Na litość boską! Mateusz Glen Książka

Czytając tę książkę, od razu będziecie się czuć jakbyście oglądali filmiki tworzone przez Mateusza Glen. Przychodzi taki czas w roku, gdy wiele pielgrzymów wybiera ten jeden kierunek – Jasna Góra. Znana wszystkim cioteczka wraz z Beatą i Kubusiem wyrusza w tę podróż. To droga pełna przygód, ale nikt by się nie spodziewał, że dojdzie, do aż tak karygodnego zachowania, ktoś ukradł święty obraz. Cioteczka tak tego nie zostawi i kolejny raz weźmie sprawy w swoje ręce. Nie znałam wcześniejszych książek autora, ale jak najbardziej znam jego treści publikowane na jednej z platform. Dzięki czemu nie potrzeba znać wcześniejszych publikacji, bo poprzez zapoznanie się z filmikami już będziemy wiedzieć, z czym mamy do czynienia. Można wtedy się świetnie bawić, mając już przed oczami postać wykreowaną przez Mateusza. Ta książka to jedna wielka Cioteczka, te powiedzenia, nie zawsze wypowiadanie się poprawnie językowo. Ma to swój jedyny niepowtarzalny charakter. „Dejta spokój” to już jedna z cech charakterystycznych tej postaci. Powieść jest totalnie komediowa. Zdarza się, że otrzymujemy treść, która tylko z pozoru ma w sobie komedie i jest wtedy rozczarowaniem. Tutaj, jeśli sięgacie po tę książkę, ze względu na tę komedię, to jestem przekonana, że się nie zawiedziecie. Ciężko tutaj mówić, o zagadce, napięciu i wielkiej tajemnicy, bo fakt, zaginięcie obrazu jest dla wszystkich szokiem i wielką tajemnicą, ale jest to obudowane w innym stylu niż taki kryminał/zagadka z krwi i kości. To dodatkowy element, który urozmaica fabułę, a także daje naszej głównej bohaterce się wykazać. Z pewnością będzie to idealna lektura dla osób, które chcą się zrelaksować, poprawić sobie humor, czy po prostu się dobrze bawić. Gdy trafią w moje łapki pozostałe powieści z Cioteczką w roli głównej, na pewno się z nimi zapoznam.

Czy czytając też słyszycie od razu głos ciotki? Ciotka w czopku urodzona będzie detektywem w sutannie? O żesz matko i córko to będzie dobre Jedziemy z tą pielgrzymką. Z Gdyni na Jasną Górę "jestem rybakiem Pana... " Beata śpiewaj, no co ty nie znasz?! Żadna plaga egipska nie jest jej straszna. Ani ulewy, ani złodzieje, ani Maślakowa. Toż to skaranie boskie ma też z Beata. Ona to taka cichociemna. Aloesu w polskich lasach chciała szukać. Pielgrzymkując do Częstochowy w wiadomościach podają zastraszająca informacje, skradziono obraz Czarnej Madonny. Ciotki powiedzonka to jest majstersztyk. Dejta spokój trza mieć talent do tego jak redaktory jakieś. Ona jedna mogłaby wygrać jaka to melodia wersja church po jednej nutce. Wojna podjazdowa z Maślakową, no strzał w dziesiątkę, intencja żeby Maślakową zalało Ament. Spełniła się???? "Ale życie się zmienia, są wydarzenia, przygody. Otaczamy się ludźmi, poznajemy nowych. Niektóre relacje są bliskie i trwałe, niektóre odnajdujemy po latach, inne gasną i taka jest kolej rzeczy. Nie zawsze jest tak, jak byśmy chcieli. Nie każde życzenie może się spełnić, nie każda intencją zostaje wysłuchana, nawet ta najskrytsza." Chcesz zabawy? Masz ciotkę. Chcesz się uśmiać w głos, tak że pielgrzymkowicze będą zwracać na ciebie uwagę głośno posapując i stękając o ciszę? Czytaj Tą jedną ciotkę Na litość boską! Powiem szczerze uwielbiam tiktoki z ciotką. Nie wiedziałam czego spodziewać się po książce. Ale uwaga pielgrzymkowicze: nie zawiodłam się o nie, cioteczka daje jazzu. Rewelacja, wpadłam w tą historię jak Hanka w kartony. Cioteczki przygody to jest śmiech na sali. Dzięki autorowi przeżyłam swoją pierwszą i ostatnią pielgrzymkę. Nie zlicze ile razy parskałam śmiechem. Fatum wiszące nad pielgrzymką rozwala system. Znajdzie wygodne miejsce do czytania bo będziecie turlać się ze śmiechu.

Już jest trzecia część serii „Ta jedna ciotka" ... dla tych co kochaja humor @mateuszglen_official książka lekka i prosta z wielką dawką uśmiechu ... to komedia z nutką kryminału idealna na jesienny wieczór czy weekend, bo to książka na raz .... To bardzo inteligentna dawka odlotu, która bawi, relaksuje i pozwala zapomnieć o codzienności ...

„Dejta spokój’!”. Co to była za przygoda! Poszli się modlić, a znaleźli aferę jak stąd do nieba Kiedy za oknem wiało i lało jak z „cerbera”, zrobiłam sobie kawę „rozpieszczalną” i ruszyłam z ciotką na pielgrzymkę do Częstochowy. I bardzo szybko okazało się, że z nią nie istnieje coś takiego jak zwyczajny dzień To było moje pierwsze spotkanie z autorem i totalnie wsiąkłam! Cała książka to jedna wielka parodia rzeczywistości. Przerysowane sytuacje, cięte riposty i dialogi, które brzmią jak żywcem wyjęte z rodzinnego stołu. Śmiech na głos gwarantowany! To miała być pielgrzymka jak co roku, spokojna i bez większych atrakcji… a tu ledwo ruszyli w drogę, a już wydarza się historia, która mrozi krew w żyłach i zostawia człowieka z oczami jak pięć złotych Znika najważniejszy obraz w Polsce - Matka Boska Częstochowska. Zaczyna się ogromne zamieszanie, pojawiają się zagadki kryminalne, a pielgrzymka zamienia się w szaloną przygodę. I oczywiście to ciotka wkracza w centrum wydarzeń ze swoją żywiołowością, odwagą większą niż Jasna Góra i absolutnym talentem do rozwiązywania największych zagadek, zanim ktokolwiek zdąży w ogóle ogarnąć, co tu się wyprawia Kim jest tajemniczy Tadeusz i dlaczego znalazł się akurat w Częstochowie? Ile kosztuje habit dla zakonnicy i czemu nagle staje się tak pilnie potrzebny? Czy obraz Matki Boskiej Częstochowskiej wróci na swoje miejsce? Sceny są prowadzone tak lekko i filmowo, że miałam wrażenie, jakbym oglądała komedię przygodową na dużym ekranie. A kiedy w namiocie pojawia się żmija człowiek już wie, że nic nie jest tu przypadkiem! Jedno jest pewne, z ciotką u boku nuda ma zakaz pielgrzymowania! A tak między nami… z taką ciotką to ja mogłabym konie kraść… ups… żeby tylko nie wywołać ciotki z lasu!

Przeczytałem właśnie Na litość boską! autorstwa Mateusz Glen i muszę przyznać - to jedna z tych książek, które wciągają szybciej niż się spodziewałem. Już od pierwszych stron poczułem energię i humor, które autentycznie mnie rozbawiły, ale też zmusiły do refleksji. Styl Glena jest lekki, żartobliwy, a jednocześnie zaskakująco wart uwagi - zaskoczył mnie, że można pisać o „codzienności” w tak niebanalny sposób. Co najbardziej mi utkwiło? To, jak narracja potrafi balansować między śmiechem a subtelną ironią, jak momentami ląduję w swobodnym klimacie „przypadkowej” historii, by w następnej chwili poczuć lekkie ukłucie w postrzeganiu tego, co znamy. Książka bawi, ale nie jest pustą komedią - wywołuje u mnie wewnętrzny dialog, skłania do spojrzenia z dystansem na pewne schematy i społeczno-kulturowe gesty. Gorąco polecam tę lekturę każdemu, kto szuka czegoś więcej niż tylko lekkiej rozrywki - „Na litość boską!” to powieść, która zostaje z Tobą nawet po odłożeniu ostatniej strony.