Jedna z najgłośniejszych i najpoczytniejszych powieści Olgi Tokarczuk, przełożona na trzydzieści języków. Prawiek – wieś w centralnej Polsce – skupia losy pokoleń kilku rodzin, codzienność przeplata tu się z niezwykłością, rzeczywistość z mitem. „Zmysłowa, poetycka, eksplodująca liryzmem. Krajobrazy duszy przenikają się ze światem przyrody, pokazując, że na życie nie można patrzeć z jednej tylko perspektywy”. „EL MUNDO” „Jej świat jest magiczny, to niewyczerpany, nierozplątywalny splot narodzin i śmierci, w którym wszystko – od tajemniczych, podziemnych ruchów grzybni, przez człowieka, którego los prowadzi ku cierpieniu i upadkowi, aż po Boga, który w niebie rozmyśla nad swoją samotnością – w niewyjaśniony sposób łączy się w całość”. MICHEL EKMAN, „SVENSKA DAGBLADET” „Ta książka jest metaforą świata, sporem filozoficznym o różne interpretacje rzeczywistości”. KINGA DUNIN


„Prawiek i inne czasy” Olgi Tokarczuk to zdecydowanie jedno z najważniejszych dzieł w dorobku tej noblistki. Ta fascynująca opowieść o wiejskim życiu, które na pierwszy rzut oka wydaje się zwyczajne, jest jednak pełne niesamowitości i misteriów, które odkrywają się ze strony na stronę.

Tokarczuk pięknie splata losy kilku rodzin, które żyją w Prawieku, małej wiosce położonej w centralnej Polsce. Przez pokolenia ich życie toczy się wśród zwykłych i niezwykłych zdarzeń, a zwykłość przeplata się z magią. Ta książka, jak wielokrotnie podkreślają recenzenci, to prawdziwa eksplozja liryzmu. Autorka bowiem z niezwykłą zmysłowością i poetyckością opisuje zarówno zewnętrzną, jak i wewnętrzną naturę swoich bohaterów. Krajobrazy duszy mieszkańców Prawieka przenikają się ze światem przyrody, co stwarza pełen głębi obraz ich życia.

Recenzenci z „EL MUNDO” i „SVENSKA DAGBLADET” podkreślają niezwykły, magiczny świat, który stworzyła Tokarczuk. Jest on niewyczerpany i nierozplątywalny, tworząc complexus narodzin i śmierci. Jest to miejsce, gdzie tajemnicze, podziemne ruchy grzybni, człowiek zmagający się z cierpieniem i upadkiem, a nawet Bóg zastanawiający się nad swoją samotnością, w niewyjaśniony sposób łączą się w jedną, wielką całość.

Jak zauważa Kinga Dunin, „Prawiek i inne czasy” to nie tylko opowieść o życiu w małej wsi. To przede wszystkim metafora świata, a nawet spór filozoficzny o różne interpretacje rzeczywistości. Jest to powieść, która zmusza do myślenia, do szukania własnych odpowiedzi, do zrozumienia, że rzeczywistość jest złożona i niejednoznaczna. Ta wielowątkowość i głębia sprawiają, że książka Olgi Tokarczuk jest jednym z najważniejszych i najbardziej odkrywczych dzieł literatury współczesnej.