Trzeci dziennik Jerzy Pilch Książka

W zasadzie o tej książce nie da się niczego napisać, ją po prostu trzeba przeczytać. Pilch jest pisarzem z dość specyficznym stylem, więc albo go pokochasz albo znienawidzisz. U mnie pojawiło się to pierwsze. Bardzo sobie cenię jego twórczość. Lecz wydaje mi się, że do tego typu literatury trzeba po prostu dojrzeć.

Jerzy Pilch jak zawsze w formie. Jego charakterystyczny język, dobra forma oraz warsztat to jets to co zawsze sobie u niego cenię. Wcześniejsze dzieła autora były znakomite ale dopiero w tej książce dostrzegam tą intymnosć, prywatność, której brakowało mi wcześniej. Polecam.

Pilcha uwielbiam. Potrafi jak mało kto pisać zarówno rzeczy smutne jak i wesołe. Z wiekiem widoczne jest u niego doświadczenie życiowe oraz mądrość, którą epatuje. Książkę przeczytałam jednym tchem. I może nie jestem zbyt obiektywna ale uważam, że jest to lepsza z jego pozycji. Na pewno jeszcze nie raz zajrzę.

Pilcha uwielbiam. Potrafi jak mało kto pisać zarówno rzeczy smutne jak i wesołe. Z wiekiem widoczne jest u niego doświadczenie życiowe oraz mądrość, którą epatuje. Książkę przeczytałam jednym tchem. I może nie jestem zbyt obiektywna ale uważam, że jest to lepsza z jego pozycji. Na pewno jeszcze nie raz zajrzę.

Jerzy Pilch jak zawsze w formie. Jego charakterystyczny język, dobra forma oraz warsztat to jets to co zawsze sobie u niego cenię. Wcześniejsze dzieła autora były znakomite ale dopiero w tej książce dostrzegam tą intymnosć, prywatność, której brakowało mi wcześniej. Polecam.

W zasadzie o tej książce nie da się niczego napisać, ją po prostu trzeba przeczytać. Pilch jest pisarzem z dość specyficznym stylem, więc albo go pokochasz albo znienawidzisz. U mnie pojawiło się to pierwsze. Bardzo sobie cenię jego twórczość. Lecz wydaje mi się, że do tego typu literatury trzeba po prostu dojrzeć.