Aż nie wierzę, że to piszę, ale ta książka to prawdziwa torpeda stresu i strachu. Napięta do granic wytrzymałości z fabułą niczym tornado pnącą się do przodu po nadzieję, że ktoś jednak przeżyje. Jak ja wstrzymywałam oddech! Chyba bardziej od postaci pragnęłam, by ktoś lub coś to zatrzymało, by przestał tak krzywdzić ludzi. Równie dobrze książka mogłaby mieć tytuł ,,Prawie... ", bo zawsze tyle brakowało do czegoś. Najgorsze było to, że zawsze ten ktoś dawał im czas na ucieczkę i nadzieję, że im się uda, że mają ten element przewagi. Mówił im, że były starannie dobrane, wyszukane, ale czy taka była prawda? Oczywiście znaliśmy myśli osoby, która przed nim uciekała, ten niepokój i przeczucie, że coś było nie tak. Cała jest bardzo dobrze dopracowana pod względem psychologicznym. Postacie są nacechowane wyjątkowością, wydaje im się, że mają to coś i mogą to wykorzystać, tylko czy aby zawsze? Wciąż jestem pod wrażeniem udoskonalenia każdego nawet najdrobniejszego szczegółu. Wiemy co kto robi, gdzie idzie, jak biegnie to w jaki sposób, na co nadeptuje, jak mierzy swoje możliwości na zamiary i kalkuluje na ile mu się powiedzie, starając się podkreślić fakty o których przeciwnik nie powinien wiedzieć. Nie ma tutaj rzeczy do której można by było się przyczepić, chyba tylko to, że czytając jest wielce prawdopodobne, że padniemy na zawał serca Oprócz mega dopracowanego pod względem psychologicznym thrillera, mamy również kwestie kryminału. Pewien policjant z przeszłością równie tajemniczą, co obecna sprawa, natrafi nagle na rzecz, która kiedyś należała do jego rodziny. W ten sposób mamy przeskoki w czasie, co wprost uwielbiam! Im dalej, tym wydarzenia coraz bardziej się komplikują i łączą jednocześnie ze zdarzeniami z przeszłości. Jeju, tyle chciałabym wam zdradzić, ale wiem, że znając minimalne informacje opowieść sprawi, że będziecie ją również zachwyceni. Wbrew pozorom, że książka ma 511 stron, rozdziały nie są długie, a druk średniej wielkości, tylko ciaśniej osadzony i tak sprawia, że i czyta się ją bardzo szybko. To taki debiut idealny, który ciężko będzie przebić Ogromnie ją polecam!

Od zawsze bardzo chętnie sięgam po debiuty, bo jest dla mnie forma możliwości poznania nowych autorów. Bardzo często zdarza się, że już na samym początku autorskiej drogi można odkryć prawdziwe perełki. Bardzo ucieszyłam się na możliwość przeczytania debiutu literackiego Jakuba Króla „Łowca", która zapowiadała się na książkę idealnie wpisującą się w mój czytelniczy gust! Nie zawiodłam się! Książka, która buduje napięcie już od pierwszych stron i utrzymuje je na wysokim poziomie. Z każdą kolejną stroną intryguje i wielokrotnie potrafi zaskoczyć. Dla mnie jest to naprawdę udany debiut! Aż trudno uwierzyć, że jest to debiut autora!

Wadim Brodzki to policjant, który rozwija swoją karierę w Krakowie. Policjant, który z uporem dąży do rozwiązania każdej powierzonej mu sprawy. Niestety życie postanawia go okrutnie doświadczyć. Najpierw w prowadzonej sprawie ginie jego kolega, a następnie przy zwłokach kobiety znajduje wisiorek, który kiedyś należał do jego siostry. Siostry, która przed laty została uznana za zaginioną. Prowadząc śledztwo Wadim, aby schwytać seryjnego mordercę zmuszony jest do powrotu w rodzinne strony. A takie powroty niekoniecznie bywają łatwe.

Książka, która zabiera nas w przeszłość głównego bohatera, odsłania kolejne tajemnice, trzyma w napięciu i zaskakuje. Ja czytałam z wypiekami na twarzy i wielkim zaciekawieniem. Jeżeli zdecydujecie się sięgnąć po ten to zarwana nocka gwarantowana, bo książki dosłownie nie można odłożyć póki nie poznamy zakończenia.

Mi styl pisarski autora, jego prowadzenie przez kolejne wydarzenia i okrywanie nowych kart, zdecydowanie przypadło do gustu. Jakub Król stworzył intrygującego, pewnego siebie bohatera, który jednak skrywa wiele tajemnic, które przewracając kolejne strony powieści możemy odkrywać. Świetnie napisany debiut i mam nadzieję, że autor na debiucie nie poprzestanie i będzie pisał kolejne, równie wspaniałe historie.

Serdecznie polecam!