Portret młodej wenecjanki Jerzy Pilch

„Historie takie zdarzają się rzadko – raz, dwa, góra trzy razy za życia, ale zdarzają się każdemu. Tak, każdemu! Każdemu? Każdemu! No, chyba że ktoś zupełną jest klęską, katastrofą i zapaścią. Ale i wtedy się zdarzają”.
Rozebranie na czynniki pierwsze ludzkiej natury. Mistrzostwo pióra i analizy behawioralnej. Każdy z nasz szuka miłości, tak samo jak główny bohater, którego te poszukiwania stają się już obsesją.
Nagle pojawia się ONA.
Pralina Pralinowicz to jakby chodząca postać namalowana pędzlem Albrechta Dürera – studentka psychologii.
Niedoszły historyk sztuki zafascynowany kobietą nie zdaje sobie sprawy, że wszystko świadczy o tym, że nie stworzą dobrego związku. Namiętność i burzliwa miłość to coś co ich łączy.
„Portret młodej wenecjanki jest bodaj najdoskonalszym pomieszaniem tego, co Pilch od lat uprawia: prozy beletrystycznej, dziennika, eseju, felietonu. Jest jednocześnie kpiarski i smutny, przerażony i euforyczny, zachwycony i gorzki, czuły i zrozpaczony”. Tadeusz Nyczek