Ferenc Karinthy urodził się 2 czerwca 1921 roku, w Budapeszcie jako syn znanego węgierskiego pisarza Frigyesa Karinthiego. Zmarł 29 lutego 1992 roku również w Budapeszcie. Pisarz i autor reportaży.
Ferenc Karinthy był z wykształcenia lingwistą. Po zdobyciu dyplomu, podjął pracę jako dramaturg w teatrach w stolicy Węgier. Autor poczytnych powieści i opowiadań, w których odnosił się zarówno do idei surrealizmu, jak i realizmu.
Ferenc Karinthy– autor książek z przesłaniem
Debiutancka powieść
Ferenca Karinthiego pt. „Noc Don Juana”, została wydana w 1943 roku. Spotkała się ona z entuzjastycznym przyjęciem czytelników. W 1947 roku opublikowana została kolejna książka
Ferenca Karinthiego, zatytułowana „Wywoływanie duchów”. Autor zadedykował to surrealistyczne dzieło swojemu ojcu i węgierskiemu prozaikowi Dezső Kosztolányiemu. W 1970 roku
Ferenc Karinthy wydał następną powieść pt. „
Epepe” (Wydawnictwo Literackie). Jest to dystopijna opowieść o językoznawcy, który przez zbieg okoliczności znajduje się w obcym kraju i nie może opuścić. Pisarz podejmuje w tej publikacji rozważania na temat form międzyludzkiej komunikacji, do której społeczeństwa cywilizowanego świata zostały przyzwyczajone. Autor stawia również w swojej powieści fundamentalne pytanie – czy ludzkość jest jeszcze w stanie się porozumieć? Książka ta jest często porównywana do dzieła Franza Kafki, zatytułowanego „Proces”.
Ferenc Karinthy– wielokrotnie nagradzany pisarz
Ferenc Karinthy trzykrotnie otrzymał nagrodę literacką im. Attili Józsefa. Pisarz dostał to wyróżnienie, między innymi za napisaną w 1953 roku powieść, zatytułowaną „Budapeszteńska wiosna”.
Ferenc Karinthy zdobył również nagrodę im. Kossutha za reportaże literackie.
