Karol Nawrocki – historyk i prezes IPN
Karol Nawrocki jest polskim historykiem, działaczem społecznym i autorem książek. 6 sierpnia 2025 roku został siódmym prezydentem III RP. Jego kariera zawodowa związana była głównie z instytucjami o profilu historycznym, a praca koncentrowała się na badaniu i upowszechnianiu wiedzy o najnowszej historii Polski. Karol Nawrocki jest autorem i współautorem publikacji naukowych oraz popularnonaukowych. Jako historyk z wykształcenia, często wypowiada się publicznie na różne tematy historyczne, zwłaszcza te związane z historią PRL-u.
Biografia i działalność naukowa
Karol Nawrocki urodził się 3 marca 1983 roku, w Gdańsku. Absolwent studiów historycznych, które ukończył w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego w 2008 roku. W 2013 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych za pracę na temat oporu społeczeństwa wobec władzy komunistycznej. W latach 2009-2017 pracował w gdańskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej. W latach 2017-2021 piastował stanowisko dyrektora Muzeum II Wojny Światowej, w Gdańsku. W 2021 roku został Prezesem Instytutu Pamięci Narodowej. Karol Nawrocki biografia to również działalność naukowa. Specjalizuje się w tematyce związanej z opozycją antykomunistyczną i historią sportu. Jako jeden z pierwszych historyków prowadził badania nad przestępczością zorganizowaną, działającą w PRL-u w latach 80. Pełnił funkcję przewodniczącego Koalicji Pamięci Żołnierzy Niezłomnych w Gdańsku.
Funkcja w IPN
Karol Nawrocki objął stanowisko prezesa IPN w lipcu 2021 roku. Jego nominacja na to stanowisko została zatwierdzona przez Sejm na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej. Funkcja prezesa IPN jest niezwykle ważna, ponieważ łączy w sobie zarządzanie całą instytucją, prowadzenie badań historycznych, działalność edukacyjną, a także śledczą, w zakresie zbrodni komunistycznych i nazistowskich. Zanim Karol Nawrocki objął stanowisko prezesa, był związany z IPN przez wiele lat, m.in. jako dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku i naczelnik oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdańsku. Jako prezes IPN odpowiadał za realizację jego ustawowych zadań, w tym za upamiętnianie historii Polski, dbanie o archiwa i edukację społeczną.
Najważniejsze publikacje
Karol Nawrocki jest współautorem dwóch książek, których tematyka dotyczy klubu piłkarskiego Lechia Gdańsk. W 2014 roku wraz z Mariuszem Kordkiem wydał publikację pt. „Wielka Lechia Moich Marzeń”. W książce przedstawiona została historia Tadeusza Kazimierza Duffka, kibica Lechii Gdańsk, który zajmował się organizacją antykomunistycznych demonstracji w Gdańsku. Kolejna książka tych autorów, zatytułowana „Lechia-Juventus. Więcej niż mecz”, ukazała się w 2014 roku. Karol Nawrocki odkrywa w niej przed czytelnikiem tajemnice jednego z największych wydarzeń sportowych, jakie miały miejsce na Pomorzu, w XX wieku. Mecz pomiędzy Lechią Gdańsk i Juventusem na zawsze zapisał się w pamięci kibiców. Karol Nawrocki wydawał również publikacje historyczne. W 2018 roku wraz z Danielem Wincentym opublikował książkę pt. „Brudne wspólnoty. Przestępczość zorganizowana w PRL w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku”. Autorzy przedstawiają w niej koneksje, jakie łączyły w tamtych czasach, świat przestępczy z przedstawicielami władz, wojskowymi czy urzędnikami administracji państwowej. Karol Nawrocki jest ponadto autorem książki pt. „Spowiedź Nikosia zza grobu”, wydanej w 2018 roku pod pseudonimem Tadeusz Batyr. Publikacja ta jest biografią Nikodema Skotarczaka, znanego trójmiejskiego gangstera o pseudonimie "Nikoś". Autor oparł swoją pracę na materiałach źródłowych, w tym dokumentach milicyjnych i IPN, starając się przedstawić postać Nikosia z perspektywy historyka. W książce szczegółowo opisał życie gangstera i okoliczności jego śmierci. W 2025 roku ukazała się najnowsza książka Karola Nawrockiego pt. „Polska silna historią”. Jest to zbiór przemówień, które obecny prezydent Polski wygłosił w czasie piastowania stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Książka ma na celu pokazanie, jak historia kształtuje polską tożsamość i w jaki sposób może stać się źródłem siły dla narodu. Karol Nawrocki porusza w niej wiele istotnych wątków z przeszłości kraju, odwołując się do swojej wiedzy historyka, a jednocześnie przedstawiając je w przystępny sposób dla szerokiego grona odbiorców. Publikacja często jest opisywana jako kompendium wiedzy o historii Polski, które zostało napisane prostym i przejrzystym językiem. Celem Karola Nawrockiego było sprostowanie niektórych fałszywych przekonań na temat historii kraju i przybliżenie faktów, które bywają pomijane lub celowo przekłamywane.
Odbiór społeczny
Odbiór społeczny publikacji Karola Nawrockiego, zwłaszcza tych dotyczących takich zagadnień. jak historia XX wieku, jest niejednorodny i w dużym stopniu zależy od kontekstu politycznego oraz historycznego. Część jego prac naukowych, do których można zaliczyć publikacje o Solidarności czy o oporze społecznym w PRL jest doceniana w środowisku badaczy i traktowana jako wartościowy wkład w dokumentowanie najnowszej historii Polski. Publikacje popularnonaukowe tego autora, takie jak „Polska silna historią", spotkały się z bardzo pozytywnymi opiniami ze strony czytelników, którzy chwalą je za przystępny język i prezentowanie określonej, patriotycznej perspektywy historycznej, mającej na celu wzmacnianie tożsamości narodowej. Największą ilość kontrowersji wywołała książka Nawrockiego, zatytułowana „Spowiedź Nikosia zza grobu", wydana pod pseudonimem Tadeusz Batyr. Ujawnienie, że to Karol Nawrocki jest jej autorem, spotkało się z krytyką ze strony mediów i polityków, którzy kwestionowali napisanie biografii gangstera przez polityka i prezesa najważniejszej instytucji historycznej w Polsce.
Karol Nawrocki jest autorem i współautorem wielu publikacji historycznych, które koncentrują się na tematyce oporu antykomunistycznego, Solidarności oraz przestępczości w okresie PRL-u. Dorobek i działalność publiczna Karola Nawrockiego budzą zainteresowanie oraz dyskusje, co świadczy o jego znaczącej roli w polskim życiu publicznym a także w sferze historycznej.