Cała historia zaczyna się w momencie, w którym nastoletnia Vivianne pragnie się zemścić na chłopaku, który złamał jej serce i upojona alkoholem przeklina go. Ze skutkami tego czynu mamy okazję się zapoznać dzięki przeskoku czasowemu o całe dziewięć lat.

Muszę przyznać, że już po kilku pierwszych stronach wyciągnęłam się w tą całą skomplikowaną sprawę z rzuconą za młodu głupią klątwą, teraz już nieco innym dorosłym życiem dwójki czarowników, a już na pewno spodobał mi się sposób w jaki została opisana relacja Vivi i Rhysa.

A skoro już o tym mowa to... Uwielbiałam ich potyczki słowne. Były zarazem inteligentne jak i idealnie wyważone! Dzięki nim naprawdę mamy wrażenie, że Vivi nie od razu rzuci się w ramiona dawnego chłopaka, a wręcz przeciwnie stara się jak może, aby ponownie nie ulec jego urokowi. Z kolei Rhys jakby dopiero co uświadamia sobie, że lata bez Vivienne u boku były znacznie bardziej uciążliwe niż myślał na początku.

Akcja przyjemnie płynie, a dzięki krótkim rozdziałom nie miałam wrażenia, że się nudzę. Wręcz przeciwnie, kiedy odkładałam książkę na bok, chciałam do niej jak najszybciej wrócić. To dobry znak. Styl pisania autorki jest przyjemny, raczej prosty, ale nie w złym tego słowa znaczeniu. Brakowało mi chyba tylko kilku dodatkowych stron na samym końcu, ale z tego co wiem w oryginale jest też drugi tom, który z przyjemnością przeczytam.

Nie była to ani zaskakująca ani odkrywcza lektura, ale nie tego od niej oczekiwałam. Liczyłam na książkę, która otuli jak kocyk i to właśnie otrzymałam. Serdecznie polecam bo z pewnością podczas czytania wywołuje uśmiech na twarzy!

Moim zdaniem historia ma potencjał, jednak mi w niej czegoś zabrakło. Dla mnie jest to pozycja na jeden dzień, bez ponownego wracania do niej. Książka zawiera zarówno rozdziały z perspektywy głównej bohaterki jak i Rhysa. Książka nie jest pozbawiona humoru oraz jest dobrą pozycją na zbliżające sie Halloween. Podczas czytania nie miałam żadnych złych wrażeń na jej temat. Moja ocena to 3/5.

Vivi dobrze wiedziała, że nie wolno mieszać wódki z czarami. Ale złamane serce to zazwyczaj logiczny argument każdej głupoty. I właśnie to kierowało dziewczyną, gdy przeklinała chłopaka, który złamał jej serce. Rhys jednak wyjechał, a Vivi uznała, że klątwa nie doszła do skutku. Po sześciu latach jednak Rhys wraca, a w miasteczku zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Czyżby jednak czar został poprawnie rzucony i to przeklęty mężczyzna stoi za tymi wszystkimi wydarzeniami?

Walka z klątwą jest niczym przy walce z uczuciami, które buzują pomiędzy głównymi bohaterami. Czy zdołają wybaczyć sobie to, co stało się kilkanaście lat temu?
. . .
Książka jest pełna dobrego humoru. Świetnie wykreowani bohaterowie i kociak, sprawiają, że nie da się przejść obok tej historii obojętnie.

Pokochałam Halloweenowy klimat miasteczka Graves Glen i to, jak rozwinęła się akcja pod koniec książki. Jednak w jej połowie, zaczęłam odczuwać lekkie znużenie, przerywane momentami ekscytacji. Akcja rozwijała się nierównomiernie, co ma swoje plusy, jednak aby docenić całą opowieść, trzeba przebrnąć przez kilka rozdziałów, które wydłużają całą akcję.

Uwielbiam to jak rozwija się relacja głównych bohaterów - to, jak w obliczu zagrożenia, próbują współpracować, mimo uczuć, które nie zostały odpowiednio ugaszone.

A zakończenie jest idealnym ukoronowaniem tej historii <3
. . .
Jeśli uwielbiacie nieco mroczny klimat połączony z humorem, to ta książka będzie dla ciebie idealnym wyborem na Halloween.

I dokładnie to, choć nie tylko to, dostajemy w #exhex od @wydawnictwoznakpl (#współpracabarterowa ).

Mamy tu klimaty #halloween, choć zdecydowanie więcej po prostu jesiennej aury.

Mamy naprawdę fajnie skomponowany romans - bez męczących mnie w tym temacie banałów, ciągnących się na kilkunastu kartkach. Sceny seksu są stonowane i w dobrym guście. I zdecydowanie w odpowiedniej ilości.

Mamy dobrze wykreowanych, zabawnych i pasujących do siebie i okoliczności bohaterów.

Mamy Miaukadabrę - gadającego kota, którego jak na powieść o czarownicach przystało, zabraknąć by nie mogło.

Mamy wreszcie wątek główny - rzuconą po pijaku klątwę, która zagraża życiu nie tylko głównego bohatera, ale i całego miasteczka.

Akcja idzie szybko, często zabawnie, czasem mrocznie. Jeśli lubicie czytać książki odpowienio pasujące do panującej pory roku - zabierajcie się za nią jak najszybciej, bo sprawi, że doskonale poczujecie haloweenowy vibe.

Patrząc na tę książkę całościowo - jest magicznie przytulaśna. Nie za słodka (czego boję się w romansach), ale dająca poczucie ciepełka, rodzinnego wsparcia i miłości, która może czynić cuda.

A jeśli nie skusi was powyższe, to niech skusi was myśl, co może się stać gdy wymiesza się wódkę z czarami.

Sterling zabiera nas do miasteczka Graves Glen, w którym magia jest na porządku dziennym. Główną bohaterką jest Vivienne Jones, młoda czarownica, której życie wywraca się do góry nogami po nieudanej miłosnej przygodzie. Co gorsza, w wyniku rzuconego w gniewie zaklęcia, jej eks-chłopak, Rhys Penhallow, powraca do miasteczka, a wraz z nim cały szereg kłopotów.

„Ex Hex" to lektura pełna ciepła, magii i humoru, które z pewnością umilą jesienne wieczory. To także doskonała propozycja dla tych, którzy poszukują w literaturze odskoczni od codzienności. Erin Sterling z ogromną wprawą łączy elementy fantastyczne z wątkiem miłosnym, tworząc historię, która jednocześnie bawi i wzrusza. Nie brakuje tu też interesujących postaci oraz wartkiej akcji, co czyni „Ex Hex" idealną propozycją dla szerokiego grona czytelników.

Nie wiem jak Wy, ale ja mogłabym teraz czytać wyłącznie takie historie.

"Es Hex" to połączenie romansu i fantastyki. Czarownice, magowie i duchy. Małe miasteczko, jesień i zagadka do rozwiązania. Doskonały humor, świetne dialogi podszyte ironią z soczystą ripostą. Gadający kot, którego miałam nadzieję, że będzie odrobinę więcej. Nie obraziłabym się, gdyby miał zdecydowanie większe pole do popisu.

To wszystko, a nawet więcej, charakteryzuje najnowszą książkę Erin Sterling.

Dobrze się bawiłam. Nie doskonale, nie genialnie ale naprawdę dobrze. Bo jeśli cokolwiek miało mnie wprowadzić w klimat nachodzącego Halloween, to ten tytuł sprawdził się doskonale. Od jakiegoś czasu nie czytam fantastyki, nie dlatego że jej nie lubię, ale w pewnym momencie poczułam przesyt. Dobrze było wrócić do namiastki tego gatunku.

Nie jest to książka pozbawiona wad, chociaż myślę, że słowo WADA jest tutaj użyte przez mnie nad wyrost. Elementy, które mnie zawiodły, wiele z Was odbierze zupełnie inaczej.

To na co ja liczyłam, to na większy dreszczyk emocji i zdecydowanie większą chemię. Oczekiwałam, że czytanie tej książki wieczorem będzie złym pomysłem, jednak zupełnie niepotrzebnie. Nie jest strasznie, a jedynie niepokojąco. Zabrakło mi również pogłębienia wątku ojca Rhysa. Oczekiwałam czegoś więcej poza kilkukrotnym wspomnieniem jego specyficznego charakteru i jedną małą (naprawdę małą) wizytą.

Na szczęście klimat małego miasteczka, cała otoczka, czy przede wszystkim główny wątek klątwy, sprawiły mi ogromną satysfakcję. Doskonale równoważąc niedociągnięcia.

A wspomniana klątwa? Cóż mogę powiedzieć oprócz "nigdy nie mieszaj wódki z czarami"?

Bardzo podobał mi się wątek romantyczny! Dla mnie, solidny wątek romantyczny, zwłaszcza w komediach romantycznych i romansach to podstawa, a tu był on naprawdę uroczy i dobrze zrobiony! Uwielbiam Rhysa, uwielbiam Vivi, uwielbiam Rhysa i Vivi. Iskrzy między nimi od samego początku!

Kolejna rzecz, która mnie ujęła to niesamowity klimat małego miasteczka. Jesień, Halloween i małe miasteczko, w którym mieszkają czarownice i ludzie, nie mający o nich pojęcia - czy to nie brzmi po prostu dobrze? Myślę, że to jest historia idealna na jesień.

Pod koniec zrobiło się za to dość mroczno (a ja, głupia, czytałam to w nocy przy wichurze szalejącej za oknem), przez pewien poruszony temat, który nie jest moim ulubionym, ale finalnie książka mi się bardzo podobała dzięki humorowi, romansowi, niepowtarzalnej atmosferze, świetnym bohaterom, uroczemu kotku i przekochanemu zakończeniu.

Co powiecie na motyw drugiej szansy, tym razem jednak wzbogacony o sporą szczyptę magii?
Kiedy tylko ujrzałam zapowiedź tej książki, wiedziałam, że będę musiała ją poznać, więc gdy pojawiła się propozycja zrecenzowania, nie wahałam się ani chwili.

„Ex Hex" ukazuje historię Vivienne i Rhysa, których połączył krótki i intensywny romans dziewięć lat wcześniej. Skończył się on jednak złamanym sercem, a rozżalona dziewczyna razem z kuzynką w żartach rzucają na niego klątwę. Kiedy po latach mężczyzna zmuszony jest powrócić do Graves Glen, po to, aby "odbębnić" obowiązek jako potomek założyciela miasteczka, nie spodziewał się, że trafi w wir niezrozumiałych dla niego wydarzeń. To, co początkowo było niewiarygodnym pechem, okazało się czymś znacznie potężniejszym. Gdy wychodzi na jaw, że miasteczko jest zagrożone, Vivi i Rhys będą musieli połączyć siły, by naprawić błędy sprzed lat. Czy dzięki temu zdołają wyjaśnić sobie dawne nieporozumienia?

Powieść „Ex Hex" sygnowana jest między innymi hasłami „idealna dla jesieniar" czy „dla miłośniczek Sabriny". Będąc już po lekturze, podpisuję się pod tym rękami i nogami. Książka wprowadziła mnie w naprawdę świetny nastrój, wniosła co nieco klimatu Halloween i patrząc na inne czytane przeze mnie ostatnio pozycje, wspaniale się na ich tle wyróżniła oraz okazała się powiewem świeżości. Czytając, przypomniałam sobie moje dziecięce/nastoletnie czasy, gdy namiętnie oglądałam pierwszą wersję Sabriny, z Melissą Joan Hart w roli głównej. Ten magiczny klimat dodał całości uroku i wyjątkowego charakteru. Magia jest tu obecna i odgrywa kluczową rolę. Podobało mi się również jak Erin Sterling ukazała kontrast w tym kontekście na przykładzie głównych bohaterów. Rhys, pochodzący z szanownej rodziny, potomek założyciela miasteczka Graves Glen oraz Vivienne, która o swojej mocy dowiedziała się dopiero po latach. Widzimy, że nie czuje się w niej pewnie, że bliżej jest jej do zwykłego szarego człowieka, dlatego postanowiła realizować się jako wykładowca historii powszechnej. Na kartach powieści przechodzi przemianę, która moim zdaniem jest imponująca. Dostrzegalny jest rozwój zdolności magicznych, nabiera pewności siebie, a ostatecznie odgrywa niebagatelną rolę w ratowaniu miasteczka przed klątwą. Autorka postawiła także na ciekawe plot twisty, serwując czytelnikowi element zaskoczenia.

Wątek romantyczny został ukazany w lekki i niezobowiązujący sposób. Czytelnik nie odnosi się wrażenia, jakby grał on tutaj główną rolę. Wyczuwalne są zarówno u Rhysa, jak i Vivienne tęsknota i żal przez to, jak przed laty potoczyły się sprawy między nimi. Widzimy, że nadal tli się między nimi pożądanie oraz wyjątkowe przyciąganie, które w miarę rozwoju akcji, nabierają intensywności. Autorka, poprzez przerywanie im w tych kluczowych momentach, zbudowała świetne napięcie i obudziła w czytelniku oczekiwanie na więcej. Może historia nie jest okazem emocjonalnego rollercoastera, pewne sytuacje mogłyby być lepiej rozwinięte, a postacie lepiej zbudowane, ale poprzez tę wyjątkową lekkość pióra autorki, zabarwienie go humorem, jesienny magiczny klimat i całkiem przyjemnie poprowadzony watek romantyczny, stanowi idealną opowieść, która umili obecnie już dłuższe i chłodniejsze wieczory. Polecam i gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę książkę, zwłaszcza teraz, gdy Halloween za pasem. To totalny #mustread na ten okres!
Z tego, co widziałam na Goodreads drugi tom opowiada historię Gwyn, kuzynki Vivi oraz Wellsa, brata Rhysa - już czuję, że będzie się działo! Mam nadzieję, że wydawnictwo pokusi się o jego wydanie. Nie mogę się doczekać, kiedy poznam tę powieść!