Moje Ewangelie Eric-Emmanuel Schmitt Książka

Nie jestem zwolenniczką prozy E.E.Schmitta. Pierwsza książka "Oskar i Pani Róża" bardzo mnie rozczarowała. Wiele czasu upłynęło, aż sięgnęłam po drugą powieść.

„Moich ewangelii" Erica-Emmanuela Schmitta nie należy traktować jako odpowiedzi na pytanie: kim naprawdę był Jezus Chrystus? Podkreśla to już sam zaimek „moje", który z początku może wywołać u czytelnika lekką konsternację. Co to znaczy „moja ewangelia"? Jak to potraktować w kontekście coraz wyraźniejszego zainteresowania apokryfami, tekstami, które nie weszły w skład kanonu? Odpowiedzi autor udzielił już we wstępie. „Wolę gmatwać tajemnice, niż je wyjaśniać." Pisarz nie chce przekazać czytelnikowi prawdy, której nie zna i znać nie może, lecz dzieli się wątpliwościami.

Czy Pan Jezus, gdy był dzieckiem, wiedział, że jest Bogiem? Pytanie z serii, czy Bóg może stworzyć kamień, którego sam by nie mógł unieść. Absurdalne, nielogiczne, paradoksalne, retoryczne? Poniekąd. Retoryczne, bo właściwie trudno o odpowiedź. Poniekąd, bo właściwie można ją znaleźć. Tylko czy odpowiadając sobie na to pytanie, mamy monopol na Prawdę? - A cóż to jest Prawda? - spytajmy za Piłatem. Piłatem, który z kolei umył ręce i pozostawił sprawę Jezusa Żydom. Jednak czy na pewno?schm 

Czy Pan Jezus, gdy był dzieckiem, wiedział, że jest Bogiem? Pytanie z serii, czy Bóg może stworzyć kamień, którego sam by nie mógł unieść. Absurdalne, nielogiczne, paradoksalne, retoryczne? Poniekąd. Retoryczne, bo właściwie trudno o odpowiedź. Poniekąd, bo właściwie można ją znaleźć. Tylko czy odpowiadając sobie na to pytanie, mamy monopol na Prawdę? - A cóż to jest Prawda? - spytajmy za Piłatem. Piłatem, który z kolei umył ręce i pozostawił sprawę Jezusa Żydom. Jednak czy na pewno?schm 

„Moich ewangelii" Erica-Emmanuela Schmitta nie należy traktować jako odpowiedzi na pytanie: kim naprawdę był Jezus Chrystus? Podkreśla to już sam zaimek „moje", który z początku może wywołać u czytelnika lekką konsternację. Co to znaczy „moja ewangelia"? Jak to potraktować w kontekście coraz wyraźniejszego zainteresowania apokryfami, tekstami, które nie weszły w skład kanonu? Odpowiedzi autor udzielił już we wstępie. „Wolę gmatwać tajemnice, niż je wyjaśniać." Pisarz nie chce przekazać czytelnikowi prawdy, której nie zna i znać nie może, lecz dzieli się wątpliwościami.

Nie jestem zwolenniczką prozy E.E.Schmitta. Pierwsza książka "Oskar i Pani Róża" bardzo mnie rozczarowała. Wiele czasu upłynęło, aż sięgnęłam po drugą powieść.