O jeden diament za daleko Marta Radomska Książka

O jeden diament za daleko jest to druga część Tego kwiatu jest pół światu, serii o tym samym tytule. O autorce usłyszałam przypadkowo. A w zasadzie wyszperałam, gdy buszowałam po jednej z księgarni. Mój wzrok padł na okładkę i byłam zachwycona. Rzadko zdarza się już by przykładać, aż tak dużą uwagę do estetyki. A przecież w książkach też chodzi o to, by pięknie prezentowały się na płkach czytelników. I to tego ten słodki kotek u dołu okładki. Coś pięknego!Powieść Pani Marty Radomskiej czytało mi się tak dobrze jak patrzyło na okładkę.

Powieść obyczajowa jakich mało. Autorka tak jak i ja jest niepoprawną fanką kotów, o czym zresztą świadczy okładka. Przez akcję przewija się obecność tych milusińskich.Poprzednią książkę autorki pochłonęłam wręcz w dwa wolne popołudnia. Uśmiałam się jak głupia. Mam nadzieję, że i najnowsza powieść będzie równie dobra. Jak tylko będzie możliwość kupna skorzystam od razu.

Autorkę znam z serii Maraton do szczęścia. Odnalazłam tam siebie z okresu przed ślubem, dokładnie takie same miałam wątpliwości przed tym najważniejszym dniem w życiu każdej kobiety. Książki traktować należy z lekkim przymrużeniem oka. Są zabawne i pełne zwrotów akcji. Nie nudziłam się czytając. Co to, to nie.

Autorkę znam z serii Maraton do szczęścia. Odnalazłam tam siebie z okresu przed ślubem, dokładnie takie same miałam wątpliwości przed tym najważniejszym dniem w życiu każdej kobiety. Książki traktować należy z lekkim przymrużeniem oka. Są zabawne i pełne zwrotów akcji. Nie nudziłam się czytając. Co to, to nie.

Powieść obyczajowa jakich mało. Autorka tak jak i ja jest niepoprawną fanką kotów, o czym zresztą świadczy okładka. Przez akcję przewija się obecność tych milusińskich.Poprzednią książkę autorki pochłonęłam wręcz w dwa wolne popołudnia. Uśmiałam się jak głupia. Mam nadzieję, że i najnowsza powieść będzie równie dobra. Jak tylko będzie możliwość kupna skorzystam od razu.

O jeden diament za daleko jest to druga część Tego kwiatu jest pół światu, serii o tym samym tytule. O autorce usłyszałam przypadkowo. A w zasadzie wyszperałam, gdy buszowałam po jednej z księgarni. Mój wzrok padł na okładkę i byłam zachwycona. Rzadko zdarza się już by przykładać, aż tak dużą uwagę do estetyki. A przecież w książkach też chodzi o to, by pięknie prezentowały się na płkach czytelników. I to tego ten słodki kotek u dołu okładki. Coś pięknego!Powieść Pani Marty Radomskiej czytało mi się tak dobrze jak patrzyło na okładkę.