dlatego zdecydował się przemierzyć go wzdłuż i wszerz i poszukać okruchów historii, które są widoczne na każdym kroku. Czy udało mu się złożyć to wszystko w całość? Do czego zdołał się dokopać? Odpowiedź znajduje się w książce, dzięki której w 2021 roku autor został laureatem Nagrody Literackiej „Nike”.
„Kajś dotyczy sprawy zupełnie fundamentalnej dla naszej historii, o której świadomość powinna być powszechna, odkrywa zatopioną Atlantydę, zatopioną pośrodku Europy” – tak Tadeusz Nyczek, członek kapituły, uzasadnił ich wybór.

Zbigniew Rokita (ur. w 1989 r.) – jest polskim dziennikarzem i reporterem. Jego teksty ukazywały się na łamach „Polityki”, „Znaku”, „Tygodnika Powszechnego”, czy też „Dziennika Gazety Prawnej”. Specjalnością dziennikarza są tematy związane z Europą Środkową, Wschodnią oraz Górnym Śląskiem. Napisał m.in. książkę pt. „Królowie strzelców”, która została przetłumaczona na język ukraiński i wystawiona na deskach Teatru Nowego w Zabrzu.