Powiedz nam, co myślisz!
Pomóż innym i zostaw ocenę!
Zaloguj się, aby dodać opinię
Mariusz Grabowski
22/10/2009
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
"Bracia Karamazow", ostatnia powieść, która wyszła spod ręki Fiodora Dostojewskiego (pisał ją prawie dwa lata i ukończył w 1880 roku), to kwintesencja tego, co zwykliśmy nazywać Dostojewszczyzną.Gęsta, powikłana akcja, naszpikowana odniesieniami do filozofii, teologii i psychologii, ludzkie dramaty, egzystencjalne przepaście i mroczny jak sadza społeczny entourage sprawiają, że powieść to wyzwanie nawet dla czytelniczych moli.
Ilona Siwak
12/06/2012
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
Egzystencja człowieka wypełniona jest poszukiwaniem sensu w świecie i w sobie, próbą ujrzenia świata w całej jego istocie, próbą - niestety - z góry skazaną na klęskę, bowiem ludzka percepcja nie pozwoli nigdy dostrzec rzeczy samej w sobie. Na świecie istnieje zbyt wiele kwestii nierozstrzygalnych - być może z wielu pytań nie zdajemy sobie jeszcze sprawy a pojawią się one dopiero w określonym punkcie naszego; czy w takim razie warto je zadawać, owe „przeklęte pytania", szukać sensu w odwiecznym - przynajmniej dla nas - bezsensie?
Anonimowy użytkownik
25/09/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
Egzystencja człowieka wypełniona jest poszukiwaniem sensu w świecie i w sobie, próbą ujrzenia świata w całej jego istocie, próbą - niestety - z góry skazaną na klęskę, bowiem ludzka percepcja nie pozwoli nigdy dostrzec rzeczy samej w sobie. Na świecie istnieje zbyt wiele kwestii nierozstrzygalnych - być może z wielu pytań nie zdajemy sobie jeszcze sprawy a pojawią się one dopiero w określonym punkcie naszego; czy w takim razie warto je zadawać, owe „przeklęte pytania", szukać sensu w odwiecznym - przynajmniej dla nas - bezsensie?
Anonimowy użytkownik
25/09/2024
opinia recenzenta nie jest potwierdzona zakupem
"Bracia Karamazow", ostatnia powieść, która wyszła spod ręki Fiodora Dostojewskiego (pisał ją prawie dwa lata i ukończył w 1880 roku), to kwintesencja tego, co zwykliśmy nazywać Dostojewszczyzną.Gęsta, powikłana akcja, naszpikowana odniesieniami do filozofii, teologii i psychologii, ludzkie dramaty, egzystencjalne przepaście i mroczny jak sadza społeczny entourage sprawiają, że powieść to wyzwanie nawet dla czytelniczych moli.