Gdy w styczniu 2018 roku Tomasz „Czapkins” Mackiewicz wraz z Elisabeth Revol spełnili swoje marzenie i stanęli na szczycie Nanga Parbat nikt nie spodziewał się z jakim rozgłosem będzie się to niebawem wiązało. Chcieli to zrobić po swojemu, bez zbędnego szumu medialnego. Drodze powrotnej Polaka dopadła choroba wysokościowa, utrata sił i pogorszenie wzroku postępowało bardzo szybko. – Jest mi zimno, chcę odpocząć – tak brzmią ostatnie słowa Czapkinsa do Revol, gdy ta sprowadziła go samodzielnie do szczeliny około 800 metrów poniżej szczytu.

Sama ocalała dzięki brawurowej i bohaterskiej akcji ratowniczej przeprowadzonej przez himalaistów z Zimowej Narodowej Wyprawy na K2 – Adamowowi Bieleckiemu, Jarosławowi Botorowi, Denisowi Urubce i Piotrowi Tomali.

„Przeżyć. Mój tragedia na Nanga Parbat” to pierwsza tak szczera i otwarta opowieść Revol o historii, którą obserwowały miliony internautów i telewidzów na całym świecie.

"Muszę żyć z tym ostatnim obrazem Tomka, tam na górze, z jego zachrypniętym głosem i z tymi słowami pełnymi nadziei, które mu wtedy zostawiłam, wierząc, że jeszcze przyjdzie pomoc"
- mówiła Elisabeth w wywiadach po francuskiej premierze swojej książki.

Jak pisanie okazało się lekarstwem, terapii i olbrzymiej traumie, o tym jak udało się cudem uniknąć amputacji i dlaczego nie powróci do zawodu – wuefistki, pisze w książce.

„Moje podejście się zmieniło. Po Nanga Parbat aspekt sportowy nie jest dla mnie tak istotny. Szukam tego, co mnie pociąga w górach, i emocji, które w nich przeżywam. Podążam w stronę fascynacji i kontemplacji zamiast wyczynu”
– mówiła w wywiadach po premierze swojej książki we Francji.