Zimowo u nas więc pora na przeczytanie czwartego tomu Sagi Przytulnej.

"Zima w Przytulnej" to kontynuacja losów rodziny Gawroszów. Ta rodzinka ma mnóstwo tajemnic, a kolejne sekrety wychodzą na jaw. Zbliża się termin porodu Amelii.
Czy wszystko pójdzie z planem?
Czy usiądą wspólnie przy wigilijnym stole?

Jestem zachwycona kolejny raz. Bardzo lubię czytać takie rodzinne sagi. Tutaj autorka udowadnia nam, że dom to nie jest tylko budynek, ale miejsce, w którym czujemy się bezpiecznie i możemy liczyć na wsparcie bliskich osób. Rodzina Gawroszów nie jest idealną rodzinką, ale pomimo tajemnic i błędów mogą na siebie liczyć oraz potrafią sobie wybaczyć. Łączy ich miłość, która jest nierozerwalna.
Autorka potrafi zaskoczyć czytelnika i dostarczyć wzruszeń oraz wachlarz emocji.
Lekkie pióro i przyjemny styl autorki sprawia, że od jej książek nie można oderwać się ani przez moment.
Po tej lekturze zostaniecie z przemyśleniami na temat Waszych rodzinnych relacji. Przekonacie się, co w życiu jest najważniejsze i dowiecie się, że warto wybaczać i pomagać, bo tak powinno być w każdej rodzinie.
Jeśli lubicie czytać wartościowe książki i historie z życia wzięte to cala Saga Przytulna skradnie Wasze czytelnicze serduszka.

Idealna lektura na długie zimowe wieczory z ciepłą herbatką oraz kocykiem.

Polecam gorąco!

„Zima w Przytulnej" to już czwarta i ostatnia część Sagi Przytulna @katarzynamichalak_pisarka.
Ostatnia i dla mnie najbardziej wzruszająca. Bardzo zżyłam się z rodziną Gawroszów.

W tej części znalazłam po raz kolejny wiele trudnych tematów i tajemnic. Były łzy radości i wzruszenia, a także łzy smutku. Pewne tajemnice się rozwiązały... a są takie, które pozostały w ukryciu na zawsze.
Przede wszystkim problemy rodziny Gawroszów były bardzo prawdziwe, umożliwiały w ten sposób czytelnikowi identyfikację z bohaterami.

Katarzyna Michalak „Zimą w Przytulnej" położyła przysłowiową wisienkę na torcie. I bardzo żałuję, że to już ostatnia część... Autorka doskonale połączyła atmosferę tajemniczych wątków z klimatem Przytulnej tworząc harmonijną całość.

„Zima w Przytulnej Serii" może stanowić idealne czytelnicze doświadczenie dla miłośników obyczajówek, którzy cenią sobie zarówno ciepło relacji międzyludzkich, jak i fascynację tajemnicami. Ta kombinacja sprawia, że seria jest godna uwagi i może dostarczyć czytelnikom zarówno chwil relaksu, jak i emocjonujących przeżyć.

Wszystko zostało wybaczone.
Te słowa są świetną puentą finałowej odsłony Sagi Przytulnej.
Rodzina Gawroszów nie jest szablonowa.. w żadnym razie.
Ada wraca do swojego dawnego liceum i może odetchnąć z ulgą - przyjaciele przyjęli ją serdecznie jakby znikła zaledwie wczoraj, a w jej sercu pojawił się nowy mężczyzna.
O dziwo nie nosi on imienia na A , jednak.. czasem alfabet nie ma znaczenia.
Co ciekawe wciąż istnieją sprawy niewyjaśnione, domagające się uwagi.
Czy bliscy dowiedzą się kim jest Adam i jaką rolę odgrywa w życiu uważanego za nieskazitelnego do tej chwili Ariela?
Dlaczego dziadek Antoni okłamuje tych, których kocha i czy rzeczywiście jest nudnym, przewidywalnym seniorem za którego go brano?
Czy Amelia urodzi zdrową córeczkę a Akbert zrozumie, że to ,co robił do tej pory jest złe?
I wreszcie najważniejsze spośród pytań Czy Azji uda się otworzyć serce na miłość?

Są serie które czarują i ciekawią od pierwszego zdania , a każda część cyklu jest równie ciekawa jak poprzednia.
Mogę śmiało powiedzieć - kocham bohaterów tych książek, a młodzi bracia Gawroszowie wstąpili w szeregi moich literackich małżonków.
Pani Kasia stworzyła powieści ciepłe, wzruszające, pełne emocji.
To niosące nadzieję i miłość historie, które po prostu uwielbiam i kocham całym sercem, bo są po prostu cudowne.

„Zima w Przytulnej" to już czwarta część historii o tajemnicach w rodzinie Gawroszów. W poprzedniej części zostało już prawie wszystko wyjaśnione i zastanawiałam się co jeszcze ukrywa ta zwariowana rodzinka. Otóż jeszcze tego im się nazbierało.
Ariel stracił wiarę w miłość. Co takie się wydarzyło w jego życiu? Na co wydawał pieniądze, które dała mu mama? Kim jest Adam?
Amelia to 18-latka, która jest poważne chora a do tego w ciąży. Niczego tak nie pragnie jak urodzić zdrowe dziecko. Nawet jeśli ona przypłaci to zdrowiem i życiem. Czy poród przebiegnie bez komplikacji i wszyscy zasiądą do wigilijnego stołu?
Adela ukrywa się ze swoimi uczuciami przed bratem i tatą. Czy oboje pozwolą jej się spotykać z Oskarem, który ma wspólny sekret z Azją?
Ta rodzina jest niesamowita. Potrafią mieć przed sobą wiele tajemnic, ale gdy przyjdzie im stawić czoła problemom, potrafią się zjednoczyć. Ta część wywoła u mnie wiele emocji. Było w niej wiele smutku i bólu. Wiele strat. Były również zabawne momenty, jak np. dziadek Tosiek i jego pobyt w Rumuni. Jest on również kolejną osobą, która ma tajemnice przed najbliższymi. Pomimo tych sekretów rodzina kocha się i wzajemnie sobie pomaga. Ich przygody może są nieprawdopodobne i chyba aż tyle tajemnic nie żadna rodzina, ale bardzo ich wszystkich polubiłam. A najbardziej Azję i Amelkę.

Finałowa część, która zamyka wszystkie poruszane tajemnice rodziny Gawroszów jest fenomenalna. Oczywiście w tej części nie zabraknie jeszcze nowych sekretów, które ujrzą światło dzienne i będą sporym wyzwaniem dla całej rodziny. Czytelnik przez wszystkie pory roku dostaje ogrom różnych emocji, (rozczarowanie, smutek, radość, złość, miłość) które każdy bohater indywidualnie przeżywa na swój sposób, albo raczej jest utożsamiony z jednym z tych emocji. Z każdego tomu czytelnik wysuwa nowe wnioski ale jest też jeden, który występuje w każdej porze roku w Przytulnej - jest to moc wybaczania i dawania miłości. Co by się nie działo, zawsze rodzina Gawroszów staje za sobą, doceniając tym samym wspólnie przeżyte perypetie.

Każdy tom był czytany jeden dzień, a to oznacza, że bardzo byla to wciągająca lektura!

"Zima w przytulnej", czyli finałowa część serii o rodzinie Gawroszów niczym klamra domyka wszystkie wątki dotychczas poruszone. Autorka zdołała dorzucić parę nowych, przewrotnych momentów: okazuje się, że nawet Seniorzy rodu, dziadek i babcia, również swoje za uszami mają. Gwarantuje wam, takiego obrotu spraw nie spodziewa się nikt!

Widzicie, ja po tej części czuję niedosyt. O ile każda poprzednia książka mnie zachwycała, tak tutaj nierzadko przewracałam oczami. Wybaczone zostały rzeczy, które moim zdaniem nie powinny być zapomniane (mam na myśli postać wujka i to jak się zachowywał).
Muszę jednak przyznać, że to z "Zima" wydaje się być najbardziej wzruszającą częścią. W moim odczuciu za dużo cierpienia spadło na tych bohaterów, i owszem, stali za sobą murem i wspierali się w trudach, ale trochę tego zbyt wiele.
Powiedzmy: miałam inną wizję wizję w głowie, bardziej pozytywną. Jaki to ja, na każdej płaszczyznie dopatrywałam się happy endów.
Może jednak autorce o to chodziło, by nawet w takich wydarzeniach dopatrywać się nadziei na szczęście? Epilog, który ma miejsce po paru latach ewidentnie do pokazuje.

Czytajcie, będziecie zadowolone. Ale przygotujcie się na emocjonalny rollercoaster.

„Zima w Przytulnej" to już 4 część obyczajowej Sagi Przytulnej prowadzącej czytelnika przez wszystkie pory roku. Grudzień, świąteczny klimat i rodzina oczekująca na nowego członka rodziny urodzonego przez Amelię. W tej części i mniej wiecie o fabule przed tym większa satysfakcja z czytania więc zdradzę tylko tyle, że podobnie jak w poprzednich tomach sekrety odgrywają tu główną rolę. Niepewność, tajemnice, relacje i miłość przybierająca różne wymiary i formy. To mieszanka, która sprawiła, że była to niezwykła i niezapomniana podróż przez zimowe perypetie rodziny Gawroszów.
Poziom poprzednich części był wysoki, ale zapewniam, że finał Sagi jest najlepszym tomem, który otrzymaliśmy.
Dlaczego warto przeczytać ten tytuł?
Pierwszy element, który bardzo mi się spodobał to brak monotonii, która tak często odrzuca mnie od obyczajowych historii. „Zima w Przytulnej" dostarcza szerokiego wachlarza uczuć, zabiera czytelnika w podróż pełną zróżnicowanych emocji, od radości i miłości, przez lęk i zwątpienie aż po rozczarowanie i smutek. Ta różnorodność sprawiła, że moja uwaga i zaangażowanie w opisane losy bohaterów była nieustannie na wysokim poziomie. Jedynym zgrzytem, jaki miałam początkowo z tym tytułem była mnogość wątków, która w pewnym momencie mnie przytłoczyła, ale to uczucie po kilku rozdziałach odeszło na rzecz zafascynowania historią i chęcią jak najszybszego poznania rozwiązania tajemnic i zakończenia Sagi. Zwroty akcji są nieprzypadkowe i bardzo dobrze skonstruowane, a za ich zastosowanie książka otrzymuje ode mnie duży plus, bo to sprawia, że całość czytało się bardzo dynamicznie. Autorka ukazuje blaski i cienie relacji na ich różnym etapie. Zapewnia jednocześnie bardzo ważny i wartościowy przekaz płynący z lektury. Jaki? Sprawdźcie sami!
Jeśli lubicie historie o tajemnicach rodzinnych, perypetiach różnych pokoleń, które łączą obyczajowość z szybkim tempem akcji i mnóstwem intryg - gorąco polecam ten tytuł! To zakończenie Sagi zdecydowanie mnie usatysfakcjonowało, otrzymałam nawet więcej niż oczekiwałam czy się spodziewałam.