Rzeki, których nie ma

Maciej Robert

Rzeka, której nie ma, może (nie) istnieć na wiele sposobów. Może to być rzeka, która wysycha okresowo albo wyschła ostatecznie. Może to być rzeka pojawiająca się jedynie w historycznych opisach. Zamieniona w ściek, wciśnięta w kanał, zasypana piachem, zabetonowana lub zanieczyszczona tak bardzo, że trudno rozpoznać w niej rzekę. Może to być rzeka wymyślona. Rzeka zapomniana, której ślady znajdujemy w nazwach ulic czy niespodziewanych nierównościach terenu. Rzeki znikają od zawsze, ale jeszcze nigdy nie znikały tak szybko jak dziś. Zostawiają po sobie dotkliwy brak, pustkę, melancholię i widmo nieuniknionej katastrofy.

Maciej Robert poszukuje zagubionych rzek w swoim mieście, ale jego pasja nie ogranicza się do Łodzi. W każdym zakątku Polski, w którym się znajdzie, brodzi w rzekach tak małych, że nie mają nawet imienia, w potokach, strumieniach, strugach i rowach wypełnionych błotem. Snuje się także nad brzegami Wisły, Renu, Cisy czy Dunaju, tropi rzeki opisywane przez innych.

Niektóre z rzecznych bohaterek tej książki niosą w sobie pamięć tragedii, których były świadkami. Inne szemrzą cicho swoje historie i przepowiadają przyszłość.

---

Opis księgarni
Rzeka, której nie ma to nie tylko studium zjawisk geograficznych, ale przede wszystkim porywająca opowieść o zmieniającej się naturze i wpływie człowieka na jej kształt. Maciej Robert przekazuje czytelnikowi historie, które wpływają na wyobraźnię, pomagając dostrzegać rzeczy, które zwykle umykają naszej uwadze. Przemyślenia autora prowadzą do refleksji na temat znaczenia rzek dla otaczającej nas rzeczywistości, zarówno tej społecznej, jak i naturalnej.

Autor z niezwykłą pasją oddaje się swojej pracy, nie ograniczając się do badań, ale dosłownie zanurzając się w swoje studium - od nieznanych, niewielkich strumieni, po wielkie rzeki Europy. Dzięki temu, Rzeka, której nie ma, staje się swoistym przewodnikiem po nieznanych, zapomnianych ścieżkach naszej ojczyzny i kontynentu. Maciej Robert przemierza te trasy, aby odkryć na nowo utracone historie i nauczyć nas dostrzegać piękno, które oferuje zmieniający się krajobraz.

Książka jest nie tylko opowieścią o rzekach, które zniknęły z naszego krajobrazu, ale również próbą zrozumienia, jakie konsekwencje niesie za sobą ich brak. Pokazuje, jak rzeki wpływają na życie ludzi, jak kształtują kulturę i historię, a ich utrata prowadzi do głębokiej melancholii i poczucia nieuniknionej katastrofy. Rzeka, której nie ma, to poruszający manifest na rzecz ochrony środowiska, w którym autor wierzy, że zrozumienie i szacunek dla natury to klucz do jej ocalenia.