Córka dwóch światów. Moja opowieść o dzieciństwie naznaczonym przemocą, walce o siebie i nadziei Zeinab Hashmat-Pache Książka

„Córka dwóch światów. Moja opowieść o dzieciństwie naznaczonym przemocą, walce o siebie i nadziei” – Zeinab Hashmat-Pache

Bolesna, a zarazem pełna światła opowieść, której nie sposób zapomnieć.

Zeinab Hashmat-Pache – pół-Polka, pół-Egipcjanka – dorastała w dwóch światach: w pachnącym przyprawami Kairze i w szarej, przytłaczającej rzeczywistości polskiego blokowiska lat dziewięćdziesiątych. W jednym była księżniczką wychowywaną przez czułych dziadków, w drugim – dziewczynką przez lata ignorowaną i niesłyszaną.
„Córka dwóch światów” to intymna opowieść o dorastaniu między dwiema kulturami, o przemocy, samotności i tęsknocie za rodzeństwem. O walce z systemem, o strachu, który można przełamać, o miłości i nadziei, które potrafią przetrwać nawet najciemniejsze chwile.
Bez oskarżeń, z czułością i autentycznością Zeinab Hashmat-Pache pokazuje, jak z ran może narodzić się odwaga. To świadectwo wewnętrznej siły dziecka i jego oporu wobec niesprawiedliwości. To historia, która zostanie z Tobą na zawsze.

Dzieciństwo między dwoma światami

Autobiografia Zeinab Hashmat-Pache to poruszająca historia o dorastaniu w ekstremalnie kontrastujących realiach. Autorka, pół-Polka, pół-Egipcjanka, dzieliła swoje najmłodsze lata pomiędzy ciepło i bezpieczeństwo pod opieką dziadków oraz szarą, przytłaczającą rzeczywistość polskiego blokowiska lat dziewięćdziesiątych. Te kulturowe kontrasty stanowią oś jej opowieści. W Kairze doświadczała miłości i akceptacji, które budowały jej poczucie wartości, natomiast w Polsce stawała się dziewczynką przez lata ignorowaną, niesłyszaną i doświadczającą głębokiej samotności. Książka jest intymnym świadectwem tego, jak sprzeczne kultury i skrajnie różne doświadczenia kształtują dzieciństwo i poczucie przynależności.

Przemoc i trauma w rodzinie

Jednym z najtrudniejszych i najważniejszych wątków poruszonych w autobiografii jest przetrwanie w rzeczywistości pełnej przemocy i traum. Jej ojciec siał postrach w rodzinie: autorka już jako mała dziewczynka doznawała poważnych urazów, w tym złamań kości. Sytuacja dramatycznie zaostrzyła się po odejściu matki, gdy ojciec zabrał resztę rodzeństwa do Egiptu, odcinając Zeinab od bliskich na długie lata. Te wydarzenia były dość głośnym tematem ówczesnej dyskusji publicznej w Polsce. Teraz Zeinab Hashmat-Pache odsłania kulisy tej walki z niesprawiedliwością, pokazując, że od dziecka musiała budować w sobie siłę.

Walka o własną tożsamość

Autorka, nieustannie podzielona między dwiema kulturami, od dziecka miała utrudnione zadanie, jeśli chodzi o kształtowanie własnej, niezależnej tożsamości. To wewnętrzna batalia o pogodzenie sprzecznych wpływów. Dorastając w dwóch środowiskach – polskim i egipskim – musiała nieustannie balansować między kontrastującymi tradycjami. To rozdarcie rodziło fundamentalne pytania o własną przynależność i korzenie. Dodatkowym ciężarem stała się trauma związana z utratą kontaktu z braćmi i siostrami po ich wywiezieniu przez ojca, co pogłębiło poczucie wyobcowania. Zeinab Hashmat Pache podkreśla, w jaki sposób te doświadczenia uczyniły ją tym, kim jest teraz. Trauma przeżyta w dzieciństwie sprawiła, że autorka musiała szczególnie mocno walczyć o własne „ja”.

Droga do wolności i nadziei

Mimo wszechobecnej przemocy i traum Hashmat-Pache wnosi do własnej opowieści wiele nadziei. Autorka opisuje walkę, w której ostatecznie lęk został przełamany. Po stracie matki i rozłące z rodzeństwem musiała zostać sama w Polsce, stawiając czoła biurokratycznym i emocjonalnym barierom. Lata izolacji i bolesnych wspomnień nauczyły ją wytrwałości. Książka udowadnia, że nadzieja i miłość potrafią przetrwać nawet najciemniejsze chwile, a z bolesnych ran narodzą się wewnętrzna siła i odwaga. To gorzka, ale zarazem pełna optymizmu relacja o procesie samopoznania i wyzwolenia się od ciężaru dzieciństwa.

Przesłanie dla innych ofiar

Autobiografia Zeinab Hashmat-Pache niesie niezwykle ważne przesłanie dla innych ofiar przemocy i traumy. Jest to świadectwo, które ma na celu dodać siły, motywacji, pokazać, że przemoc i trauma nie muszą być wyrokiem na całe życie. Autorka wyciąga wnioski z własnej drogi, dzieli się nimi z odbiorcami, inspiruje do przekuwania bólu w działanie. Książka zachęca do walki o własną tożsamość, stając się głosem dla tych, którzy przez lata byli ignorowani i niesłyszani.

Dla szukających inspiracji i siły

„Córka dwóch światów” zainteresuje szczególnie czytelników poszukujących w książkach inspiracji i siły, a także dla tych, którzy pragną zagłębić się w polskiej literaturze faktu i autobiografiach silnych kobiecych bohaterek. To opowieść, która daje siłę i nadzieję, więc z pewnością przyniesie ukojenie odbiorcom zmagającym się z podobnymi problemami, potrzebującym wsparcia, dobrego słowa. Dodatkowo książka dostarcza interesującej wiedzy na temat wyjątkowego doświadczenia dorastania wśród różnych kultur.

Szczegółowe informacje na temat książki Córka dwóch światów. Moja opowieść o dzieciństwie naznaczonym przemocą, walce o siebie i nadziei