Krzysztof Kąkolewski

Krzysztof Kąkolewski urodził się 16 marca 1930 roku w Warszawie, a zmarł 24 maja 2015 roku. Był to polski dziennikarz, publicysta, a także pisarz i scenarzysta. Swoje pierwsze opowiadanie Kąkolewski napisał w szkole średniej, a już w wieku 19 lat rozpoczął pracę w redakcji „Pokolenia”. Później był również dziennikarzem w takich czasopismach, jak: „Sztandar Młodych”, „Głos Pracy” (jeden dzień) i „Kurier Polski”. Był członkiem redakcji periodyków: „Świat”, „Kultura” i „Literatura”. Krzysztof Kąkolewski był absolwentem Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, ale studiował także dziennikarstwo na Uniwersytecie w Strasburgu. W latach 1964–2004 był wykładowcą na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Został pochowany na cmentarzu na warszawskich Powązkach.

Krzysztof Kąkolewski – wybitny dziennikarz i pisarz

Krzysztof Kąkolewski zadebiutował w 1959 roku zbiorem reportaży: „Książę oszustów”, wydanym przez Iskry. Pierwszą powieść: „Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię”, napisał w 1969 roku. Był to kryminał opublikowany przez Wydawnictwo Iskry, wznowiony w 2020 roku przez Wyd. Von Borowiecky. Pozostałe powieści autora to: „W złą godzinę” (1983), „Sygnet z Jastrzębcem” (1988), „Notatka” (1982), „Paradis” (1989) i „Mięso papugi” (1997). Autor opublikował również znaczną ilość zbiorów reportaży i opowiadań. Jedna z najbardziej znanych publikacji Krzysztofa Kąkolewskiego to wywiad rzeka z Melchiorem Wańkowiczem: „Wańkowicz krzepi”, wydana w 1973 roku. Warta uwagi jest także książka tego autora: „Co u pana słychać?” z 1975 roku, wznowiona przez Wydawnictwo Zysk i S-ka w 2019 roku, opisująca rozmowy ze zbrodniarzami hitlerowskimi. Krzysztof Kąkolewski napisał także trylogię „Generałowie giną także w czasie pokoju”, której poszczególne tomy ukazały się w 2005 i 2006 roku. Jedna z ostatnich książek pisarza została napisana w 2010 roku, pt.: „Popiełuszko. Będziesz Ukrzyżowany”.

Krzysztof Kąkolewski – wielokrotnie nagradzany publicysta

Krzysztof Kąkolewski w 1955 otrzymał Nagrodę im. Juliana Bruna dla młodych dziennikarzy, przyznawaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. W roku 1974 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W 1979 roku zdobył Nagrodę im. Ksawerego Pruszyńskiego. W 1981 roku dostał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia i Medal Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Krzysztof Kąkolewski otrzymał również w 2004 roku Medal "Zło Dobrem Zwyciężaj", a w 2008 roku Laur Dziennikarski.