Pierwsze skojarzenie z Marią Skłodowską-Curie to postać kobiety w fartuchu laboratoryjnym z poważnym wyrazem twarzy. Ale spójrzmy głębiej - dzięki nowej powieści biograficznej Katarzyny Zyskowskiej pt. "Alchemia". W niej Maria się śmieje, Maria może i próbuje powściągnąć swoją żywiołowość jak na tak konserwatywne czasy przystało, przełom XIX i XX wieku, w którym przyszło jej żyć. I choć się stara, to jej emocje, jej pragnienia cały czas wychodzą na wierzch pakując ją w dwie dosyć niewygodne sytuacje. Jedna wydarzyła się na początku jej dorosłej drogi, w końcówce lat 90tych XIX wieku. Druga w 1911 na moment przed otrzymaniem Nagrody Nobla. Obydwie to historie miłości porywającej, która jednak nie mogła zostać zaakceptowana przez ówczesne społeczeństwo - dwie sytuacje, do których teraz z pewnością by nie doszło. I to one obrazują Marię jako kobietę pełnowymiarową, kobietę pełną emocji, zalet i wad, kobietę, która mimo wszystko była na tyle silna, by przeć do przodu, walczyć o swoje. To historia o kobiecie wielkiej, która zmieniła bieg historii naszej płci, kobiecie, która na kolejne sto lat w naszej polskiej historii została wryta w obraz naukowca. Teraz pora to zmienić, uznać jej zasługi nie tylko w dziedzinie nauki, ale i feminizmu. I Katarzyna Zyskowska robi to doskonale - świetnym stylem modulowanym na język ówczesny, bardzo solidnie tłumacząc tamte czasy, życie wtedy w tych miejscach. Powieść przejmująca, dodająca siły, w doskonałym, niesamowicie płynnym stylu. Gorąco polecam niezależnie od tego jaki gatunek powieści lubicie :)

"Alchemia" to powieść, która przybliża mniej znane wątki biografii noblistki - Maria Skłodowska-Curie prywatnie, jako młoda, zakochana dziewczyna oraz dojrzała, namiętna kochanka. Katarzyna Zyskowska piękną prozą oddaje świat wewnętrzny Marii, ożywia uczucia i miejsca - zachwycają opisy Paryża, Warszawy, tatrzańskich szlaków i dworu w Szczukach. Powieść pełna jest detali i trafnych spostrzeżeń, atmosfery minionych lat. Czuć w niej wyraźnie to, co tak bardzo cenię w twórczości Zyskowskiej - literacką świadomość pióra, dojrzałość w tworzeniu scenerii i postaci, przenikliwość, z jaką autorka zagłębia się w ludzkie doświadczenia, myśli i emocje. W "Alchemii" wspaniale widać złożoność uczuć Marii - miłość, która na różnych życiowych etapach przyniosła jej szczęście i rozpacz. Mocno w tej książce wybrzmiewają kwestie dotyczące feminizmu, ówczesnej obyczajowości i moralności oraz sytuacji kobiet. W swoim intymnym, osobistym wymiarze "Alchemia" opowiada o miłości, trudnych wyborach, macierzyństwie, przyjaźni i marzeniach. O wysokiej cenie, jaką Maria zapłaciła za bycie kobietą w niełatwych czasach. Z powieści wyłania się bardzo bliski, ludzki portret Skłodowskiej-Curie, kobiety takiej jak my - w przeżywaniu trosk, zagubieniu, zakochaniu, łzach szczęścia i rozpaczy.

"Alchemię" czyta się z zapartym tchem. Pięknie napisana historia wielkich miłości jednej z najbardziej inspirujących i odważnych kobiet. Zachwyciła mnie, gorąco polecam.

„Alchemia. Powieść biograficzna o Marii Skłodowskiej-Curie" autorstwa Katarzyny Zyskowskiej to niezwykle poruszająca opowieść o jednej z najbardziej fascynujących postaci nauki - Marii Skłodowskiej-Curie. Maria Skłodowska-Curie, znana przede wszystkim jako wybitna uczona i dwukrotna laureatka Nagrody Nobla, w tej powieści zostaje ukazana również z bardziej intymnej strony, jako kobieta pełna namiętności, odważna żona, matka, a także skandalistka, która musiała stawić czoła surowej krytyce społeczeństwa.

Książka przeplata różne etapy życia Marii, od młodzieńczych lat w Warszawie, przez studia na Sorbonie, aż po późniejsze lata jej kariery naukowej. Przedstawia ją nam nie tylko jako genialną naukowczynię, ale również jako osobę z krwi i kości, która doświadczała zarówno wielkich triumfów, jak i głębokich upadków.

Opowieść rozpoczyna się od dramatycznych wydarzeń związanych z romansem Marii z Paulem Langevinem, który wywołał skandal i oburzenie. Maria, która odważyła się na związek z żonatym mężczyzną. Była ona zmuszona znosić ataki ze strony społeczeństwa i mediów, które bezlitośnie ją krytykowały, co idealnie pokazuje nam atmosferę tamtych czasów, pełną hipokryzji i podwójnych standardów moralnych.

Powieść Katarzyny Zyskowskiej to nie tylko historia miłosnych uniesień i skandali. To także opowieść o nieustannej walce o uznanie i równość w świecie nauki zdominowanym przez mężczyzn. Autorka pokazuje nam jak wielką siłą i determinacją musiała się wykazać Maria, aby zrealizować swoje naukowe ambicje, mimo licznych przeszkód i przeciwności losu. Szczególnie wzruszające są opisy z jej życia prywatnego, jej relacji z najbliższymi, jej miłości do męża Pierre'a Curie czy bolesnej żałoby po jego tragicznej śmierci, a także troski o córki.

Autorka w mistrzowski sposób oddaje wielowymiarowość uczuć i emocji, które towarzyszyły Marii przez całe jej życie, jako kobiecie pełnej pasji, determinacji i wewnętrznego niepokoju. To dramatyczna opowieść o kobiecie, która odważyła się żyć i kochać na własnych warunkach. To również historia walki o równouprawnienie, miłość i godność, ukazana w sposób niezwykle sugestywny i przejmujący.

„Alchemia" to literacka podróż przez życie pełne pasji, miłości i dramatów, ukazana z niezwykłą fascynacją i zaangażowaniem. Wciąga od pierwszych stron balansując między faktami a fikcją literacką, tworząc obraz Marii Skłodowskiej-Curie jako kobiety wielowymiarowej, której życie było naznaczone niezwykłymi sukcesami, ale także codziennymi dramatami. To biografia, która zaskakuje głębią i subtelnością, oddając wszystkie blaski i cienie Marii Skłodowskiej-Curie, czyniąc ją postacią nam niezwykle bliską i ludzką. Gorąco polecam Wam jej lekturę