Początkowo książka wzbudzała we mnie sporą niechęć, głównie chyba z uwagi na to, jak rynek wydawniczy jest przepełniony książkami-wspomnieniami czy świadectwami pracy ludzi związanych z zawodem lekarza/pielęgniarki etc. Choć są one bardzo interesujące i cenię trud i ciężar emocjonalny towarzyszący tej pracy, to zwyczajnie - co za dużo to niezdrowo. 

Książka jest dobrze napisana, posluguje się jasnym i czytelnym, łatwym w odbiorze językiem, wszelkie terminy naukowe sa wyjaśniane i nie mamy poczucia, że czegoś nie wiemy, że jesteśmy na to za głupi. 

Dobra i dająca do myślenia, dla osób zainteresowanych tą tematyką będzie zdecydowanie wartościowa i intrygująca.  

Muszę przyznać, że książka wywarła na mie bardzo pozotywne wrażenie i pozwoliła zgłębić się w nieznany, a jakże interesujący i intrygujący świat psychoterapii i to widziany oczami zarówno specjalisty jak i pacjenta. 

Świetna, pouczająca, pokrzepiająca a do tego jeszcze z ciekawym poczuciem humoru. Dla mnie rewelacyjna, serdecznie polecam :) 

Z wielką doza ostrożności sięgnęłam po tę książkę, obawiając się, że to jedynie ładnie przygotowana okładka, kilka ciekawostek psychologicznych i kolejne zwierzenia lekarzy z ich zycia zawodowego. Jednak wraz z kakżdą kolejną przeczytaną stroną coraz bardziej i bardziej książka mi się podobała i mnie wciągała, po to, aby na końcu skłonić mnie do masy przemyśleń, emocjonalnego poruszenia i wzruszenia. 

To, co najbardziej spodobało mi się w książce, to własnie element, że autorka będąca psychoterapeutką sama zdecydowała się na pomoc specjisty w tej samej dziedzinie. To ukazanie świata zarówno z fotela psychoterapeuty jak i kozetki pacjenta jest niezwykle budujące i pokrzepiające i myślę, że znacznie przyczyni się do odczarownania tego zawodu, a pacjenci nie będą już więcej traktowani jako "wariaci".