Jako osoba, która zna Dana Jonesa głównie z jego książek i filmów dokumentalnych, z niecierpliwością czekałem na jego pierwszą próbę w gatunku fikcji historycznej. I muszę przyznać, że jego debiutancka powieść pt. "Psy z Essex" zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Jones przenosi nas w czasy Wojny Stuletniej, a dokładniej w okres kampanii pod Crecy, z niezwykłą precyzją i autentycznością języka.

To, co wyróżnia tę książkę, to dbałość o szczegóły historyczne. Autor, znany z metodycznego podejścia do badań historycznych, nie zawodzi również tutaj. Od samego początku czytelnik zostaje wrzucony w wir brutalności średniowiecznych bitew. Inwazja Francji przez Edwarda III i jego syna, Czarną Księcia, w celu obalenia Filipa, którego uważają za uzurpatora, jest przedstawiona z niezwykłą intensywnością. Jones wprowadza nas w te wydarzenia, oddając realia tamtych czasów tak dokładnie, że niemal można usłyszeć szczęk mieczy i krzyki rannych na polu bitwy.

W centrum tej opowieści znajdują się tytułowe Psy z Essex – grupa żołnierzy, którzy pomimo walki po stronie Anglików, przede wszystkim lojalni są wobec siebie nawzajem. To swoista "banda braci" czternastego wieku, której dynamika dodaje głębi całej narracji. Jones w mistrzowski sposób rysuje ich portrety, ukazując ich indywidualne historie, motywacje i relacje.

Książka jest napisana w sposób przystępny, ale jednocześnie nie stroni od surowości i brutalności tamtego okresu. Każda strona jest przesycona atmosferą średniowiecznej wojny, co sprawia, że trudno się od niej oderwać. To z pewnością doskonały dodatek do literatury fikcji historycznej, który mogę gorąco polecić każdemu miłośnikowi tego gatunku.