Onyx Storm. Onyksowa burza Rebecca Yarros Książka

Miałam nadzieję, że tytuł mnie nie zawiedzie i trzecia część cyklu „Empireum” rzeczywiście będzie niczym burza wciągająca w wir wydarzeń i emocji. Biorąc pod uwagę zakończenie drugiego tomu, perspektywy były naprawdę obiecujące. Atak ze strony veninów zdaje się nieunikniony, osłony słabną, misja poszukiwania sojuszników staje się priorytetem, a Xaden coraz bardziej osuwa się w cień, tracąc samego siebie… Czego więc zabrakło? A może było czegoś za dużo? Niestety — treści, która niewiele wnosiła do fabuły. Dialogów, które zdawały się tylko wypełniaczami stron. Miałam wrażenie, że ten tom, nie przynosząc zbyt wielu rozstrzygnięć, trzyma czytelnika w zawieszeniu i stanowi raczej preludium do tego, co czeka nas w kolejnej części. Co jednak wciąż mi się podobało i pozostało niezmienne? Ekscytujące walki, w których, jak zawsze, pierwsze skrzypce (czy raczej skrzydła) wiodą cudownie wykreowane smoki. I oczywiście niezłomna Violet, której siła nie leży w nieśmiertelnej odwadze, ale w nieustannym wyborze, by walczyć mimo bólu, strachu i wewnętrznych rozterek. Relacja Violet i Xadena to trochę zabawa w kotka i myszkę. Czasem to oni sami próbują trzymać się od siebie z daleka, innym razem rozdzielają ich dziecinne wręcz regulaminy akademii, których wszyscy twardo się trzymają, a kiedy wreszcie nic już ich nie powstrzymuje… wtedy naprawdę iskrzy! Choć ta część nie wciągnęła mnie tak jak poprzednie, zakończenie, które funduje nam Autorka, sprawia, że bez wahania sięgnę po kolejny tom. No i nie ukrywam, że jako okładkowa sroka jestem szalenie ciekawa, jak będzie wyglądała graficzna oprawa czwartej części. Bo ten cykl to zdecydowanie jeden z najpiękniejszych na moich półkach!

„Onyx Storm. Onyksowa burza” pochłonęła mnie całkowicie. Czytając ją, czułam, jak narasta we mnie napięcie, a emocje bohaterów odbijają się echem we własnym sercu. Rebecca Yarros ponownie udowadnia, że potrafi tworzyć świat, który nie tylko się ogląda, ale wręcz przeżywa. Najbardziej urzekła mnie intensywność tej historii - jej mrok, niepewność i elektryzująca dynamika sprawiały, że trudno było przerwać lekturę. Momentami miałam wrażenie, że sama stoję pośrodku burzy, próbując złapać oddech między kolejnymi falami emocji. To książka, która zostawia po sobie drżenie, lekki chaos i ogromną chęć na więcej. Idealna dla tych, którzy szukają fantastyki pełnej pasji i adrenaliny.