Gabinet z widokiem na może Loren Ludwik Książka

Za możliwość recenzowania książki „ Gabinet z widokiem na może" Ludwika Loren bardzo dziękuję wydawnictwu WasPos.„Być może dlatego, że są w życiu każdego człowieka słowa, na których powiedzenie ma on tylko jedną, jedyną szansę".Zawsze wciągały mnie książki, które skrywały jakieś tajemnice sprzed dziesiątki czy setki lat. I tak właśnie jest w „Gabinecie z widokiem na może". Grupa chłopców ( sześciu dwunastolatków i trzynastolatek) pochodzą z elitarnej szkoły, w której stosuje się nowatorskie metody wychowawcze, a raczej doświadczenia. Jimmy, najstarszy z naszych bohaterów jest ich przywódcą. Osobą, za którą gotowi są wskoczyć w ogień. Pewnego dnia postanawiają udać się do lasu i odnajdują Dąb, w pobliżu którego znajduje się rodzaj jaskini a w niej katakumby. Wyprawa ta jest początkiem ich nowej dziwnej i strasznej przygody, o której nie chcą mówić dorosłym. Tymczasem do ich szkoła powraca jeden z jej absolwentów, ale tym razem przywozi ze sobą córkę - Elizabeth. W Schuyler Palace do tej pory jeszcze nigdy nie pozwolono uczęszczać na zajęcia żadnej dziewczynie.Co odnajdują w licznych podziemnych korytarzach? Kim są bracia Pinkerton i jaką tajemnicę zabrali do grobu? Jaka była przyczyna śmierci Richarda McDowella, dyrektora szkoły i czy miała coś wspólnego z rodem Pinkerton? I jaką rolę odgrywa tu zwykły pajacyk - Pan Guziczek? Na te pytania znajdziecie odpowiedz gdy przeczytacie książkę.Książka jest napisana prostym językiem i czyta się ją dość szybko. Na początku nie mogłam przyzwyczaić się do języka i słów jakie używali bohaterowie, ale po pewnym czasie przestało mi to przeszkadzać i z każdą stroną byłam coraz bardziej ciekawa jaką tajemnicę skrywają groby. Moim ulubieniem został Sernik. Bardzo pomysłowe przezwisko kogoś kto lubi jeść Polecam każdemu kto lubi książki o duchach, tajemnicach sprzed przeszłości i sarkofagi.

Siedmiu nastolatków, każdy zupełnie inny, ale łączyła ich elitarna szkoła dla chłopców, która istniała od wieków. Pewnego dnia zapragnęli wpisać się w historię, odwiedzając słynny Dąb - chcieli zostawić swoje inicjały. Lecz po drodze zdarzyło się coś, czego nikt nie przewidział - jeden z nich wylądował pod ziemią...Od tego dnia żaden z tej siódemki nie zapomniał ani przez chwilę, co znajdowało się pod ziemią.------Niestety, ale książka mocno mnie zawiodła. O ile opis z tyłu książki zaciekawił niesamowicie, to to, co ujrzałam w środku znacznie mniej. Po pierwsze książka jest dość gruba, co by nie było problemem, gdyby nie strasznie mała czcionka, przez którą oczy niemiłosiernie się meczą. Drugim minusem jest język, którym posługują się nastolatkowie - jest zbyt "dorosły" jak na moje oko. Cała historia strasznie się "wlekła" i przyznaję się, że nawet zasypiałam podczas lektury Oczywiście były momenty, gdy akcja zaczynała mnie wciągać i nagle bach... scena przeskakiwała lub stawała się "masłem maślanym". Kolejnym, a zarazem ostatnim minusem było, jak dla mnie, za mało dialogów. Książka opierała się na opisach i przemyśleniach chłopców. Plus ode mnie, za wykreowanie bohaterów, bo naprawdę każdy z nich był inny i wyjątkowy na swój sposób.Niestety, ale nie polecam tej historii, warto jednak przekonać się na sobie, czy książka przypadnie Tobie do gustu.

Siedmiu nastolatków, każdy zupełnie inny, ale łączyła ich elitarna szkoła dla chłopców, która istniała od wieków. Pewnego dnia zapragnęli wpisać się w historię, odwiedzając słynny Dąb - chcieli zostawić swoje inicjały. Lecz po drodze zdarzyło się coś, czego nikt nie przewidział - jeden z nich wylądował pod ziemią...Od tego dnia żaden z tej siódemki nie zapomniał ani przez chwilę, co znajdowało się pod ziemią.------Niestety, ale książka mocno mnie zawiodła. O ile opis z tyłu książki zaciekawił niesamowicie, to to, co ujrzałam w środku znacznie mniej. Po pierwsze książka jest dość gruba, co by nie było problemem, gdyby nie strasznie mała czcionka, przez którą oczy niemiłosiernie się meczą. Drugim minusem jest język, którym posługują się nastolatkowie - jest zbyt "dorosły" jak na moje oko. Cała historia strasznie się "wlekła" i przyznaję się, że nawet zasypiałam podczas lektury Oczywiście były momenty, gdy akcja zaczynała mnie wciągać i nagle bach... scena przeskakiwała lub stawała się "masłem maślanym". Kolejnym, a zarazem ostatnim minusem było, jak dla mnie, za mało dialogów. Książka opierała się na opisach i przemyśleniach chłopców. Plus ode mnie, za wykreowanie bohaterów, bo naprawdę każdy z nich był inny i wyjątkowy na swój sposób.Niestety, ale nie polecam tej historii, warto jednak przekonać się na sobie, czy książka przypadnie Tobie do gustu.

Za możliwość recenzowania książki „ Gabinet z widokiem na może" Ludwika Loren bardzo dziękuję wydawnictwu WasPos.„Być może dlatego, że są w życiu każdego człowieka słowa, na których powiedzenie ma on tylko jedną, jedyną szansę".Zawsze wciągały mnie książki, które skrywały jakieś tajemnice sprzed dziesiątki czy setki lat. I tak właśnie jest w „Gabinecie z widokiem na może". Grupa chłopców ( sześciu dwunastolatków i trzynastolatek) pochodzą z elitarnej szkoły, w której stosuje się nowatorskie metody wychowawcze, a raczej doświadczenia. Jimmy, najstarszy z naszych bohaterów jest ich przywódcą. Osobą, za którą gotowi są wskoczyć w ogień. Pewnego dnia postanawiają udać się do lasu i odnajdują Dąb, w pobliżu którego znajduje się rodzaj jaskini a w niej katakumby. Wyprawa ta jest początkiem ich nowej dziwnej i strasznej przygody, o której nie chcą mówić dorosłym. Tymczasem do ich szkoła powraca jeden z jej absolwentów, ale tym razem przywozi ze sobą córkę - Elizabeth. W Schuyler Palace do tej pory jeszcze nigdy nie pozwolono uczęszczać na zajęcia żadnej dziewczynie.Co odnajdują w licznych podziemnych korytarzach? Kim są bracia Pinkerton i jaką tajemnicę zabrali do grobu? Jaka była przyczyna śmierci Richarda McDowella, dyrektora szkoły i czy miała coś wspólnego z rodem Pinkerton? I jaką rolę odgrywa tu zwykły pajacyk - Pan Guziczek? Na te pytania znajdziecie odpowiedz gdy przeczytacie książkę.Książka jest napisana prostym językiem i czyta się ją dość szybko. Na początku nie mogłam przyzwyczaić się do języka i słów jakie używali bohaterowie, ale po pewnym czasie przestało mi to przeszkadzać i z każdą stroną byłam coraz bardziej ciekawa jaką tajemnicę skrywają groby. Moim ulubieniem został Sernik. Bardzo pomysłowe przezwisko kogoś kto lubi jeść Polecam każdemu kto lubi książki o duchach, tajemnicach sprzed przeszłości i sarkofagi.