Podobno w czasie halnego wariują górale. W czasie halnego wariuje przyroda. W czasie halnego wszystko się może zdarzyć. „Halny. Zmora lekarzy i ratowników. Czas zwiększonej liczby wezwań do udarów, zawałów, osób z zaburzeniami psychicznymi i samobójców." Halny główny bohater debiutanckiej powieści Marii Gąsienicy-Zawadzkiej. Ten wiatr przemawia ustami bezdomnego Ludwika, zwanego Lolkiem. Lolek codziennie staje na słynnym mostku na Krupówkach i pełni straż. W czasie halnego Lolek nie mówi, na zadane pytania odpowiada uśmiechem, chyba że halny ma do przekazania wiadomość dla rozmówcy Lolka. Wiadomość-przepowiednia podobno ma moc spełniania się. Tuż przed uderzeniem halnego do Zakopanego przyjeżdża z Warszawy małżeństwo Janusz i Grażyna z dziećmi Adamem i Ewą. Zatrzymują się w pensjonacie Pod Smrekami, do którego przybywa również jeden z właścicieli apartamentów Kordian. W tym samym czasie w hotelu niedaleko komisariatu melduje się policjant z Gdańska Jerzy. Przyjemny urlop w stolicy Tatr zamienia się walkę w o przetrwanie, gdy siła halnego przewraca drzewa, odcinając drogi dojazdowe do miasta. Szybko losy urlopowiczów zaczynają się splatać z losami pracującego w pensjonacie recepcjonisty Arka, pracownika gospodarczego Władka i pracującej ponad siły ratowniczki medycznej Juli. Czy wszystkim uda się dotrwać do końca halnego, który powoduje coraz większe zniszczenia w Zakopanem?

Jak już wspomniałam „Gniew halnego" to debiut literacki Marii Gąsienicy-Zawadzkiej. Jeśli tak wygląda debiut, to poprzeczka dla drugiej powieści została zawieszona bardzo wysoko.
Powieść wymyka się schematom, czyniąc wiatr głównym bohaterem, jednocześnie tworząc skomplikowany obraz ludzkich charakterów i nakładając na nie wpływ halnego. Każdy z bohaterów ma przeszłość wypełnioną wszelkimi odcieniami szarości, tajemnicami, błędami, wydarzeniami, które odmieniły ich życie.
Autorka wplotła w fabułę sporo ważnych wątków społecznych jak alkoholizm, przemoc domowa, choroby psychiczne, depresję, nie stroniąc przy tym od wbicia kilku szpilek włodarzom miasta (wiedzieliście, że dopiero w grudniu zeszłego roku Zakopane, jako ostatnie w Polsce, przyjęło uchwałę ws. przeciwdziałania przemocy?). Pojawiają się też uwagi dotyczące nieodpowiedzialności turystów, którzy mimo apeli TOPR wiedzą lepiej i wybierają się w góry. Na uwagę zasługuje również to, że Gąsienica-Zawadzka z dużą starannością i dbałością o szczegóły odwzorowała topografię miasta i jego architektury oraz ustami Janusza przedstawia ciekawostki dotyczące Tatrzańskiego Parku Narodowego i Zakopanego.

W powieści dominuje atmosfera zagrożenia, która przybiera na sile wraz z coraz silniejszymi uderzeniami wiatru. Znacie to uczucie, gdy silny wiatr nie pozwala wam nabrać oddechu i macie wrażenie, że się udusicie? Takie wrażenie towarzyszy czytelnikowi przez znaczną część powieści, ten wiatr nie pozwala wziąć oddechu, dusi, zmienia kierunek i siłę.

Jeśli lubicie powieści z gęstą atmosferą, w której trudno odgadnąć, jak potoczą się losy bohaterów, z mistycznymi wręcz przepowiedniami, których adresatów trudno zidentyfikować i zaskakującym zakończeniem, to zdecydowanie polecam zapoznać się z „Gniewem halnego".
Polecam!

"Gniew Halnego" Marii Gąsienicy - Zawadzkiej to historia łącząca losy bohaterów, którzy przyjechali do Zakopanego, ale też mieszkających tam na stałe. Bohaterowie powieści muszą zmierzyć się ze swoimi demonami przeszłości, a to wszystko rozgrywa się podczas niszczycielskiej siły wiatru halnego. Do Pensjonatu Pod Smrekami przyjeżdżają Janusz i Grażyna Kowalscy, skłócone małżeństwo z Warszawy z trzynastoletnimi bliźniakami uzależnionymi od telefonów i internetu. Kordian Zalewski biznesmen, który wykorzystuje naiwność swoich klientów. Poznajemy też recepcjonistę Arka, który walczy z depresją i obwinia się, o to , co zrobił w przeszłości. Po Krupówkach spaceruje bezdomny Lolek, który jest lokalnym prorokiem. Jerzy Wilczyński to komisarz policji, który wyjeżdża na przymusowy urlop i walczy z traumatycznymi przeżyciami. Ratowniczka medyczna Julia pracuje ponad siły i kosztem własnego związku. Jadwiga, matka czwórki dzieci żyje z mężem alkoholikiem i przemocowcem.
Drogi bohaterów krzyżują się ze sobą, tajemnice z przeszłości wychodzą na jaw, a w mieście panuje chaos i panika.

Świetna fabuła. Wartka akcja. Wyśmienita kreacja bohaterów. Tajemnice, intrygi , ból, żal, cierpienie. Atmosfera jest tak gęsta, że można ją kroić nożem. Podczas odczuwania odczuwałam niepokój i niszczycielską siłę wiatru halnego. Autorka świetnie opisuje Zakopane. Czytając miałam wrażenie jakbym przemierzała uliczkami tego miasta. Autorka potrafi budować napięcie, zaskoczyć czytelnika oraz dostarczyć mu niezapomnianych wrażeń. Przewracając kolejne strony powieści nie byłam pewna czego mogę spodziewać się i co jeszcze wydarzy się. W książce poruszane są trudne tematy. Depresja, alkoholizm, przemoc domowa, wyrzuty sumienia. Myślę, że jest to dobra książka z przesłaniem dla kobiet, która pokazuje, że kobiety powinny zrozumieć, że od partnera pijaka i sadysty trzeba uciec, bo inaczej może dojść do tragedii.
Ta książka zmusza do refleksji i na długo pozostanie w mojej pamięci. Pamiętajcie, by nie być obojętnym na krzywdę ludzką.
Finał powieści jest zaskakujący i wbijający w fotel. Emocje gwarantowane.
Fenomenalna powieść, od której nie mogłam oderwać się.

Gratuluję autorce tak udanego debiutu i czekam na kolejne powieści.

Zdecydowanie polecam!