Stnisław Obirek – były jezuita opowiada o swoim życiu w rozmowie z Arturem Nowakiem. O dzieciństwie, studiach, zafascynowaniu zakonem, czasie spędzonym w Rzymie, gdy papieżem był Karol Wojtyła, życiu jako zakonnik i odejściu z Kościoła.
Jest to rozmowa, która łączy wiele wątków, opisuje fascynujące spotkania, pełne wyjątkowości znajomości i elementy autobiograficzne. Nie brak tu także chłodnej i rzeczowej krytyki.

Rozmowa, którą prowadzi Artur Nowak ze Stanisławem Obirkiem łączy watki autobiograficzne z głęboką refleksją nad tym, co dzieje się przez ostatnie lata z polskim Kościołem. Czytając tę książkę miałam wielką przyjemność i radość z obcowania z tak otwartym, szerokim i wolnym umysłem. Bardzo ich nam potrzeba w tych niespokojnych i pełnych chaosu czasach.
Olga Tokarczuk

Właśnie z takim Kościołem spotkałem się pracując nad filmem „Tylko nie mów nikomu”. Kościołem zamkniętym, zacofanym, panicznie bojącym się prawdy i ludzi myślących. Profesor Obirek zna te wszystkie kościelne fobie od środka. Przedstawia je bardzo celnie ale z właściwą dla siebie delikatnością. Rysuje w sumie smutny obraz Polski zdominowanej przez to wstecznictwo, które zapoczątkował „Papież Polak”.
Marek Sekielski, producent filmu

Moja perspektywa jest taka, że polski katolicyzm nie tylko oddalił się w ostatnich 30 latach od chrześcijaństwa, ale też przestał być religią. Teza wydaje się mocna, mam jednak argumenty, które przytaczam w tej książce, które nie dadzą się odeprzeć. Paradoks polega na tym, że to nie ja nie odszedłem z Kościoła, ale to Kościół porzucił swoją misję.
Stanisław Obirek