Powiedz nam, co myślisz!
Pomóż innym i zostaw ocenę!
Zaloguj się, aby dodać opinię
Jolanta Kłos
24/08/2023
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
~ Milena na czas studiów przeprowadziła się do Gdańska. Więc kiedy tylko kończy ostatni z egzaminów postanawia zrobić niespodziankę rodzinie i tak bez zapowiedzi pojawia się w rodzinnych stronach. Jednak na miejscu okazuje się, że nie ma nikogo w domu, nikt nie odbiera telefonu, a sama bateria w aparacie kończy swój żywot.Z braku bezsilności dziewczyna udaje się do sąsiadów obok, którzy niestety nie cieszą się dobrą popularnością, a plotki głoszą iż owa rodzina była zamieszana w zniknięcie młodego chłopca. Milena nie mając tak naprawdę nic do stracenia, prosi ich o pomoc i udaje się pod ich drzwi.Sąsiedzi witają dziewczynę z wielką serdecznością i zapraszają ja do siebie.Kiedy tylko Milena przekracza próg ich domu, w salonie sprzostrzega ogromne gabloty wypełnione starymi narzędziami chirurgicznymi ale i nie tylko.Po kolejnych nieudanych próbach kontaktu z rodziną dziewczyna zostaje u nich na noc.Jednak kiedy się budzi ogrania ją wzmożony starach i panika, gdyż pokój w którym się obecnie znajduje przypomina białą zwykłą celę, zamkniętą na cztery spusty z jednym jedynym meblem - zimnym, starym, metalowym krzesłem.Milena do samego końca nie wie czy to rzeczywistość, czy sen na jawie, a to tylko początek tego co za chwilę ją czeka...prawdziwy koszmar dopiero się zaczyna, a ona jest jego częścią.~ Oooo mammooo cóż to była za obłędna, barbarzyńska, a zarazem przeszywająca na wskroś historia, do tego stopnia, że kiedy wracam wspomnieniami do fabuły moje ciało przeszywają dreszcze.Wiedziałam, że i tym razem Klaudia Muniak postawi sobie wysoko poprzeczkę! Ale że aż tak?~Autorka już od początku swej historii z doskonałą precyzją niczym iluzjonista wciąga nas w mroczne odmęty świata naszych bohaterów. Miejsca, gdzie panuje ciągły strach, niepokój wraz duszna atmosferą. To właśnie tam przy akompaniamencie mistrzowsko nakreślonych portretów psychologicznych, dwutorowej narracji, wartkiej akcji i niepewności, na własnej skórze doświadczamy pełnej skali sadyzmu, wraz z bezdusznością, brakiem empatii, niewyobrażalnej skali tortur, płynących z rąk samego oprawcy. Mężczyzny który nie cofnie się przed niczym! Zła w czystej postaci!~ "Dom obok" to zdecydowanie mocna lektura, naszprycowana dużą aurą niepokoju, lęku i grozy.Klaudia Muniak kolejny raz udowodniła nam, że nie ma sobie równych, w tworzenia arcy mistrzowskich, trzymających w ciągłym napięciu, realistycznych thrillerów medycznych, które zaprowadzą nas do spektakularnego zakończenia. Meritum które dla niektórych może wydawać się szokiem gdyż większość z nas nie spodziewa się takiego obrotu wydarzeń...~Ja jednak po cichu liczę , na drugi tom?Pozycja Must Have. Polecam wasza J.K.
Anonimowy użytkownik
25/09/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
~ Milena na czas studiów przeprowadziła się do Gdańska. Więc kiedy tylko kończy ostatni z egzaminów postanawia zrobić niespodziankę rodzinie i tak bez zapowiedzi pojawia się w rodzinnych stronach. Jednak na miejscu okazuje się, że nie ma nikogo w domu, nikt nie odbiera telefonu, a sama bateria w aparacie kończy swój żywot.Z braku bezsilności dziewczyna udaje się do sąsiadów obok, którzy niestety nie cieszą się dobrą popularnością, a plotki głoszą iż owa rodzina była zamieszana w zniknięcie młodego chłopca. Milena nie mając tak naprawdę nic do stracenia, prosi ich o pomoc i udaje się pod ich drzwi.Sąsiedzi witają dziewczynę z wielką serdecznością i zapraszają ja do siebie.Kiedy tylko Milena przekracza próg ich domu, w salonie sprzostrzega ogromne gabloty wypełnione starymi narzędziami chirurgicznymi ale i nie tylko.Po kolejnych nieudanych próbach kontaktu z rodziną dziewczyna zostaje u nich na noc.Jednak kiedy się budzi ogrania ją wzmożony starach i panika, gdyż pokój w którym się obecnie znajduje przypomina białą zwykłą celę, zamkniętą na cztery spusty z jednym jedynym meblem - zimnym, starym, metalowym krzesłem.Milena do samego końca nie wie czy to rzeczywistość, czy sen na jawie, a to tylko początek tego co za chwilę ją czeka...prawdziwy koszmar dopiero się zaczyna, a ona jest jego częścią.~ Oooo mammooo cóż to była za obłędna, barbarzyńska, a zarazem przeszywająca na wskroś historia, do tego stopnia, że kiedy wracam wspomnieniami do fabuły moje ciało przeszywają dreszcze.Wiedziałam, że i tym razem Klaudia Muniak postawi sobie wysoko poprzeczkę! Ale że aż tak?~Autorka już od początku swej historii z doskonałą precyzją niczym iluzjonista wciąga nas w mroczne odmęty świata naszych bohaterów. Miejsca, gdzie panuje ciągły strach, niepokój wraz duszna atmosferą. To właśnie tam przy akompaniamencie mistrzowsko nakreślonych portretów psychologicznych, dwutorowej narracji, wartkiej akcji i niepewności, na własnej skórze doświadczamy pełnej skali sadyzmu, wraz z bezdusznością, brakiem empatii, niewyobrażalnej skali tortur, płynących z rąk samego oprawcy. Mężczyzny który nie cofnie się przed niczym! Zła w czystej postaci!~ "Dom obok" to zdecydowanie mocna lektura, naszprycowana dużą aurą niepokoju, lęku i grozy.Klaudia Muniak kolejny raz udowodniła nam, że nie ma sobie równych, w tworzenia arcy mistrzowskich, trzymających w ciągłym napięciu, realistycznych thrillerów medycznych, które zaprowadzą nas do spektakularnego zakończenia. Meritum które dla niektórych może wydawać się szokiem gdyż większość z nas nie spodziewa się takiego obrotu wydarzeń...~Ja jednak po cichu liczę , na drugi tom?Pozycja Must Have. Polecam wasza J.K.