Kolejny mocny i bardzo dobry tom z komisarzem Sławomirem Krukiem w roli głównej!

Poruszający thriller kryminalny, który wplątuje czytelnika w sieć zbrodni, zemsty i moralnych dylematów. Autor, poprzez świetnie skonstruowaną fabułę, kreuje atmosferę napięcia, która utrzymuje się do ostatniej strony. Nawet jeśli nie czytaliście poprzednich tomów, to spokojnie możecie zacząć od tego! Książka trzyma w napięciu od samego początku do końca!

Opowieść rozpoczyna się od makabrycznego odkrycia w altanie śmietnikowej na gdańskim osiedlu - poćwiartowanych zwłok, które stawiają przed komisarzem Sławomirem Krukiem wyzwanie rozwiązania zbrodni. Szybko orientuje się, że tajemnice z przeszłości mogą być kluczem do rozwikłania zagadki, a zmarły mógł paść ofiarą zemsty za wydarzenia sprzed dwudziestu lat.

Autor umiejętnie ukazuje subtelne napięcia między bohaterami, tworząc wielowymiarowy obraz świata, w którym każdy ma coś do ukrycia. Kruk, choć stanowi centralny punkt, otoczony jest postaciami równie interesującymi, co sprawia, że cała historia staje się jeszcze bardziej fascynująca.

Kolejny raz się przekonałam, że jeżeli mam ochotę na mega dobry kryminał psychologiczny, to warto przeczytać książkę Piotra Górskiego. I im więcej książek pisze, tym coraz bardziej zgłębia nam ludzką psychikę podkreślając, że by stać się zabójcą, nie trzeba nim być całe życie. Pierwszy raz natrafiłam na początek książki z czterema prologami. Każdy z nich przedstawia inną sytuację, które dopiero w dalszej części się wyjaśniają. Nie można o tej książce powiedzieć, że jest zabawna, ale posiadała coś na rozładowanie atmosfery, choćby poważna rozmowa przekształcona w mniej logiczną po to, by drugą osobę wprawić w osłupienie, a tym samym wywołując wewnętrzną burzę mózgów. W pierwszej kolejności zauważamy, że dwie postacie się znają, ale prawdopodobnie ta druga pierwszej nie pamięta. Małżonek zdradza swoją kobietę chcąc utrzymać to w tajemnicy, po czym przyznaje się do tego przez nią o to zapytany. Trudno tu zrozumieć postępowanie postaci, dlaczego nie odchodzą od siebie, skoro nie widać, by im na czymkolwiek zależało. Nie potrafiłam zrozumieć słowa ,,bezpieczeństwo" w ich języku, bo tłumaczone to było w sposób dla mnie mniej logiczny. Posiadają przed sobą tajemnice, szpiegują się, lub czerpią informacje na swoje tematy z nielegalnych źródeł. Długo robią tu rzeczy, które w pierwszym odruchu nie mają żadnego sensu. To była dla mnie nie lada zagrywka od najlepszego psychologa, którą bardzo chciałam obserwować. Te sprawy zajmowały mi więcej miejsca niż poćwiartowany trup, lecz autor dokładnie wiedział co robił. Ciągnął ten zamęt, który co jakiś czas układał się w całość, jakby chciał pokazać, że nie ma czegoś takiego jak tylko prawda czy tylko kłamstwo. Można też stać na straży prawa i zamykać oczy na wymiar sprawiedliwości dla tych, którymi się gardzi. Tylko czy mamy prawo, by samodzielnie oceniać innych? Dlaczego w obliczu niesprawiedliwości szuka się przymusowej sprawiedliwości?
Oj bardzo, ale to bardzo się wkręciłam w wydarzenia z książki. To było lepsze niż thriller, zasady ludzkiej psychiki ogromnie mnie wciągały. Ich niejednoznaczność myślenia i charakterystyczne zachowania względem nieprzewidywalności w postępowaniu bardzo mi się podobały. Do tego dochodzi średniej wielkości druk i krótkie rozdziały. Pozycja idealna dla tych, którzy lubią czytać używając do tego własnego myślenia. Bardzo ją polecam!