Babel. Pocałunek śmierci Monika Raspen Książka

Kryminał retro. Wielowarstwowa intryga w liczbie mnogiej. Historyczne tło oddane z wszystkimi niuansami epoki czyli obyczajowymi, kulturowymi oraz politycznymi. Pomiędzy fikcją a prawdą historyczną genialnie zatarta granica. Z każdym rozdziałem coraz lepsza, co przyjmujemy ze zdziwieniem, gdyż już wcześniejsze wydawały się naprawdę świetne. „Babel. Pocałunek śmierci” to coś więcej niż jedna kryminalna zagadka, to prawdziwa łamigłówka z wieloma niewiadomymi, a za każdą z nich stoi cień historycznej prawdy doskonale sparafrazowany w całkowicie autorski pomysł. Nie spodziewajcie się po lekturze tej książki prostego motywu, oczywistego, podanych na talerzu rozwiązań. Nastawcie się za to na kryminał z naprawdę wieloma zwrotami akcji, nieprzewidywalnymi, tworzącymi niesamowite serpentyny wątków. Monika Raspen nie poszła na łatwiznę, odtworzyła realia Polski lat dwudziestych, splatając ówczesny blichtr z mrocznymi stronami, nie jest to zapis dokumentalny, ale z rzeczywistymi sytuacjami oraz postaciami, które dopełniają fabułę i nadają jej realizmu. „Babel. Pocałunek śmierci” jest kryminałem w iście hollywoodzkim stylu, lecz dalekim od przeładowania, za to z doskonale zastosowaniem kontrastu nawet w najmniejszych detalach. Niewiarygodnie wciągający, ale tak naprawdę te dwa słowa nie oddają w pełni czytelniczych wrażeń, za które w ogromnej mierze odpowiedzialne są główne bohaterki. Finał pozostawia dużo znaków zapytania i tylko jeszcze bardziej zaostrza i tak już ogromny apetyt na ciąg dalszy.