Dante Alighieri

Dante Alighieri urodził się w maju lub czerwcu 1265 roku, we Florencji, a zmarł 13 lub 14 września 1321 roku, w Rawennie. Był to wybitny włoski poeta, filozof i polityk. Friedrich Engels określił go jako „ostatniego poetę średniowiecza i jednocześnie pierwszego poetę nowych czasów”. Pochodził z drobnoszlacheckiej rodziny, a jego ród należał do partii gwelfów. W 1289 roku filozof wziął udział w bitwie pod Campaldino. Dante Alighieri studiował retorykę, gramatykę, filozofię, literaturę i teologię. Był członkiem ruchu poetyckiego Dolce stil novo. Około 1285 roku ożenił się z Gemmą di Manetto Donati, z którą miał troje lub czworo dzieci. Jednak, to wcześniejsza nieszczęśliwa miłość do Beatrycze Portinari, która przedwcześnie zmarła, była dla niego inspiracją literacką. W latach 1295 – 1300 filozof angażował się politycznie, ale jego nietrafione działania doprowadziły go do kary dożywotniego wygnania. Przez resztę życia błąkał się po różnych dworach Włoch, rozwijając talent pisarski i nigdy nie powrócił w rodzinne strony. Ostatecznie osiadł w Rawennie, w której żył i tworzył do końca swoich dni. Dante Alighieri uważany jest za jednego z największych pisarzy w historii literatury światowej.

Dante Alighieri – słynny włoski filozof i poeta

Najwybitniejszym i najsłynniejszym dziełem, które stworzył Dante Alighieri jest książka, pod tytułem „Boska komedia”, nad którą autor pracował od 1308 roku aż do śmierci. Publikacja uważana jest za arcydzieło literatury światowej i szczytowe osiągnięcie literatury średniowiecznej. Utwór jest w całości napisany po włosku. Jest to wizjonerski poemat o podróży przez Piekło, Czyściec i Raj, zawierający kwintesencję średniowiecznej myśli kulturalnej oraz filozoficznej. Dzieło to zostało wydane wielokrotnie, a najpopularniejszym wydaniem w Polsce jest to z 2021 roku, pod szyldem Wydawnictwa Literackiego. Dante Alighieri jest również autorem książki, zatytułowanej „La Vita Nuova” (Nowe Życie), będącej zbiorem 31 wierszy (sonetów i kancon), przeplatanych prozą narracyjną i komentarzami. Jest to dzieło o charakterze autobiograficznym i alegorycznym, które opowiada o miłości Dantego do Beatrycze Portinari. W Polsce wydane zostało w 1960 roku przez Państwowy Instytut Wydawniczy.