Poemat letniej tęsknoty Joanna Balicka Książka

"Poemat letniej tęsknoty" to interesująca opowieść, która zaskoczyła mnie swoją głębią i umiejętnym podejściem do tematyki społecznych różnic. Autorka z wielką starannością przedstawia zderzenie dwóch światów – ludzi uprzywilejowanych i tych, którzy zmagają się z codziennymi trudnościami. To zderzenie jest pokazane w sposób autentyczny i poruszający, a szczególnie realistyczne wydają się wątpliwości rodziców dotyczące osoby po wyjściu z więzienia. Początek książki jest wyjątkowo wciągający. Autorka zgrabnie wplata uprzedzenia i stereotypy, budując napięcie i skłaniając do refleksji. Szczególnie spodobała mi się postać Tristana, który okazał się być bardzo dobrze skonstruowanym bohaterem. Jego rozwój na przestrzeni książki jest przemyślany i wiarygodny, co sprawia, że jego historia naprawdę wciąga. Jednakże muszę przyznać, że druga połowa książki nie dorównała początkowi. Akcja nabiera tempa zbyt szybko, a ilość wątków wprowadzonych naraz sprawia, że niektóre z nich nie wybrzmiewają tak, jak mogłyby. Czułem, że niektóre kwestie zostały potraktowane powierzchownie. Z kolei główna bohaterka, Vaiana, nie wzbudziła we mnie większych emocji. Jej postać wydawała się nieco nijaka, a momentami wręcz irytująca. Relacja między głównymi bohaterami również nie do końca mnie przekonała. Być może dlatego, że oczekiwałem pewnej chemii, której mi zabrakło. Może Vaiana lepiej sprawdziłaby się w parze z kimś innym? Jednym z minusów książki jest także nadmiar powtarzanych frazesów, które zamiast wzbudzać empatię, wydawały się nieco wymuszone. Czasami mniej znaczy więcej, a tu momentami było za dużo niepotrzebnych zdań. Zakończenie książki było dość przewidywalne, co nieco rozczarowało. Liczyłem na bardziej oryginalne zwieńczenie tej historii. Niemniej jednak doceniam rzetelność autorki w podejściu do poruszanej tematyki, co świadczy o jej solidnym przygotowaniu do pisania. Na koniec chciałbym podkreślić, że postacie drugoplanowe naprawdę się wyróżniały. Szczególnie Ares i Ace, którzy dodawali historii świeżości i czekam z niecierpliwością na ich dalsze losy w ewentualnych kolejnych książkach. Podsumowując, "Poemat letniej tęsknoty" to książka warta uwagi, mimo kilku niedociągnięć. Autorka pokazała swoje umiejętności i za to jej dziękuję.

"Poemat letniej tęsknoty" to interesująca opowieść, która zaskoczyła mnie swoją głębią i umiejętnym podejściem do tematyki społecznych różnic. Autorka z wielką starannością przedstawia zderzenie dwóch światów – ludzi uprzywilejowanych i tych, którzy zmagają się z codziennymi trudnościami. To zderzenie jest pokazane w sposób autentyczny i poruszający, a szczególnie realistyczne wydają się wątpliwości rodziców dotyczące osoby po wyjściu z więzienia. Początek książki jest wyjątkowo wciągający. Autorka zgrabnie wplata uprzedzenia i stereotypy, budując napięcie i skłaniając do refleksji. Szczególnie spodobała mi się postać Tristana, który okazał się być bardzo dobrze skonstruowanym bohaterem. Jego rozwój na przestrzeni książki jest przemyślany i wiarygodny, co sprawia, że jego historia naprawdę wciąga. Jednakże muszę przyznać, że druga połowa książki nie dorównała początkowi. Akcja nabiera tempa zbyt szybko, a ilość wątków wprowadzonych naraz sprawia, że niektóre z nich nie wybrzmiewają tak, jak mogłyby. Czułem, że niektóre kwestie zostały potraktowane powierzchownie. Z kolei główna bohaterka, Vaiana, nie wzbudziła we mnie większych emocji. Jej postać wydawała się nieco nijaka, a momentami wręcz irytująca. Relacja między głównymi bohaterami również nie do końca mnie przekonała. Być może dlatego, że oczekiwałem pewnej chemii, której mi zabrakło. Może Vaiana lepiej sprawdziłaby się w parze z kimś innym? Jednym z minusów książki jest także nadmiar powtarzanych frazesów, które zamiast wzbudzać empatię, wydawały się nieco wymuszone. Czasami mniej znaczy więcej, a tu momentami było za dużo niepotrzebnych zdań. Zakończenie książki było dość przewidywalne, co nieco rozczarowało. Liczyłem na bardziej oryginalne zwieńczenie tej historii. Niemniej jednak doceniam rzetelność autorki w podejściu do poruszanej tematyki, co świadczy o jej solidnym przygotowaniu do pisania. Na koniec chciałbym podkreślić, że postacie drugoplanowe naprawdę się wyróżniały. Szczególnie Ares i Ace, którzy dodawali historii świeżości i czekam z niecierpliwością na ich dalsze losy w ewentualnych kolejnych książkach. Podsumowując, "Poemat letniej tęsknoty" to książka warta uwagi, mimo kilku niedociągnięć. Autorka pokazała swoje umiejętności i za to jej dziękuję.